When They Believe The Lie (Completed)

Chapter 7 - #AnotherStory

Years Ago...

Dreena's POV

Nakakatawa pero crush ko si Miguel Juan Reyes. Hindi ko alam pero tuwang-tuwa ako kapag nagpapasaway siya sa klase.

Lagi ko siyang sinusulyapan. Mas gwapo pala siya kapag seryoso. Kahit medyo pabaya si Migs, hanga ako sa galing niya sa Math kaya lang ang tamad niyang pumasa ng projects.

"Crush mo si Miguel, ano?" tanong ni Kyona sakin at pinanliitan ako ng mata.

Natawa ako, "Ha? Ba't mo naman nasabi?" tanong ko at nag-iwas ng tingin.

Nandito kami sa basketball court. Naglalaro si Migs at mga tropa niya sa court ng high school. Hinampas ako ni Kyona, "Asus, deny pa. Lagi kaya kitang nakikitang sinusulyapan si Migs." sabi niya.

Inirapan ko nalang siya. Palibhasa maaga siyang na-in love kaya ayan puro pag-ibig nalang ang bukang bibig. Grade 6 pa lang kami, at pag-aaral muna ang aatupagin ko.

Tsyaka ayoko ring malaman ni Kyona na may crush ako kay Migs kasi kilala ko si Kyona. Sigurado akong ilalakad niya ako kay Migs kasi wala namang hiya yan makipag-usap sa iba.

Alam ko na ang tungkol kayla Kram at Kyona. Magkaibigan ang mga magulang namin ni Kram kaya masasabi kong magkakilala naman kami ni Kram at nakakapagkwento naman siya sakin tungkol sa kanila at kung anong sinasapit niya sa Mommy niya.

Pinanood ko si Migs na ang gwapo gwapong maglaro ng basketball. Ang galing niya pero hindi man lang siya sumali sa basketball team.

Yung pawis niyang tumutulo sa mukha niya na ewan ko pero nakakapandagdag talaga ng kakisigan niya. Basa ang likod niya. Sana may baon siyang extrang damit.

"Kaya ba gusto mong magpahangin lagi pagkatapos ng klase kasi manonood tayo ng laro ni Migs?" tanong niya sakin.

Tinignan ko siya ng kunware nandidiri, "Alam mo? Nabaliw kana talaga. Ako magkakagusto kay Migs? Hindi mangyayari 'yun." napalakas ang sabi ko pero wala akong pakialam. Binalik ko ang tingin ko sa court.

Nagulat ako ng makitang dumaan si Migs sa harapan namin kasama ang mga tropa niya.

Napalunok ako. Alam na alam kong narinig ni Migs 'yun. Aish! Tsk!

Ngumuso si Kyona, "Okay..." sabi niya at ngumiting aso.

Napapikit nalang ako ng mariin. Simula nun nahihiya nakong tumingin kay Migs. Nahihiya ako dahil siguro iniisip niya na ayoko sa kaniya.

Ang totoo wala naman talaga akong dapat ikaproblema eh. Eh ano naman ngayon kung iniisip niyang ayoko sa kaniya? Para namang may plano akong magtapat diba? Crush lang naman e.

Haaay nako.

Pero kahit anong gawin ko. Napapatingin parin ako sa kaniya at hindi ko parin maiwasang mag-alala sa iniisip niya tungkol sa sinabi ko.

Isang araw, umuulan. Wala akong dalang payong. Wala parin ang driver ko kasi ang lakas ng ulan.

Bumuntong hininga nalang ako. Maghihintay nalang siguro ako dito hanggang sa dumating yung driver namin na hindi ko alam kung darating pa ba.

Biglang tumunog ang cellphone ko. Binuksan ko yan at inaakalang driver na namin ang nagtext pero si Mommy lang pala.

Mommy: Commute kana lang pauwi, nastranded si Manong. Take care.