Bölüm düzenlenmiştir.
Korku tüm bedenimi ele geçirmişti. Hiç bilmediğim bir sokakta ağzım bir elle kapatılmış bir şekilde duruyordum. Bağırmaya çalışıyordum ama arkamdaki kişi elini ağzıma öyle bir bastırıyordu ki benim bile zor duyduğum hafif sesler çıkarabiliyordum.
Beni kendine döndürdü. Ağzımı kapatan kişi sokak serserisine benziyordu. Daha fazla korkmaya başlamıştım. Sokak serserisi olarak tanımladığım kişi bana iyice bakarak
- Off analar neler doğuruyor be dedi. Çırpınıyordum ama kurtululamıyordum bu serserinin elinden.
- Boşuna çırpınma güzelim kaçamazsın. Elini ısırdım ve yardım edin diye bağırarak koşmaya başladım. Arkamdan koştuğunu hissedebiliyordum. Bütün gücümle koşuyordum ama çok yakınımdaydı her an beni yakalayabilirdi.
Dakikalardır sokakta bağırıyordum ama tek duyduğum ses benim bağrışlarım ve koşma sesleriydi. Artık çok yorulmuştum güçsüzlüğümü hissediyordum. Koşa koşa sokağın sonuna gelmiştim. Terk edilmiş bir ev vardı son çare olarak oraya girdim.
Bir odaya girdim ve kapının arkasına saklandım. Hava iyice kararıyordu ve ben her an korkudan bayılabilirdim. Bu düşüncelere dalmışken şöyle bi ses duydum.
- Hadi ama gel bak bi şey olmayacak. O anda telefonum çaldı içimden "Hı nasıl bi zamanlama ya bu" dedim arayan babamdı. Tam açıyordum ki o çocuk içeri girdi telefonu elimden alıp yere attı ve üstüme yürümeye başladı. "İmdaaat" diye bağırmaya başladım. Arkaya giderken koltuğa düştüm üstüme doğru geldi "Gelme üstüme" dedim sesimin titrememesine dikkat ederek. Ama yinede titremişti. Üstüme gelmeye devam edince karın boşluğuna tekme attım karnını tutup yere yığıldı yine kaçmaya başladım. Arkamdan şöyle bağırdığını duydum
- Amma naz yaptın ha seni bir elime geçirirsem. Ben yine koşuyordum ama hiç gücüm kalmamıştı.
Karanlıktan dolayı önümdeki kabloları görmedim. Ayağım takıldı ve yere düştüm. Ayağa kalkmaya çalıştım ama galiba burkulmuştu. Kalkamadım . Yanıma yavaş yavaş geldi.
- İşte şimdi elimden kurtulamazsın dedi. Yanıma geldi eğildi. O pis nefesini boynumda hissediyordum.
Artık çabalayamıyordum çünkü çok yorulmuştum. Gözlerimi kapattım ve gözümden bir damla yaş düştü. O pis nefesiyle bana daha çok yaklaştı. Dudağını boynumda hissettiğim o an hıçkırarak ağlamaya başladım.
Her gün haberlerde görürdüm tecavüz, taciz olaylarını. Haliyle çok üzülürdüm. Ne hissettiklerini ne kadar korkup acı çektiklerini düşünürdüm. O zaman bile çok korkunç gelirdi bu bana.
Şimdi aynı durumda ben vardım.
O anda biri o çocuğu kaldırdı ve ona yumruk attı. Hava tamamen karardığından dolayı görememiştim bu çocuğun kim olduğunu. Ard arda yumruk atıyordu o serseri çocuğa. O pisliğin benden uzaklaşmasıyla derin bir nefes aldım. Korkum birazda olsa azalmıştı. Acaba kimdi bu çocuk?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVMEK Mİ? SEVİLMEK Mİ?
HumorSevecen bir kız düşünün. Acılara rağmen gülen. En önemli sözü gülmeyi unutma olan. Ukala bir çocuk düşünün. Aşka küsen. Ukala ama bi o kadarda tatlı. Bu iki kişinin yolları kesişirse ne olur. Ortaya nasıl bir hayat çıkar. Merak edenler oku bölümüne...
