Ik, een draak?! 4: De Drakenoorlog

H1: Roos

Pov Lucas
Ik werd wakker en zag Eiks op de balk van mijn kamer liggen. In de verte hoorde ik het wel bekende gehuil van mijn zusje. Ik zuchtte en draaide me om in mijn bed. Kon dat kind dan ook geen seconde haar mond houden? Ik zette mezelf recht en keek naar Eiks. 'Zin in een vroege ochtendvlucht?' vroeg ik. Hij bromde instemmend. Hij had duidelijk ook geen zin om hier nog langer met dat gehuil te zitten. Ik wandelde de trap af en zag ma met Roos in haar armen.'Ssst' siste ze troostend.'Het was maar een nare droom'.'Weer een nachtmerrie?' vroeg ik. Ze zuchtte.'Ja'.'Nou, Eiks en ik gaan een ochtendvlucht maken' zei ik.'Neem je Roos dan even met je mee?' vroeg ze. 'Ze kan de frisse lucht wel gebruiken'. 'Ma' klaagde ik.'Ik moet altijd op haar passen'.'Dus dan weet je wat je moet doen' lachte ze en gaf haar aan mij. 'Ik ga proberen om nog wat te slapen'.'Ik ben 15' zei ik op klagende toon.'Nee, je bent 5' zei ma.'En je zusje is 1, ik denk dat je het wel aankan'. Ik zuchtte en keek hoe ze terug naar haar slaapkamer ging.'Nou, dan zijn het alleen nog jij en ik hè Roos' zei ik. Ze lachte en pakte met haar handen mijn pols vast. Ze greep altijd naar mijn moedervlek, het teken van de Alpha. Ik zag dat het teken in haar nek oplichtte en het bracht haar tot rust.'Dat is wel genoeg' zei ik en haalde haar hand van mijn pols. Telkens als ze dat deed zoog ze mijn krachten weg, 1 van de gaves van een zwarte ziener...'Kom, dan gaan we wat vliegen' zei ik en opende de voordeur. De zon kwam net op en ik zag dat Felix en de anderen ook naar buiten kwamen.'Hey jongens!' riep ik. 'Lucas!' riepen ze en kwamen naar mij toe. Felix lach verdween toen hij Roos zag. Hij wist dat ze het teken had omdat ze ook zijn krachten kon afnemen. Daarom had ma het hem verteld. De enige anderen die het wisten waren pa, opa, nonkel Drake en nonkel Kronos. Alleen maar omdat zij ook een teken droegen. Nou ja, pa niet maar hij was haar vader.'Oh, je hebt je zusje bij' lachte Clarissa en pakte Roos van me over.'Ze had weer een nachtmerrie dus vroeg ma me om even met haar te gaan vliegen' zei ik.'Dan kunnen wij even goed met jullie meegaan' zei Jake.'Wij wouden ook net gaan vliegen'. Felix zuchtte en keek me aan. Sorry vormde ik met mijn lippen. Hij transformeerde en Jake kroop op zijn broer.'Vliegen' lachte Roos en vloog uit Clarissa's armen.'Die heeft er zin in' zei Maxim.'Wat kan ik zeggen' zuchtte ik.'Ze heeft veel energie'. Alleen Felix wist de echte betekenis achter die woorden. We vlogen onze gebruikelijke tocht. Om Barks heen en dan over de bossen terug naar het dorp.'We zijn thuis!' riep ik toen ik Roos op de bank voor de haard zette en de deur achter me sloot.'Het ontbijt is net klaar' lachte ma en zette het tafel op.'Waar is pa?' vroeg ik en ging aan tafel zitten.'Die ligt nog in zijn bed' zei ma en keek naar Roos.'Is ze wat braaf geweest?'.'Als je met braaf geweest bedoelt dat ze geen kracht uit mijn teken gezogen heeft, dan ja, redelijk' zei ik.'Ze heeft het maar 1 keer gedaan'. 'Ze mag het niet doen' zuchtte ma.'Dat begrijpt ze toch nog niet' zei ik en pakte een bord. Ma zuchtte.'Ik moet met je overgrootvader nog wat dingen bespreken, Alpha zaken, en je vader leid de hoofdacademie vandaag...' begon ze.'Nee' zei ik.'Nee, echt niet'. 'Ik wil niet dat ik Roos aan iemand anders moet geven' zei ze.'Stel dat ze iemand iets aandoet?'.'Ze mag dan wel het teken dragen, dat betekent niet dat ze slecht is' zei ik.'Jij past op, punt uit' zei ma en at in stilte verder.