Vampire Blood [ UNDER MAJOR EDITION ]

Making memories

Alexa's P. O. V::
Ilang araw na rin kaming nakastay sa mansion na ito kung ikukumpara to malayo ito sa kaharian nila Kyle at simula ng nanirahan kami dito para makapagtago minsanan ko nalang makitang ngumiti si Raiven hayy bakit ba kasi humantong ang lahat sa ganito....

"ma sino po ba si Zero?? "- nagulat kaming dalawa ni Kyle sa tanong ni Raiven at isinirado ang librong basa basa niya kanina...

"paano mo nalaman ang pangalan yon?? "- pagtatanong ko...

"narinig ko po kayong nag uusap ni papa siya po ba ang dahilan kaya tayo nagtatago dito?? "-pagtatanong niya habang nakatingin sa amin ni Kyle ...

"oo anak siya ang dahilan kaya tayo nandito ngayon para ilayo ka sa maaari niyang gawin sayo"- pagpapaliwanag ni Kyle...

"labanan po natin siya "- sabi ni Raiven somehow his so likely like his father....

"we will sa tamang oras na anak kapag dumating ang oras na yon nandito kami ng papa mo para protektahan ka"- tama ayokong may masaktan pa sa kagagawan ni Zero...

"bakit po to ginagawa ni Zero?? "- pagtatanong ni Raiven...

"dahil gusto niyang mawala kami dito sa mundo ng papa mo Raiven kaya kailangan mong maging matapang sa ano mang mangyari"- sabi ko at hinalikan siya sa noo....

"pero kadugo mo po siya hindi ba bakit niyaka niya gustong saktan ma?? "- Raiven...

"dahil sa isang rason gusto niyang bawiin ang buhay ko anak "- pagpapaliwanag ko nakita ko na mangiyak ngiyak na si Raiven naramdaman ko na hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ko...

"its okay Raiven nandito pa kami ng mama don't worry"- sabi ni Kyle nagtinginan kami ni Kyle at we share the same expression ang pag aalala at lungkot ...

Ilang oras ang nakalipas nakatulog si Raiven na nakayakap sa akin ng mahigpit...

"why it all turn out like this "- hindi ko na napigilan ang luha ko at lumapit si Kyle sa akin at pinahiran ang mga luha ko...

"shh.. Shh we have to be strong Alexa i know this sounds cruel to you but we have to for Raiven"- sabi ni Kyle at nakaluhod sa harapan ko habang magkadikit ang mga noo namin....

"i know i love u both and u know that"- pagkasabi ko non hinalikan ako ni Kyle bigla and it was full of love....

Kinabukasan nakita namin si Raiven na nakatingin sa bintana na at malalim ang iniisip kaya kiniliti namin siya ni Kyle ...

"hahahaha ma ano ba papa tulong"- sabi niya habang tumatawa hindi ko alam pero sa buong araw ginawa namin ang lahat ng bagay na hindi pa namin nagagawa habang nasa kastilyo kami na para bang sinusulit namin ang oras sa bawat isa...

"mama, papa i love u both"- sabi ni Raiven dahilan na tumulo ang luha ko...

"mama bakit ka po umiiyak?? "- pagtatanong ni Raiven lumapit na rin si Kyle at hinihimas niya ang likod ko...

"halika nga nak"- tawag ko sa kanya at niyakap siya ng mahigpit tumingin ako kay Kyle...

"its okay"- sabi ni Kyle mukhang ganoon rin ang nararamdaman niya....

"ano ba yan oh Raiven anong gusto mong kainin ngayon ha ipagluluto ka ni mama kaya sulitin muna "- sabi ko at pinunasan ang mga luha ko dapat hindi ako nagpapakita ng kahinaan i have to be strong for Raiven and Kyle...

"kahit ano mama "- masayang sabi ni Raiven...

"sige maghintay ka lang okay ipagluluto na kita"- pagpapaalam ko naghahanda nako sa kusina nalaman ko nalang na sinundan pala ako ni Kyle at niyakap ako mula sa likuran...

"Alexa i can't bear u to see like this anymore "- sabi ni Kyle kaya hinarap ko siya bakas sa mukha niya ang pag aalala at kalungkutan...

"ayos lang ako Kyle hanggat kasama ko kayo napapasaya niyo ang araw ko sapat na yon"- pagpapaliwanag ko...
Nagyakapan kami ni Kyle nagtagal rin kami ng ilang minuto sa posisyong iyon ganito ba kapag malapit ka ng mamatay lahat ng bagay ay nagiging mahalaga sayo at ginagawa mo ang mga bagay na hindi mo pa nagawa sa mga oras na kasama mo sila na para bang mahalaga ang oras na kasama mo sila kasi ganitong ganito ang mga nararamdaman ko sa mga oras na ito....