ARINMA KAYASI (Tamamlandi)

Bir Acı Kahvenin

"Siz? Şey..."

Adam yüzünü buruşturup düşünmeye devam etti.

"resmen adımı unutmuş" diye düşündü hazin. Üzerinde durmadı. Bir adım atıp yeni komşusuna yaklaştı.

"Hazin. Eski komşunuz. Anladığım kadarıyla da yeni komşunuz."

İkisi de o kadar şaşkındılar ki yerlerinde birbirlerine bakıyorlardi.

Kartal gozlerini kisti

"Ne alaka diyeceğim ama sormakla ayıp mı etmiş olurum bilmiyorum. Ben... Çok şaşırdım."

Hazin gülümsedi. Sandalyeyi gösterdi

"Haklısınız şaşırmakla. Otursanıza lütfen ayakta kalmayın."

Kartal'in Parmağındaki nişan yüzüğü hemen dikkatini çekti. İlk karşılaştıklarında yüzüğü yoktu çünkü.

Hazin'de adamın karşısına inşaata sırtını dönerek oturdu.

"kartal beydi değil mi? Babanizin besiktas aski yuzunden koydugunu soylemistiniz adinizi yanlis hatirlamiyorsam."

Sırf pislik olsun diye sormuştu oysa gayet iyi biliyordu adamın adını da hikayesini de.

"İyisinizdir inşallah."

Kartal mahçupça güldü. Bembeyaz dişleri çıktı meydana

"İyiyim. Şimdi utandım siz unutmamışsınız adımı. ben geldim biliyor musunuz teşekkür için kapıyı açan olmadı. Evde değilsiniz diye düşündüm. Teşekkür ederim. Çok güzeldi fincanlar ve cezve."

Anlıyorum anlamında başını salladı Hazin

"Buraya taşındım hemen sonra. İçiyor musunuz peki türk kahvesi işe yaradı mı?"

"Ara sıra. Her seferinde de tarifini tekrar okuyorum."

Karşılıklı gülüştüler.

"O zaman vaktiniz varsa içelim. Ben daha içmedim kahvemi."

Uzun kollarını iki yana açtı Kartal

"Valla çok iyi olur. Şu an var vaktim"

Hazin kalktı yerinden

"O zaman içeriye buyurun lütfen. Bu toz ve gürültü içinde oturmayalım içeriye girelim."

"Yandık desenize ev bitene kadar siz toz diyeceksiniz gürültü diyeceksiniz. Kapıyı çalarken de için için korkuyordum ev sahibinin bunları söyleyeceğinden. Bir de siz biz zor oluyor sen ben olsak mahsuru yoksa?"

Omuz silkti Hazin

"Yok tabiki. Ne zaman biter ev?"

Kartal'ın gözleri kocaman acildi

"Şaka yapıyorsun değil mi? Daha kaba inşaat bitmedi ki ince işçiliği var."

Ciddiyeti komik geldi Hazin'e

"Tamam tamam çekeceğiz ne yapalım. Sana borcum büyük."

"Ne borcu?"

"İçeriye girmeyeceksen böyle evin kapısında dikileceksek ben kahveyi yapıp geleyim."

"İyi de ev senin hazin hanım evin içine girip buyur etmediniz ki?"

"Dedim ama duymadin demek ki . Buyurun o zaman. İlk misafirimsin haberin olsun."

Kartal eve adım attığı andan itibaren incelemeye başlatmıştı yine. Kızın iki hayatı arasında bağ kurmaya çalıştı başaramadı. Konudan da kopmak istemedi.