ARINMA KAYASI (Tamamlandi)

Sızı

Kartal'dan geçen üç günde de haber çıkmamıştı. Aybars ne zaman arasa telefonu kapalıydı. Ailesini aradı onlarında konuyla ilgili bir şey bilmedikleri belliydi. Aybars'ta hiçbir şey söylemedi hal hatır sorup kapattı telefonu. Her gün ofisi de arayıp soruyordu ama gitmemişti.

Aybars Öğleye doğru altinda neon sarisi deniz sortu, parmak arasi terlikleri, omzuna yeşil havlusunu atmış dükkana geldi.

"Günaydın hazin."

Hazin bilgisayardan kaldırdı başını

"Sana da günaydın geç kaldın bugün. Kahvaltıya bekliyordum seni."

Gözlerini devirdi Aybars

"Her sabah her sabah bıktın benden."

"Saçmalama. Haber var mı kartal'dan bu soruyu da her gün duymaktan bıktın ama."

"Kesin bunlar yurt dışına kaçtılar kafa dinlemek için."

"Aman öyle olsun keşke. Sen denize mi gidiyorsun?"

"Her zamanki gibi. Su gayet güzel sende gelmelisin bence."

"Mümkün değil müşterinin en çok olduğu zaman."

"Nasıl istersen. Gittim ben."

Dükkandan çıkıp yolun karşısına geçiyordu ki geri döndü.

"Hazin niyeyse çanta almamışım bugün. Şunları bıraksam sana olur mu?"

"Olur ne ki onlar?"

"Telefonla cüzdan."

Cebinden çıkartıp hazin'e uzattı.

"Çalarsa açarsın telefonu."

"Çekmeceye koyuyorum. Hayatta da açmam. Bana ne?"

"İyi açma. Bir şey istiyor musun?"

"Kum, midye, dalga filan topla gel ne varsa."

Hazin gülerek dükkandan çıkan Aybars'ın arkasından baktı. Yıllardır kartal'la neden ayrılmadıklarını daha iyi anlıyordu şimdi. Gerçekten dosttu, arkadaştı. İnsanı sıkmayan bunaltmayan bir kişiliği vardı. İçten pazarlıklı hiç değildi. Aklındaki direk dilindeydi. En laylaylom mevzularda en ciddi konularda çok rahat konuşuluyordu. Rahatlığı karşısındakini de bir o kadar rahat hissettiriyordu. Aybars ile arkadaşlıklarının uzun sürmesini ümit ederek işine döndü. Çok geçmeden sudan çıkmış balık kapıda göründü.

"Hazin su mükemmel bugün. Çok şey kaçırıyorsun."

"Niye geldin o zaman?"

"Karnım acıktı. Sabah bir şey yemedim üzerine su da acıktırdı beni. Köfte ekmek söyledim yeriz diye."

Hazin karşısında ayakta dikilen Aybars'ı baştan aşağı işaret etti.

"Bu kadar obur olup nasıl fit kalabiliyorsun şaşıyorum sana."

Aybars çok memnun oldu duyduğundan. Bir tür attı kendi etrafinda

"Çok hareketliyim birde bide genetik herhalde. Annemde babamda çok yer ama üçümüzde hiç kilo almayız."

"Şanslı azınlıktansınız."

"Sen ne yapıyorsun? Gelen giden var mı?"

"Bugün bereketli gün. Bir sürü güneş yağı sattım sabahtan beri."

"Güzel. Bizim köfteler de geliyor. Yer aç masada. Cüzdanı mı verir misin?"

"Ben ısmarlayayım."

"Hayır bende sıra dün öğlen sen ısmarladın."

Elini uzattı.

"Cüzdanım lütfen."