When He Fell (Innocent Hearts #2)

Kabanata 11

When He Fell  

Kabanata 11

"Bro!"Umalingawngaw ang boses ni Gino sa court kaya bahagya kong natulak si Allesandro na ngayon ay nakayakap pa rin sa akin.

Tumalikod ako at pinunasan ang luha. Shit!

"Bihis na pala kayo.."Mahina ang boses ni Sandro, pero rinig ko ang pagtawa niya kahit mahina iyon.

Humarap ako at napagtanto kong halos lahat na ng tropa ni Sandro ay nandito. Wala si Link, siguro ay may sinundo na niya ang aking bestfriend sa classroom.

Nakangisi si Gino nang nakipag-high five siya kay Sandro. Ganon din sa iba, napatingin ako sa ibang direksyon at nakita ko si Julian na seryoso ang tingin.

"Juls, may sasabihin ka ba-"

Pinutol ni Sandro ang dapat kong sasabihin.

"Pass muna ako ngayon.."Aniya. Kinuha niya ang aking bag na nakasabit sa aking kaliwang balikat.

Siniko ng isang lalaki si Julian. Ngumisi ito pero mukhang iritado. Fuck. Pakiramdam ko ay may nagawa akong mali. Hindi ko naman siya pinapaasa.

"Huh? Hindi ka magtratraining?"Ani Gino, tinanggal niya ang bimpo na nakasabit sa batok.

"Do I need to?"Mayabang na saad ni Sandro.

Kumunot ang aking noo. Woah, so arrogant and so, so full of yourself, huh?

Umiling iling nalang si Gino at tinanguan si Sandro.

"Whatever, bro."

"I'll go now.. work hard.."Tumango si Sandro ng isang beses at ngumisi.

Tinignan niya ako at hinawakan ang aking likod, hinihila palabas ng gymnasium. Tinignan ko ang mga kaibigan niya at nginitian.

"Ingatan mo ya'ng si Madeline... yari ka nanaman kay Link!"Rinig ko pang pahabol ni Gino.

Nang nakalabas na kami ay halos tignan kami ng lahat. Okay, they maybe wondering what the hell is this. Si Madeline Leticia Guerrero na baliw na baliw kay Allesandro Grayson na ngayon kasama ko na. Dala dala ang bag ko na mukhang walang pakielam sa mga tingin ng iba.

I kept my chill expression on kahit na halos manginig ako sa aking looban. Fuck, I'm still not used to it. And I think I will never be used to him.

"Woah! At last, Em?"

"Fuck? Sila na?"

"Damn it, swerte ni Azevado!"

Mas lalong nagparinig ang mga tao ng hawakan ni Sandro ang aking mga kamay no'ng may nagparinig na swerte daw siya. Tsss, really boastful.

Hindi ko sila pinansin at nginisian nalang. Maraming kumausap sa akin pero nilagpasan ko ang mga yon. Masyadong mabilis maglakad si Alessandro. I don't even freaking know kung saan niya ako dadalhin. Ang aking sundo ay naghihintay sa labas.

But whatever, they can wait anyways.

Binitawan niya na ako nang nakarating na kami sa parking lot.

"You're gonna drive? Baka mahuli ka!"Singhal ko kay Allesandro na ngayon ay pinatunog na ang kanyang mustang.

Fuck. Bless us.

"I learned how to drive since I was fourteen. Trust me on this, Em.."Seryoso niyang sinabi. Binuksan niya ang front seat para sa akin.

"Damn you, Azevado. Kung mabangga tayo hinding hindi kita mapapatawad.."Inirapan ko siya at sumakay nalang sa loob ng kanyang sasakyan.