Psychotic (A Harry Styles Fanfiction) [Greek Translation/ΕΛΛΗΝΙΚΑ]

Κεφάλαιο 44

CHAPTER 44.

HARRY'S POV

Το Wickendale ήταν γεμάτο με φύλακες και υπαλλήλους και προσωπικό. Κυκλοφορούσαν σαν κατσαρίδες στους διαδρόμους. Αν η Rose κι εγώ τρέχαμε, το να πιάσουν έναν από εμάς θα ήταν αναπόφευκτο. Σίγουρε, υπήρχε μια πιθανότητα να τους ξεφύγουμε, αλλά ήταν πολύ μικρή. Δυο ασθενείς να τρέχουν για τη ζωή τους θα περνούσε απαρατήρητο μόνο με ένα θαύμα. Και δεν είχαμε κανένα θαύμα για να σπαταλήσουμε.

Αλλά ένας ασθενής και ένας φύλακας σχεδόν ποτέ δεν σήκωνε ερωτήματα. Γι' αυτό έπρεπενα σκοτώσω τον James. Το να τον ναρκώσω με ηρεμιστικό θα έκανε δουλειά,αλλά μου έλλειπαν οι σύριγγες με το ηρεμιστικό. Οπότε, επιλογή Β ήταν να τονσκοτώσω και να αυξήσω τις ευκαιρίες μας να αποδράσουμε υπέρμετρα. Ήτουλάχιστον, αυτός ήταν ο λόγος που έδωσα στον εαυτό μου που τον ήθελε νεκρό.

Όταν ο James γύρισε, μην μπορώντας να αντιδράσει πριν του ρίξω την πρώτη μπουνιά, ο πόνος στις αρθρώσεις μου από τα κόκαλα κάτω απ' το δέρμα του, ήταν αναζωογονητικός. Αυτό ήταν επειδή η επιτυχία μου σήμαινε ότι είμασταν πιο κοντά στην απόδραση. Αυτό ήταν επειδή κάθε φορά που έκανε ένα βήμα πίσω σήμαινε ότι είμασταν κοντά στο να φύγουμε από αυτό το μέρος.

Έλεγα αυτό στον εαυτό μου ξανά και ξανά. Και λοιπόν, τι αν ένιωθα λίγο ενθουσιασμό και χαρά ξέροντας ότι θα σκότωνα τον άνδρα που βρισκόταν μπροστά μου; Ήταν ικανοποιητικό επειδή επιτέλους θα έπαιρνα εκδίκηση από το άτομο που είχε καταστρέψει τους δύο ανθρώπους που αγάπησα ποτέ. Γάμησε την ζωή μου και τώρα εγώ θα τελείωνα τη δική του.

Αλλά ακόμη και τότε, μετά από όλες αυτές τις δικαιολογίες που είπα στον εαυτό μου,ήξερα ότι δεν ήταν όλο αυτό. Εκτός από την λαχτάρα μου να φύγω και εκτός απότην εκδίκηση, υπήρχε και κάτι άλλο.

Κοίταξα πως ήταν ο James τώρα. Το χέρι του έτριβε το σαγόνι του. Τα μάτια του ήταν γουρλωμένα και μπερδεμένα καθώς με είδε να στέκομαι μπροστά του.

«Τ-» ξεκίνησε να πει καθώς η μπουνιά μου τον χτύπησε από την αντίθετη μεριά. Και πόνεσε πολύ, αλλά ο πόνος με έκανε να νιώσω καλά, ξέροντας πως ο James είχε πάθει χειρότερα. Το κεφάλι του τινάχτηκε προς τα πίσω και μερικές σταγόνες αίμα κύλησαν απ' το στόμα του. Το σώμα του παραπάτησε ξανά αλλά η σκέψη του ήταν γρήγορη, το χέρι του τοποθετήθηκε στο μικρό όπλο στην μέση του. Εγώ όμως ήμουν πιο γρήγορος.

Τον κλώτσησα στο χέρι πριν προλάβει να το σηκώσει. Το όπλο έπεσε στο πάτωμα. Ο James μούγκρισεαπό την σύγκρουση και κρατούσε το ένα του χέρι με το άλλο για να καταπραΰνειτον πόνο. Αλλά κατάλαβε αμέσως το λάθος του και άφησε το χέρι του για νααμυνθεί και με τα δυο χέρια. Τώρα ήταν έτοιμος να πολεμήσει. Ήξερε τι θα έκανακαι προσπαθούσε να το σταματήσει. Είχα κάτι που αυτός δεν είχε, όμως. Είχα τηναδρεναλίνη μου στα ύψη και την ανάγκη να φύγω στο μυαλό μου. Είχα θυμό και είχασκοπό. Ο μόνος λόγος που είχα για να παλέψει ήταν για να υπερασπιστεί τον εαυτότου. Και αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον σώσει.