Ik, een draak?! 4: De Drakenoorlog

H28: Weggelopen

Ik zat naast Roos, wachtend tot ze wakker zou worden. Zij had het ook bij mij gedaan dus nu deed ik het bij haar. Langzaam deed ze haar ogen open en keek me aan.'Heb ik iemand pijn gedaan?' vroeg ze stil. Ik schudde mijn hoofd.'Nee, maar iedereen weet nu wel dat je af en toe de controle kan verliezen'. Ze zuchtte en kwam recht. 'Ik heb er eens over nagedacht...' zuchtte ze en keek me triest aan. 'Misschien is het beter voor iedereen als ik met Vakonov meega...'. Mijn ogen schoten open.'Wat?!' riep ik.'Je gaat niet mee met hem! Hij is een monster! Een gevaar voor iedereen!'.'Ik ben ook een gevaar voor iedereen Lucas!' schreeuwde ze en stond op.'Ik kan jullie ook pijn doen'. Ze kreeg tranen in haar ogen.'Ik ben een monster...'. De tranen liepen nu over haar wangen naar beneden.'Roos, ik...' zuchtte ik en legde mijn armen om haar heen.'Ik vind je geen monster'. Ze legde haar hoofd in mijn nek en begon te huilen. 'Ik ga je missen' zei ze stil.'Maar ik moet echt gaan...'. Ze liet me los en keek me in de ogen.'Zeg tegen de anderen dat ik weet wat ik doe'. Ze begon al een beetje in rook op te gaan. 'Roos nee' zei ik.'Doe het nou niet'. 'Dit is het beste voor iedereen Lucas' zei ze. Ik kon aan haar ogen zien dat ze dat ook echt geloofde.'Vaarwel...'. Ze verdween en ik bleef alleen in de kamer achter. Langzaam zakte ik op de grond en staarde voor me uit. Ze was weg...Ze was echt weg...

Pov Krusha
Ik stond op het balkon naast Harred over het eiland uit te staren.'Waarom heb je het niet eerder gezegd?' vroeg hij.'Roos vroeg me om dat niet te doen' zei ik en keek naar de draken op het plein voor het kasteel.'Maar jullie weten het nu'. Harred sloeg zijn arm om me heen en duwde me tegen hem aan.'Je kan me altijd alles vertellen Krusha, dat weet je toch?'. Ik lachte en kuste hem.'Ja, sorry'.'Geeft niets' lachte hij en kuste me. Lucas kwam het balkon opstormen. Zijn gezicht was onleesbaar. Hij leek wel geshockeerd, verdrietig, bang en verward op hetzelfde moment. Hij liep me in de armen en begon te huilen.'Lucas, wat is er jongen?' vroeg ik verward.'Hij heeft haar' snikte hij.'Roos is weg...Ze is naar Vakonov...'.'Wat?!' riep Harred en keek naar Lucas.'Zij ging naar hem?'. Lucas knikte.'Ze dacht dat hij haar kon leren om met haar ander kant om te gaan maar dat duurt blijkbaar jaren'. Hij keek me met grote ogen aan.'Ze wou niemand meer pijn doen...'. Daarna begon hij weer te huilen en ik keek bang naar Harred.'Wat gaat hij met haar doen denk je?'.'Niet veel goeds, dat is zeker' zuchtte hij.'We moeten de andere waarschuwen, Vakonov is weeral eens veel te ver gegaan...'