Medyada ki gıcık abimiz Kerem.
.............................
Bölüm düzenlenmiştir.
Sabah kalktığımda saat 08:00 ı gösteriyordu. Odamda bulunan banyoya girdim. Dün akşam çok yorulduğum dan dolayı makyajımı bile silmemiştim. Makyaj temizleme suyunu aldım ve makyajımı temizledim. Sonra saçımı yukarıdan toplayıp aşağı indim.
Aşağı indiğimde bizimkiler masaya oturmak için beni bekliyorlardı. Babamın prensiplerinden biride bu; Masaya hep beraber oturmak. Herkese günaydın dedikten sonra masaya oturduk.
Babam normalde kahvaltı yaparken konuşmayı çok sevmezdi ama konu eğitim olduğunda babamı kimse susturamazdı. Babam konuşmaya başladı:
- Ela kızım annenle düşündük ve bir karar aldık. Senin özel okulda okumanı istiyoruz dedi.
Anneme döndüğümde annemde kafasını sallayarak babamın dediklerini onayladı.
"Hayır baba ben özel okulda okumak istemiyorum. Ne yani ben emek sarf ettim.
Çalıştım ve kendi emeğimle bir okul kazandım. Şimdi de bana özel okulda okuyacağımı mı söylüyorsunuz. Hayır baba kabul etmiyorum özel okula gitmeyeceğim" dediğimde babam:
- Oranın eğitimi diğer okullara göre daha iyi. Bu yıl üniversiteye hazırlanıyorsun iyi bir eğitim alman gerek. Hem hayır deme gibi bir şansın yok çünkü kaydını yaptırdım bile dedi.
Emrivaki hareketlerden nefret ediyordum. Ben artık büyümüştüm ve banada fikrimi sormaları gerekiyordu.
Sinirlenip:
-O o-ku-la git-me-ye-ce-ğim diye hecelerine ayırıp üstüne basa basa söyledim. Yana baktığımda keremin bana bakarak sırıttığını gördüm. "Ne sırıtıyorsun ya" dediğimde "Eninde sonunda kabul edeceksin niye diretiyorsun ki?"dedi. "Hayır gitmeyeceğim" dediğimde hadi yiyorsa gitme dermiş gibi "Hıııı eminim gitmezsin" dedi. "Görcez" dedim ve sinirli sinirli odama çıktım. Odama girip sertçe kapıyı kapadım ve kendimi yatağa attım.
Keremin başına açtığı belalar yüzünden bir haftada tüm hayatım yerle bir olmuştu. Önce buraya taşınmak zorunda kalmıştım. Sonra arkadaşlarımdan ayrılmak zorunda kalmıştım. Şimdi de bu okul meselesi. Sinirim geçene kadar onlarla konuşmasam daha iyi olurdu.
....................
Altı gün boyunca annemle de babamlada pek konuşmamıştım. Kerem le küçük atışmalarım dışında çok konuşmazdık zaten.
...................
O gün geldi okula ilk adımımı attım ve sınıfımı gösterecek görevlinin arkasından ilerliyordum. Babamın yanımda gelmesini istememiş bu okula gelmeyide şu şartla kabul etmistim; Okulun ilk dönemini burada geçirecektim eğer buraya alışamazsam ikinci dönem annemle geri İstanbul'a dönecek babam ve kerem burada kalacaklardı.
Yani ne yazık ki Kerem'in dediği doğru çıkmıştı. Ama olsun sonuçta ortada bir anlaşma var. O haklı sayılmaz.
Sınıfımı gösteren görevliye teşekkür ettim ve 12 A yazan sınıfa derin bir nefes alarak girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVMEK Mİ? SEVİLMEK Mİ?
HumorSevecen bir kız düşünün. Acılara rağmen gülen. En önemli sözü gülmeyi unutma olan. Ukala bir çocuk düşünün. Aşka küsen. Ukala ama bi o kadarda tatlı. Bu iki kişinin yolları kesişirse ne olur. Ortaya nasıl bir hayat çıkar. Merak edenler oku bölümüne...
