Pov Krusha
Ik zat te ontbijten op mijn kamer samen met Harred. Ik wou niet naar de eetzaal gaan en dat begreep hij. Roos was weggelopen naar Vakonov, ik kon het nog steeds niet geloven.'Gaat het?' vroeg hij en staarde mee uit het raam. 'Al beter als gisteren' zuchtte ik.'Lucas zal hier echt kapot van zijn...'.'Ja, hij had een hechte band met zijn zusje...' zuchtte hij en legde zijn arm om me heen.'Het komt wel weer goed weet je, dat komt het altijd'.'Misschien deze keer niet...' zei ik stil. Er viel een stilte die pas onderbroken werd toen Udisé de kamer binnenkwam.'Inmas heeft me vreselijk nieuws gebracht' zei ze en kwam voor me staan. Inmas was Udisé's broer uit hetzelfde nest en was dus een nonkel van de kinderen van Kronos. Hij kwam af en toe eens langs maar op Barks was dat niet zo praktisch omdat hij geen menselijke vorm heeft.'Wat is er?' vroeg ik verward.'Er is iets vreselijks gebeurt op Barks' zei ze en keek me in de ogen. 'Het is je vader'. Mijn ogen schoten open en ik stond op.'Wat is er met hem?'.'Hij ligt op sterven...'Ik vloog op geluidssnelheid naar Barks. Ze hadden me willen tegenhouden. Harred en Udisé hadden willen voorkomen dat ik ging. Ze dachten dat ik gevaar zou lopen in Barks. Dat pa me niet wou zien, dat ik hem niet zou mogen helpen. Ik landde op het pleintje, verbaasd omdat ik geen geschreeuw hoorde. Niemand viel me aan. Iedereen wist wat ik hier kwam doen. Ik liep naar het huis van pa, het huis waar ik 20 jaar in gewoond had. Langzaam kraakte de deur open en ik zag dat Rockes naar buiten kwam. Hij schudde onopvallend met zijn hoofd. 'Nee...' zuchtte ik. Hij knikte.'Nee!' riep ik en viel in elkaar op de grond. Ik was te laat, pa was dood...
Daar stond ik dan, naast Rockes, voor het levenloze lichaam van mijn vader. Ik had hem al een paar keren proberen te redden. Een poging doen om hem te genezen, hem te helpen. Ik legde mijn hand op zijn borstkas maar Rockes pakte die er weer af.'Het is voorbij Krusha' zei hij stil.'Hij is nu in het Walhalla'. Ik trok mijn hand langzaam terug en keek met tranen in mijn ogen naar pa.'Hoe heeft dit in hemelsnaam kunnen gebeuren...' zuchtte ik. Rockes legde zijn dikke arm om mijn schouder en trok me mee de kamer uit.'Je kunt maar beter gaan' zei hij stil.'Voordat de dorpelingen erachter komen dat hij dood is en je hem niet hebt kunnen redden'. Ik knikte al wenend en wandelde de deur uit. Ik veegde mijn tranen weg en zag dat iedereen me verwachtingsvol aankeek. Ik schudde met mijn hoofd.'Het stamhoofd van Barks is heengegaan' zei ik en vloog weg. Toen ik weer in het kasteel aankwam drong het pas echt tot me door wat er gebeurt was. Pa was dood...Hij was weg...Ik barste in tranen uit en viel op de grond op het balkon. 'Krusha!' riep Drake en kwam naar me toe, gevolgd door Kronos.'Gaat het wel?'. Ik schudde heftig nee met mijn hoofd.'Pa is dood...'
JE LEEST
Ik, een draak?! 4: De Drakenoorlog
FantasyKrusha is eindelijk weer eens echt gelukkig. Harred is de perfecte man, hij kan zijn krachten perfect controleren. Kronos is stamhoofd. Lucas en Felix doen het prima bij de Alpha training en haar opa is niet zo slecht als dat iedereen dacht. Er is a...