Ik opende langzaam mijn ogen en zag dat Roos naast me zat. Ik lag in mijn bed in mijn kamer.'Wat is er gebeurt?' vroeg ik en zette me recht.'Je viel flauw' zei ze.'Te weinig kracht'. Ik herinnerde me wat er gebeurt was en keek naar Roos.'Je voelt je toch niet schuldig, ofwel dan?'. Ze schudde haar hoofd.'Mama zei dat het niets is om me zorgen over te maken'.'Waar is ma eigenlijk?' vroeg ik en stond op. Roos wees naar buiten.'Er kwamen schepen aan, ze wouden het eiland vinden'. Ik slikte.'En dat mag natuurlijk niet gebeuren...'. Ze schudde haar hoofd. 'Ma is ervoor gaan zorgen dat die schepen nooit meer zullen terugkeren'. Er ging een rilling over mijn rug.'Is pa mee?'.'Iedereen' zei ze en staarde naar de hoek van mijn kamer.'Waar kijk je naar?' vroeg ik toen ik besefte dat ze er al de hele tijd naar aan het staren was. 'Als je jezelf niet zichtbaar maakt lijk ik gek' zei Roos en keek kwaad naar de hoek.'Prima'. Vakonov kwam tevoorschijn en wandelde langzaam naar ons toe.'Wat doe je hier?' snauwde ik.'Ik kom alleen even zeggen dat ik het heel moedig van je vind, wat je daarstraks deed' grijnsde hij.'Je wist dat ze niet meer zichzelf was en toch legde je haar hand op je teken'. Hij lachte.'Je hebt lef'.'Dat heb ik van mijn moeder' zei ik en keek hem recht in de ogen.'Die ken je toch nog wel?'. 'Natuurlijk' grijnsde hij en keek naar Roos.'Ze heeft haar ogen'. Ik keek hem kwaad aan.'Als dat alles was kun je gaan'.'Mag ik mijn leerling niet bezoeken dan?' vroeg hij.'Jij mag hier niet komen' zei Roos.'Ook niet na die uitbarsting van daarstraks?' lachte hij. 'Jij zat daarachter' snauwde ik.'Nee, ze deed het volledig zelf' zei hij en keek naar Roos.'Ze kan niet omgaan met de duistere krachten die ze gebruikt'. 'Leer me ermee omgaan dan' zei ze en ging voor hem staan.'Dit mag niet nog eens gebeuren'.'Duistere krachten beheersen leer je niet zomaar' zei hij.'Het duurt jaren van training'. Hij keek weer naar mij.'Training die ze hier niet kan krijgen'. Hij grijnsde.'Dus daarom zou ze vanzelf naar jou komen' snauwde ik. 'Jij wist dat dit zou gebeuren'. 'Misschien, misschien niet' lachte hij. 'Maar het is haar keuze, niet dan?'. Hij keek haar lachend aan.'Ik hoor het wel als je je keuze gemaakt hebt'. Hij verdween in een zwarte mist en ik keek naar Roos.'Je gaat toch niet naar hem?'.'Als ik het doe, moet ik hier weg' zei ze.'En als ik het niet doe, kan ik jullie pijn doen'. Ze kreeg tranen in haar ogen en keek me aan.'Ik ben bang Lucas'. Ik sloeg mijn armen om haar heen.'Je hoeft niet bang te zijn' zei ik stil.'Ik zal je beschermen'.'Maar wie beschermt jou?' vroeg ze en begon te huilen. Ik had geen antwoord op die vraag...
JE LEEST
Ik, een draak?! 4: De Drakenoorlog
FantasyKrusha is eindelijk weer eens echt gelukkig. Harred is de perfecte man, hij kan zijn krachten perfect controleren. Kronos is stamhoofd. Lucas en Felix doen het prima bij de Alpha training en haar opa is niet zo slecht als dat iedereen dacht. Er is a...