H33: Einde

401 38 13
                                    

Pov Krusha
'Het spijt me mama...' zei ze stil.'Het spijt me zo. Ze hief het zwaard en slikte. Ik zette me klaar om mezelf te verdedigen maar ze stak niet in mijn richting. Ze stak zichzelf neer!'Alleen zo eindigt dit...' zei ze stil en stak het zwaard steeds dieper in haar buik. Daarna viel ze bewusteloos op de grond.'Neeeeeeee!' schreeuwde Vakonov en zijn geest vervaagde. Natuurlijk, zonder Roos kon Vakonov niet bestaan! Zij had hem weer tot leven gebracht dus als zij niet leefde... Lucas zijn ogen werden weer groen en hij kwam een beetje verzwakt terug. Roos lag bewusteloos op de grond. 'Roos!' riep Lucas en strandde naast zijn zusje neer. Ik ging naast hem zitten en keek paniekerig naar mijn dochter. 'Doe dan toch iets!' riep Lucas. Ik trok langzaam het zwaard uit haar borstkast en legde mijn handen op haar wond. Ik sloot mijn ogen en probeerde de duistere krachten te neutraliseren, wat niet makkelijk was. Ik wou haar helen maar het lukte me niet.'Ik kan dit niet Lucas...' zei ik stil maar bleef doorzetten.'Nee, we mogen haar niet verliezen...' zei hij en legde zijn handen om die van mij. Hij gaf me extra kracht, nieuwe energie. Hij hielp me met helen! Ik wist niet dat hij die gave geërfd had... Langzaam opende ik mijn ogen en keek naar mijn dochter. Een klein meisje dat er 3 uitzag maar 1 jaar oud was. Ze deed verward haar ogen open en keek ons aan.'Mama? Lucas?' vroeg ze verward.'Roos!' riep Lucas blij. Hij pakte haar op en knuffelde haar.'Je bent weer normaal' lachte ik en pakte haar over.'Ben ik normaal?' vroeg ze verbaasd.'Echt normaal?!'. Ze giechelde en sprong als een blij klein meisje rond. Het schild verdween en de huizen werden weer hersteld. Ze ging met haar hand over haar nek waar nog steeds het teken stond.'Ik ben niet normaal' zei ze en plofte teleurgesteld neer op de grond.'Nee' zei Lucas en pakte haar op.'Je bent speciaal, net zoals mama'.'En net zoals je broer' lachte ik.'En je neef en je nonkels'. Ze lachte.'Je offerde jezelf op voor ons, dat was heel moedig van je' zei Lucas. 'Je grote broer heeft gelijk Roos' zei ik en keek Lucas lachend aan.'Gesproken als een leider'.'Bedankt' zei hij en liet Roos weer zelf staan. Ik zag dat de dorpelingen langzaam naar ons kwamen. De anderen kwamen ondertussen ook aan.'Wat is er gebeurt?' vroeg Drake verward.'We zijn gewonnen' lachte ik en hield Roos haar hand vast.'Roos!' lachte Harred en pakte zijn dochter van de grond.'Je bent weer jezelf!'.'Papa!' riep ze blij. Ik lachte en zag dat Rockes erbij was komen staan.'Ik heb eens in de papieren gekeken' zei hij.'Als Stochel als hoofd sterft, word zijn oudste kind stamhoofd'. Hij keek naar Kronos. 'Barks kan op me rekenen' zei hij. 'Betekent dit dat we weer hier komen wonen?' vroeg Felix. Kronos zuchtte. 'Als Barks de draken steunt in de Drakenoorlog wel'.'Dan hebben we een deal' zei Rockes. Ik lachte.'Komen wij ook terug?' vroeg Lucas.'Nee' zei ik. 'Wij blijven op Drakeneiland wonen'. 'Samen met mij, je favoriete nonkel' lachte Drake.'Hey' zei Kronos en sloeg op zijn arm. Ik lachte en rolde met mijn ogen. Alles viel weer op zijn plek. Er was dan wel oorlog, onze familie was ten minste samen.

Ik stak de pijl in brand. Dit was te snel. Te snel dat ik weer een vlot zag drijven op de zee. Een vlot met daarop een lichaam. Een lichaam van een persoon die ik nooit meer zou terug zien. Ik richtte en zuchtte. Langzaam sloot ik mijn ogen en er rolde een traan over mijn wang.'Vaarwel papa' zei ik stil. 'Tot in Walhalla'. Mijn ogen gingen open en de pijl schoot weg. Raak. De anderen vuurden nu ook hun pijlen af. Allemaal raak.'Gaat het?' vroeg Harred. Ik knikte.'Ja, het gaat wel'. Ik veegde mijn tranen af en probeerde te lachen. Ik vond troost bij mijn familie, die nu weer heel was. Kronos was weer stamhoofd en Barks steunde de draken in de oorlog. Een oorlog die waarschijnlijk nog lang zou aanslepen, maar daar had ik op dit moment geen probleem mee. We waren weer samen, we waren gelukkig. Daar ging het om...

----------------------------------------------------
Dat was het dan! Het laatste deel van de serie! Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Laat zeker achter wat jullie ervan vonden! :)

Ik, een draak?! 4: De DrakenoorlogWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu