Rose's POV
Mijn hart ging nog steeds tekeer en ik weet niet waarom precies. Misschien het feit dat Chris Martin mij heeft gezien of het feit dat ik met Ashton geschuifeld heb. Ik vind het vreselijk om het toe te geven, maar ik denk dat Ashton mijn hart sneller heeft laten kloppen dan Chris Martin heeft gedaan. Dat is gewoon een feit. Mijn hart heeft misschien wel een slag overgeslagen door Ashton. Ashton is leuk... heel leuk, geef ik toe aan mezelf. Het enige dat me dwars zit is dat ik dat aan Mia moet bekennen. Ze zal vast wel zoiets zeggen zoals: 'Ik zei het toch!?!?!?!' Ja... daar kijk ik tegenop. Maar zelfs al geef ik het toe, het zal niets veranderen of uitmaken. Ashton deedt gewoon aardig daarnet. Wat zou hem het nou kunnen schelen wat ik voel? Ik besef me nu pas dat ik weer in Ashton's hazel groene ogen aan het staren ben. Gelukkig zegt hij niets, hij staart alleen glimlachend terug. Mijn wangen voelen warm aan dus ik wend snel mijn blik af. 'Waar zijn de anderen?' Vraag ik om de aandacht af te leiden. Ik kijk om me heen en probeer één van de jongens of Mia te vinden. Ook Ashton draait zich om om te kijken. 'Zie jij ze?' Vraag ik na een tijdje. Hij gaat op z'n tenen staan en kijkt rond. 'Er staan te veel mensen, ik kan het niet goed zien.' Zegt hij. 'Wacht anders til ik je op, misschien kan jij het dan beter zien.' Nog voor ik iets kan zeggen heeft Ashton me al opgetild. Snel kijk ik over alle hoofden heen. Dan spot ik Luke en Calum die verward om zich heen kijken. Ze staan op ongeveer twintig meter afstand van ons. Mia en Michael zijn nergens te bekennen, wat raar is aangezien Mia een 'Calum Girl' is zou het toch van zelfsprekend zijn dat ze bij Calum zou zijn. 'Ik zie ze.' Zeg ik en Ashton zet me weer neer. Ik pak Ashton's pols en trek hem door de menigte mee richting Luke en Calum. 'Dat was echt heel stom van je, lul!' Hoor ik Luke boos tegen Calum zeggen. Snel rennen we naar ze toe. 'Waar is Mia?' Vraag ik buiten adem. Luke werpt Calum een boze blik toe. 'Calum gedroeg zich weer als een gigantische lul enehh.... toen rende ze weg. Michael is achter haar aan gegaan om te kijken of ze oké is.' Zegt Luke. Mijn blik schiet naar Calum, die beschaamd naar de grond staart. 'Wat heb je gedaan?' Vraag ik dringend. Hij geeft geen antwoordt en ik herhaal mijn vraag. 'Wat heb je gedaan?' Weer geen antwoord. Geïrriteerd draai ik me weer naar Luke. 'Waar rende ze heen? We moeten haar zoeken.' Luke kijkt me meelevend aan. 'Ze rende die kant op ongeveer.' Antwoordt hij en wijst naar de zijkant van het stadion. 'Hier ik geef je onze nummers, wij gaan ook zoeken. Bel ons als je haar gevonden hebt, oké?' Zegt Ashton bezorgt terwijl hij zijn IPhone uit zijn broekzak haalt. Snel wisselen we onze nummers uit. 'Bedankt.' Zeg ik en en ren in de richting die Luke had aangewezen. Ik zie vanuit mij ooghoeken dat Ashton en Luke ook beginnen te zoeken, Calum staat nog steeds aan de grond genageld.
Na lang door de mensen massa heen te hebben gerent ben ik bij de zijkant van het stadion aangekomen. Ik ren langs de rij mensen die staan te wachten om drinken te kopen. De hele tijd stel ik mezelf dezelfde vragen. Waar is Mia? Wat is er gebeurd? Wat heeft Calum tegen haar gezegd? Ik ren door de gangen, heb geen flauw benul waar ik nou eigenlijk heen ga. Verdwaald en buiten adem kom ik even tot stilstand. Ik hang voorover en probeer op adem te komen. 'Mia!' Probeer ik te schreeuwen, maar het komt er zuchtend uit. Ik adem diep in en ren verder. 'Mia?! Mia?! Net als ik op het punt sta om op te geven hoor ik zachte stemmen niet ver van me vandaan. Ik ren een hoek om richting het geluid. Mia zit op de grond met haar hoofd tussen haar knieën. Michael zit naast haar tegen de muur en probeert haar te kalmeren. 'Thank God!' Zucht ik buiten adem. Ik laat me op mijn knieën naast Mia neer vallen en probeer op adem te komen. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik na een tijdje. Tranen lopen langs Mia's wangen en ze probeert te praten maar haar stem stokt in haar keel. 'Calum is gewoon een lul, kort samengevat.' Zegt Michael na een tijdje. Hij wrijft troostend over Mia's rug. 'Dat had ik al begrepen, ja.' Antwoord ik zacht. 'I-Ik.... Was gewoon aan het genieten van de show... e-eh-ehn...' Mia komt niet verder. Nieuwe tranen stromen over haar wangen. 'Het ging allemaal zo snel... Het ene moment was ik gezellig met Luke aan het praten... en het andere moment stond Calum kwetsende dingen tegen me te schreeuwen.' Snikt ze. Nog steeds heb ik niet helemaal een idee van wat er precies gebeurd is. Ik haat het om Mia zo verdrietig te zien. Het liefst zoek ik Calum op en sla op hem los. Echt, dit maakt me zo pist! 'Wat zei hij dan precies?' Vraag ik terwijl ik mijn woede probeer te onderdrukken. 'H-Hij zei... dat ik onvolwassen ben en dat hij nooit, met de nadruk op nooit, van me zou houden... dat ik gewoon niet goed genoeg voor hem ben.' Fluistert ze. Ik trek Mia naar me toe voor een knuffel. Ik weet hoe erg het haar kwetst. Ze was altijd zo dol op Calum geweest ook al kende ze hem niet persoonlijk. En dit... dit had ze nooit zien aankomen. 'Wat een gigantische zak! Ik wil hem zo hard voor z'n...'
'Niet doen...' Onderbreekt Mia me fluisterend. Ik weet dat ze gelijk heeft en dat ik dat sowieso niet mag doen, maar hij is gewoon te ver gegaan. 'En het punt is, ik was niet eens met hém aan het praten! Ik was met Luke aan het praten.' Fluistert ze niet-begrijpend als ik haar weer los laat. 'Calum heeft soms gewoon zijn uitbarstingen... hij heeft een kort lontje zegmaar.' Zegt Michael zacht. Even valt er weer een stilte. 'Oh, shit! Ik moet Luke en Ashton bellen!' Schrik ik op en pak mijn IPhone uit mijn broekzak. Mia kijkt me vragend aan. 'Ik had gezegd dat ik ze zou bellen als ik je gevonden had. Zij zijn namelijk ook naar jullie opzoek.' Leg ik snel uit. 'En Calum?' Vraagt Michael. Ik klik op mijn contacten en scroll naar Ashton's nummer. 'Geen idee, het maakt me ook niet eens uit. Als ik hem tegenkom...' Ik stop midden in mijn zin en bal mijn vuisten om mijn woede onder controle te houden. Ik klik Ashton's nummer aan. Na 3 keer overgaan neemt hij op. 'Hey! Heb je ze gevonden?' Hijgt Ashton buiten adem. 'Ja, allebei.'
'Waar zijn jullie?' Ik draai me om om te bekijken waar we zijn. 'Ik heb eigenlijk geen idee, maar we zien jullie over ik denk... een kwartier bij de ingang aan de zuid-kant van het stadion, oké?' Zeg ik. 'Ja, is goed. Ik ga nu Luke en Calum even bellen en zeggen dat ze naar de ingang aan de zuid-kant moeten komen. En dat je Mickey en Mia gevonden hebt natuurlijk.' Zegt hij terwijl hij op adem komt. 'Oké zie jullie daar.' Zeg ik en ik hang op.
Na 25 minuten door de gangen van het stadion te hebben gedwaald, komen we bij ingang zuid uit. We zijn al laat dus we haasten ons door de mensen massa. Ik ga op mijn tenen staan om te kijken waar de andere jongens zijn. Onderweg kwamen we een toilet tegen dus zijn Mia en ik naar binnen gegaan om haar gezicht op te frissen. Haar wangen waren plakkerig van de opgedroogte tranen en haar ogen waren rood. Ook was haar mascara flink uitgelopen door de tranen. Het duurde even voor haar gezicht er weer opgefrist uitzag. Er zijn geen sporen van tranen of verdriet meer te zien. Ashton en Luke staan tegen een pilaar bij de ingang aan en kijken zoekend rond. Ashton's ogen kruisen de meine en ik steek mijn hand op zodat ze ons kunnen zien. Snel trekt Ashton Luke met zich mee naar ons toe. 'Is alles oké?' Vraagt hij half aan mij en half aan Mia. Ik kijk even naar Mia, die zachtjes knikt. 'Waar is Cal?' Vraagt Michael en kijkt zoekend om zich heen. Luke begint te grinninken en antwoordt snel. 'Hij is alvast naar de auto gegaan. Hij schaamt zich nog al.' Een beeld van een beschaamde Calum in een auto laat me lachen. 'Mia, het spijt me van Calum's gedrag. Hij ehh.... is nogal snel aangebrand. Dan zegt hij soms dingen waar hij later spijt van heeft.' Verontschuldigt Ashton. Mia glimlacht zwakjes. 'Je hoeft je niet voor hem te verontschuldigen. En ik denk niet dat hij veel spijt heeft van wat hij heeft gezegd. Hij was nogal duidelijk.' Even valt er een ongemakkelijke stilte. 'Zullen we naar huis gaan?' Onderbreekt Mia de stilte. Ze kijkt me half smekend aan. Ik knik. Eerlijk gezegd heb ik na dit gedoe niet zo'n zin meer om weer die mensen massa in te gaan. Ik besef me nu pas hoe vermoeid ik eigenlijk ben. 'Laten wij ook maar gaan.' Zegt Luke. Hij, Mia en Michael lopen samen weg naar de uitgang. Langzaam draai ik me naar Ashton en glimlach zwak. 'Bedankt voor vanavond. Het was echt gezellig... vóór dit hele gedoe dan.' Voeg ik er snel aan toe. 'Ja, het was leuk je weer te zien en ik heb het ook erg naar m'n zin gehad.' Antwoord hij zacht. Ik bijt even op mijn onderlip. 'Waar staat jullie auto?' Vraag ik om de stilte te onderbreken. 'Ehhmm... ik geloof dicht bij de bushalte.'
'Mooi, dan lopen we nog een stukje met jullie mee, we moeten namelijk met de bus.' Glimlach ik. Nog even blijven we elkaar aankijken, maar beginnen we al snel achter de andere aan te lopen.
A/N:
Lang hoofdstuk! Ben hier opzich best lang mee bezig geweest, want ik wist niet precies wat er zou moeten gebeuren. Ik wilde iets hebben waardoor de avond niet al te perfect leek en ik denk dat dat wel gelukt is haha :P Hopelijk vonden jullie het leuk.
Vote, comment, share <3
xxx
StoryTimeWith
Sasha
JE LEEST
Just Hit The Drums! || Ashton Irwin
Fanfic"Ik kijk in de richting van het naderende geluid en zie een silhouet verschijnen. Wanneer het tikkende geluid zo dichtbij is stopt het abrupt. Aan de overkant van de straat staat een vrouw. Ik kan haar - doordat het donker is geworden en ze bij een...
