When He Fell (Innocent Hearts #2)

Kabanata 15

When He Fell

Kabanata 15

Ang mga araw na lumipas ay naging buwan. Dumaan ang bakasyon at ngayon patapos na ang aming pagiging Grade 11. We stayed complicated. Still no label. Pero kahit kailan ay hindi ako nagreklamo at naghigit pa ng iba.

Everything is okay for me ngunit hindi ko mapigilan na mag over think kung bakit nga ba hanggang dito lang ang nais niyang mangyari para sa aming dalawa.

"Ayos ka lang ba? Do you want something, Sandro?"I asked him.

Narito kami ngayon sa gymnasium ng school. Palapit na ang championship kaya masyado na siyang busy kaka-training.

I always wait for him, tapos ihahatid niya ako sa bahay. The scenario is always like that.

"You don't need to wait for me today, Em.."Ani Allesandro, tinakpan niya ang gatorade at nilapag sa aking tabi.

"Why? Matatagalan kayo?"I asked.

Umiling si Sandro.

"May dinner sa bahay, Madeline.. I wont able to take you home today.."Aniya.

Tila parang bumaliktad ang sikmura ko. I hate this topic, about family. Matagal na kaming lumalabas ngunit hindi niya pa ako napapakilala sa kanyang pamilya.

Bakit ganito na ang mga hinahangad ko? My imaginations went too high... Hindi ako nagaassume na ipapakilala niya. Pero sa lahat ng mga naging babae niya ay ako ang tumagal.

I just thought I'm somehow special..

"Baby?"

Ngumiti ako sa tawag ni Sandro.

"Okay, naiintindihan ko.."Masaya ko pa ring sabi sa kanya. I don't want to question him things, ayaw kong mag alala siya dahil lang sa mga iniisip ko.

Hinawakan ng kanyang mga palad ang aking pisngi upang maiangat ito sakanya.

"Are you sure it's fine? Kung hindi okay, ihahatid nalang muna kita ngayon-"

I smiled again.

"Don't worry, Sandro. It's fine.. I think I need to go na rin, you know, assignments.."Paggawa ko pa ng alibi.

Allesandro smiled. Kumislap rin ang kanyang mga mata.

"Okay, stay safe.. I'll call you.."Dumampi ang kanyang malalambot na labi sa aking noo.

Kinuha ko ang aking leather bag katabi ng kanyang mga gamit. Sinabit ko iyon sa likod ko.

"I'm going now.."I kissed Allesandro's cheeks.

Tumalikod ako sakanya at narinig ko ang pag takbo niya sa court. I know, he's really that dedicated. Ayaw kong bawasan ni Sandro ang pagmamahal niya sa basketball.

I was attracted to him because of his capability to that sport. Isa 'yan sa mga nagpapaalala sakin sakanya at kung bakit ko siya minahal.

Habang naglalakad ako palabas ng campus ay iniisip ko kung ano ang mga nangyari sa amin through out the years.

Ano nga ba kami?

Friends? Couple? What? All I know is I like him so much. I love him. But those words, I never said still.

Paano kung hindi niya ako mahal pabalik? Paano kung nasisiyahan lang siya sa na kasama ako? I don't know anymore.

"Ate, you're early today.."Naningkit ang mga mata ni Kieran nang nakita akong papasok sa bahay.