Ik, een draak?! 4: De Drakenoorlog

H31: Nachtmerrie

Pov Lucas
Ik had een vreselijke nachtmerrie gehad. Roos werd gecontroleerd door Vakonov en vermoorde opa. Al was hij niet opslag dood, hij moest eerst nog lijden. Het was een afschuwelijke gedachte, maar gelukkig was het maar een nare droom. Ik zuchtte en stond op. Roos was wel naar Vakonov gegaan...Nee, wat denk jij nu dacht ik. Het was een droom, niet meer dan dat. Ik wandelde tot in de eetzaal en zag dat Inmas op bezoek was. Hij was de nonkel van Felix en de anderen, de broer van tante Udisé.'Heb je het nieuws al gehoord?' vroeg Felix. Het was al redelijk laat en alleen hij zat nog te eten.'Dat Roos weg is?' vroeg ik naar de grond kijkend. Hij schudde zijn hoofd en keek naar zijn nonkel. 'Nonkel Inmas kwam hier vanochtend aan met het nieuws dat opa op sterven lag' zei hij. Ik staarde hem met grote ogen aan.'Krusha is er meteen op afgegaan maar ze was te laat' zuchtte hij.'Opa is dood...'.'Is hij...is hij dood?' vroeg ik met grote ogen.'Hoe?'. Hij haalde zijn schouders op.'Weet ik niet'. Ik slikte. Wat als het geen droom was? Wat als Roos opa echt vermoord had? Nou ja, niet Roos, Vakonov. Ik keek naar Inmas.'Weet jij wat er gebeurt is?'. De Boekaran haalde zijn enorme schouders op en schudde zijn hoofd. Ik zuchtte.'Dan ga ik het zelf maar uitzoeken...'.'Wow, wacht, wat ga je doen?' vroeg Felix en kwam voor me staan.'Ik ga naar Barks en zoek uit hoe opa is dood gegaan' zei ik.'Dat kan ik je niet laten doen Lucas' zei Felix en begon te grijnzen.'Niet zonder ons'

Het duurde niet lang voordat we in Barks aankwamen. De mensen waren duidelijk in rouw en we konden redelijk makkelijk naar binnen glippen. Daar zat Rockes, voor de gesloten deur van opa's kamer.'Wat moeten jullie nu weer hier?' snauwde hij.'Barks heeft al genoeg problemen zonder jullie'. 'We willen weten hoe opa gestorven is' zei ik en ging voor hem zitten.'Alsjeblieft'. De anderen kwamen nu ook naast me zitten en samen keken we hem met grote zielige ogen aan. Een tactiek die altijd werkte.'Willen jullie het echt zo graag weten?' vroeg hij en keek naar mij.'Je zusje heeft hem vergiftigd'. Ik slikte. Dat was wat er in mijn droom ook gebeurt was. Een langzame, pijnlijke dood waarin opa afzag.'Nee...' zuchtte ik langzaam en zakte in elkaar. De anderen kwamen om me heen zitten.'Roos deed het vast niet zonder rede' zei Jake in een poging om te troosten.'Het was Roos niet' zei ik en keek naar de anderen.'Het was Vakonov, hij had haar in zijn macht en toen...'. Ik snikte.'Het was een vreselijk zicht...'.'Maar jij was er niet bij' zei Maxim verward.'Maar ik heb het wel gezien' zuchtte ik.'In mijn dromen'. Felix keek me stomverbaasd aan.'Hij spreekt de waarheid...' zuchtte hij. 'We moeten Roos vinden' zei ik en veegde mijn tranen weg.'Voor het te laat is'

----------------------------------------------------
Duizend reads!!! En het is nog niet eens af!!! Nou ja, bijna, maar ik heb nog nooit de duizend voor het einde bereikt!!!! Jullie zijn awesome :)