Toen ik door het licht wakker werd zag ik dat Roos weer naast me lag. Ze had naar mijn wete Vakonov niet nog een keer gezien dus wist ik niet waarom ze naast me lag.'Ben je wakker?' vroeg ik stil.'Ja' zei ze stil.'Ik kon niet meer slapen'.'Waarom ben je bij mij komen liggen?' vroeg ik verward en stond op. 'Dat voelde veiliger' zei ze. Ik nam het haar niet kwalijk. Elke nacht door Vakonovs geest gekweld worden was niet niets. Ik vond het al vreselijk om met hem samen te leven overdag en ik praatte al nauwelijks met hem. Ik voelde mijn maag knorren en keek naar Roos.'Hoe laat is het?'.'Bijna middag denk ik' zei ze en keek uit het raam. Ik keek haar verbaasd aan. 'Waarom zijn ma en pa ons niet komen wakker maken?' vroeg ik. Ze haalde haar schouders op.'Ze zijn al vroeg weggegaan, naar Drakeneiland denk ik'.'Wat, wat zijn ze daar gaan doen?' vroeg ik.'Iets met de oplossing ofzoiets' zei ze en keek me aan.'Denk je dat het over mij ging?'.'We moeten naar Drakeneiland' zei ik en rende de trap af.'Lucas wacht! Ik kan niet naar buiten, dan zien mensen me!'. Ik stopte abrupt en draaide me naar haar. 'Niet als we op geluidssnelheid vliegen' zei ik.'Kun je dat al denk je?'. Ze zuchtte. 'Ik zal wel moeten'.'Komop dan' zei ik en opende de deur.
Pov Krusha
Harred en ik waren al vroeg in de ochtend naar Drakeneiland gevlogen omdat ik een signaal van opa had opgevangen. Hij had een soort visioen gehad, gevangen ofzoiets...Het was wazig. Drake en Kronos stonden er al op ons te wachten en brachten ons naar opa. Hij stond voor een enorme put waar dampende rook uitkwam.'Wat is er?' vroeg ik.'De goden hebben me een teken laten zien' zei hij.'Ik dacht dat je het best zelf kon zien'. Ik ging voor de put staan en zag het teken van de zwarte ziener. Het vervaagde en ik zag Roos. Ze stond naast Vakonov en Lucas. Zijn ogen waren zwart, bezeten. 'Het spijt me mama' zei Roos stil.'Het spijt me zo...'. Het beeld verdween en ik keek naar opa.'Dit zegt niets over mijn dochter' zei ik.'Wat zegt het dan?' vroeg opa en kwam voor me staan.'Dit is een teken, je moet haar verbannen'. Ik keek hem kwaad in de ogen.'Ik verban mijn dochter niet!' snauwde ik. 'Zie het niet als je dochter, maar als een zwarte ziener' zei opa.'Zwarte zieners zijn overbodig in een troep en ze groeien meestal uit tot monsters!'. 'Meestal, maar niet altijd!' snauwde ik. Drake keek me in de ogen.'Ik denk dat opa gelijk heeft' zei hij.'Wat?!' riep ik en keek naar Kronos.'Sorry zusje' zuchtte hij.'Moet ik haar echt gaan verbannen?!' vroeg ik met grote ogen. 'Dat kan ik niet maken!'.'Het is het beste voor de troep Krusha' zei opa. Ik begon te huilen en vloog Harred in de armen.'Ik moet onze dochter verbannen...'
JE LEEST
Ik, een draak?! 4: De Drakenoorlog
FantasiaKrusha is eindelijk weer eens echt gelukkig. Harred is de perfecte man, hij kan zijn krachten perfect controleren. Kronos is stamhoofd. Lucas en Felix doen het prima bij de Alpha training en haar opa is niet zo slecht als dat iedereen dacht. Er is a...