I'm Married to a Stranger!

2. Strangers

Tulala parin ako hanggang ngayon. Hindi ko alam kung ano ang irereact ko. Hindi ko talaga---- Argh! I hate it! Nadamay ako sa problema ng demonyong yun. Hoy! Napaka-inosente ko wag mo namang itake for granted!

"Nak, okay ka lang?"tanong ni mama.

"A-ah o-opo naman. I'm okay! Yeah! I'm really fine!" sabi ko sa kanya.

"No honey. You really looked stress. You should get rest now. Kagagaling mo lang sa France."

"No mom. I'm really okay."

*Ding dong*

May biglang nagdoor bell. Sino kaya yun. Binuksan ni manang Maria ang gate.

"Mam, may naghahanap po kay Lonelle."

Ay syanga pala, Lonelle tawag nila sakin. HahahahaXD

"Sige, papasukin mo."sabi ni mama.

*Sparkles*

Na lintikan na! Pano niya nalaman address namin? Siya na ba yung sisira sa tahimik na bakasyon ko dito?

"Goodevening po madam."sabi niya.

"Magandang gabi naman hijo. Anong sadya mo dito?"sabi ni mama.

Alam niyo ba kung ano yung reaction ni mama ng malaman niya na u-know-what-I-mean...

O.O

~.O

O.~

^_^

Ma!!!!??? Don't tell me sang-ayon ka???!?!

"Nak, di mo naman sinabi na ikakasal ka na kaya ka bumalik dito."

"Ma, naniniwala ka dyan? Ni hindi ko nga siya kilala eh."

"But, I know you, Chanelle Loi Padua. Ang sama mo naman. Ba't mo ba ako kinalimutan huh?!" sabi niya.

Naiinis na ako. NAIINIS NA AKO. YUNG FEELING NA GUSTO MO NANG PUMUNTA SA MARS PARA MATAKASAN MO ANG ISANG ESTRANGHERONG BIGLANG SUSULPOT SA BUHAY MO. ARGHHHH!!!!

Yun, nagwalk-out ako. Kainis. Bahala sila doon. Pumunta ako sa garden namin. Namiss ko to.

"Ba't ba kasi ako nakikipagsiksikan don. Ayan tuloy, nagkaleche-leche na ang buhay mo. Gusto ko lang namang magbakasyon eh. Ang sakit sakit naman kasi. Ba't ba hiniwalayan ako ni Marco? Ano bang problema sa pagiging fashion designer? Hindi ba ako naging mabuting girlfriend sa kanya? Lord naman oh. Ba't di niyo pa tinutupad? Gusto ko lang naman ng lalaking mamahalin ako at ying trabaho ko. Masama ba yon?

May luhang pumapatak sa mga mata ko. Hindi ko kasi mapigilan eh. Mag fofour months na rin since nagbreak kami ni Marco. Hindi siya pabor sa pagiging fashion designer ko. Napayuko ako. Iyak lang ako ng iyak ng may nakita akong panyo sa ibaba.

"Oh,eto. Baka makatulong sayo." sabi niya.

Kinuha ko naman yung panyo. Iyak lang ako ng iyak.

"SH*T!" napasabi ko.

Biglang may kamay akong naramdaman sa balikat ko. Kinocomfort niya ako.

"Ba't ba mo to ginagawa? Kaano-ano ba kita? I DON'T EVEN KNOW YOU!"

Tumahimik lang siya. He's thinking deep na hindi ko mabasa kung anong iniisip niya. He looks disappointed.

Napa-isip ako, KAANO-ANO KO NGA BA SIYA?

-------------------------------------------------------