ARINMA KAYASI (Tamamlandi)

Beni Unutma

Hazin telefonunun melodisiyle açtı gözlerini etrafına bakındı sesin çalışma odasından geldiğini anladı. Tarkan'ın adı yanıp sönüyordu ekranda yüzünü buruşturdu.

-gelene kadar arayacak mı bu?- diye geçirdi aklından. Konuşma düğmesine bastı.

"efendim Tarkan."

Tarkan'ın heyecanlı sesi geldi.

"günaydın hazin uyandırdım mı?"

Hazin tek eliyle gözünü ovuştururken cevap verdi

"aslına bakarsan evet uyuyordum."

"kusura bakma ama aramam gerekiyordu. geldim ben. nerede bulacağım seni?"

Hazin hemen ayildi

"geldin mi?"

"evet. dün gece seninle konuştuktan sonra burada beklememmin bir gereği olmadığı düşünüp çıktım yola. geze geze geldim. şimdi de incim köy tabelasının önündeyim. ne tarafa geleceğim bilemedim."

"anladım. köy merkezine kadar gel. anlarsın zaten tek tek dükanlar filan var. orada sorarsan tarif ederler evi. bende çıkarım evin önüne şimdi."

"tamam görüşürüz o zaman."

"tamamdır."

hazin düşünecek vakti olmadığını biliyordu. koşar adım odaları gezdi dağınık koltuğun üzerindeki pikeden başka birşey yoktu. katlamaya devam ederek yatak odasına çıktı. bir çırpıda üzerindekileri değiştirmeye karar verdi. Ne giyecegini bilemedi. Beyaz bir sort ve uzerine pembe askili tisortunu giydi. Hemen elini yüzünü yıkadı. aşağıya indi. evi havalandırmak için bir kaç pencere açıp kapının önüne çıktı.

yan komşuların sesi geliyordu bahçeden. o tarafa yürüyüp bahçe kapılarını açtı.

"günaydın"

dede ve anneanne hala kahvaltı masasındaydılar. anneanne eliyle gel işareti yaptı.

"gel kızım uyandırmak istemedik seni. evden ses gelmeyince kahvaltı hazır."

"sağol anneanne. istanbul'dan misafirim gelmiş. şimdi aradı."

"gözün aydın kızım."

"sağolasın. eski iş arkadaşım. yolu buraya düşünce göreyim seni müsaitsen dedi. bende evi tarif ettimde onu bekliyorum."

"senin misafirin bizim misafirimiz birlikte buyrun isterseniz."

"yok anneanne zahmet vermeyelim. ben biraz gezdiririm onu şimdi. kahvaltı filan da yaparız."

"nasıl istersen."

"bana misade yürüyeyim o tarafa doğru. görüşürüz."

hazin ön bilgilendirmesini yaptığı için içi rahat yavaş yavaş yürümeye başladı. karşıdan gelen arabayı görünce durdu. kalbinin ritim hızına şaşırdı. heyecanlanmıştı. aylar sonra tekrar görüşecek olmanın heyecanıdır diye geçiştirdi iç sesini hemen. tarkan bu esnada yanına gelmişti bile. Açık camdan başını çıkarttı

"hoşgeldin."

eliyle evinin önünü işaret etti.

"oraya park edebilirsin."

tarkan başıyla tamam işareti yapıp arabayı hareket ettirdi. hazin'de eve doğru dönüp peşinden gitti. evin önüne gelene kadar tarkan arabadan inmişti bile. güneş gözlüklerini başının üzerine yerleştirip gülümsedi.

"burası ne kadar güzel bir yer."

"bence de. tekrar hoşgeldin."

"hoşbuldum."