The Alchemist's Apprentice by Matt Dragoneed

21. Μοιρολόι

Μια βόμβα εκρήγνυται ακριβώς από δίπλα μου και ακούω την κραυγή του συμπολεμιστή μου που πιάνει το πόδι του.. Το πόδι του έχει γεμίσει με αίματα και καταλαβαίνω πως το έχασε.. Ο άνθρωπος ουρλιάζει και έχει πιάσει το πόδι του με πόνο και τρόμο.. Πέφτω κοντά του και πυροβολώ έναν άντρα που έρχεται κοντά μας με το πιστόλι του υψωμένο.. Αγγίζω το κεφάλι του συμπολεμιστή μου και τον κοιτάζω.. " Μάριον..." λέει και λυπάμαι για αυτόν.. Άμα τον αφήσω εδώ θα πεθάνει πανεύκολα... Το στρατόπεδο μας δεν απέχει και πολύ από εδώ.. Κοιτάζω πίσω.. Όλο και κάποιος θα πρέπει να έχει μείνει από την ομάδα.. Δεν βλέπω κανέναν άλλον εκτός από εμένα και τον πεσμένο..Βλέπω έναν φίλο να τρέχει και τον αναγνωρίζω " Λούσιους !! Μη !!!" φωνάζω ενώ προσπαθώ να πιάσω και εκείνον... Ακούω γερμανικές λέξεις, έναν στρατιώτη να φωνάζει, τον Λούσιους να πυροβολεί με το όπλο του και σύντομα τις κραυγές του ενώ τα ναζιστικά γουρούνια τον γαζώνουν με σφαίρες..

" Γαμώτο !!" κλαίω από πόνο και οργή καθώς ανακαλύπτω ότι μια σφαίρα με χτύπησε στο πόδι.. Σέρνοντας τον εαυτό μου και τον συμπολεμιστή μου προσπαθώ να γυρίσω πίσω στο στρατόπεδο..Με υψωμένο το πιστόλι καταφέρνω και πυροβολώ τον οποιονδήποτε Ναζί έρχεται κοντά μου..Εφόσον το έδαφος έχει βαφτεί με το αίμα αρκετών και έχω γεμίσει ολόκληρη λάσπη , χώμα και αίμα κοιτάζω τον συμπολεμιστή μου.. Έχει παραδοθεί στις πληγές του , είναι νεκρός..Ενώ λοιπόν το καταλαβαίνω δακρύζω πάνω από το πτώμα του .. Όμως ξέρω πως αυτό δεν είναι αρκετό.. Σηκώνομαι και κουτσαίνοντας αντιλαμβάνομαι πως είμαι κοντά στο στρατόπεδο..Η τύχη μου όμως δεν μου χαμογελά..Ναζί με σβάστικες στους ώμους με περικυκλώνουν και με σημαδεύουν με τα όπλα τους... Μέλη της Γκεστάπο σίγουρα .. Βλέπω πολλούς από τους συμπολεμιστές μου να πέφτουν και μερικούς να μπαίνουν αιχμάλωτοι σε μεγάλα φορτηγά.. Άμα είχα την δύναμη θα τους σκότωνα όλους αλλά δεν είμαι αρκετά δυνατή..Μπορώ και κοιτάζω τον εαυτό μου σε μια λίμνη κοντά στην αρβύλα ενός Ναζί πριν με χτυπήσει με το όπλο του και με ρίξει αναίσθητη..

Είμαι νέα, έχω μακριά καστανόξανθα μαλλιά και καστανά μάτια.. Τα μαύρα μαλλιά και τα γαλάζια μάτια η κόρη μου τα πήρε από τον άντρα μου.. Και η Άιριν έμοιασε στην μητέρα της.. Μακάρι και η μητέρα της να έμοιαζε περισσότερο στην Άιριν.. Θυμάμαι τι  συμβαίνει μόλις ξυπνάω..Θυμάμαι τι συμβαίνει όταν ξυπνάω.. Είναι όλα αναμνήσεις μιας άλλης εποχής όμως τα θυμάμαι σαν να ήταν χτες.. Θα παγιδευτώ σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο οποίο με έστειλε ένας αρχηγός των SS.. Από εκεί θα περάσω τα πάνδεινα και την τελευταία στιγμή θα σωθώ από τα αέρια και τον φούρνο , τα αέρια στα οποία βρήκαν το θάνατο τόσες χιλιάδες Εβραίοι, επειδή ένας φύλακας των θαλάμων αερίων θα με αναγνωρίσει από μια φορά που του χάρισα την ζωή κατά την διάρκεια μιας μάχης.. " Όλα είναι ένα όνειρο." λέω στον εαυτό μου αγγίζοντας τα γόνατά μου με τα χέρια μου και μαζεύοντας τον εαυτό μου κοντά στην φωτιά..