The Alchemist's Apprentice by Matt Dragoneed

17. Μαθητευόμενη Αλχημίστρια

Μόλις επιστρέφουμε στο σπίτι της Άιριν ανακαλύπτουμε με περιέργεια το γεγονός ότι οι γονείς της δεν είναι στο σπίτι.. Αντιθέτως έχουν πάει , από ότι καταλαβαίνουμε από ένα σημείωμα στο ψυγείο σε κάποιους οικογενειακούς τους φίλους...  Μόλις η Άιριν διαβάζει το μήνυμα κοιτάζει τα παράθυρα και την παρακολουθώ.. Τα ελέγχει όλα με τόση προσοχή σαν να φοβάται.. Ορισμένα από τα παράθυρα έχουν κάγκελα με αποτέλεσμα να μην μπορεί κάποιος να τα ανοίξει εύκολα ή να μπει στο σπίτι μέσα από αυτά.. " Κρύβεσαι από κάποιον ή από κάτι ;;" ρωτάω την Άιριν με μια φωνή σαν των μικρών παιδιών και εκείνη στην αρχή με κοιτάζει με ένα θυμωμένο βλέμμα..

Μετά όμως με κοιτάζει με καλοσύνη και ηρεμία επειδή ξέρει πως δεν το είπα για κακό.. Αντιθέτως αληθινά θέλω να μάθω και νοιάζομαι.. " Είναι μεγάλη ιστορία.. Απλά, φοβάμαι να μένω μόνη μου σπίτι το βράδυ... Πες το οτιδήποτε θελήσεις Μάττ, απλά... Φοβάμαι.. Με ανησυχεί η μοναξιά.. Παλιά , όταν έμενε μαζί μας ο πρώην μου κοιμόμασταν μαζί και έτσι ένιωθα άνετα αλλά τώρα... Με ανησυχεί η μοναξιά, το σκοτάδι.. ' λέει εκείνη και χαμηλώνει το βλέμμα της σαν να ντρέπεται.. Χαμογελώ συμπονετικά και πηγαίνω κοντά της.. Την αγκαλιάζω σφιχτά και φέρνω το σώμα μου κοντά στο δικό της προσπαθώντας να την κάνω να αισθάνεται όσο πιο ήρεμα γίνεται.. 

Αυτό που με κάνει να χαμογελάσω ακόμα περισσότερο είναι το γεγονός πως η κοπέλα όχι μόνο έρχεται κοντά μου αλλά στηρίζει και το κεφάλι της στο στήθος μου ενώ με αγκαλιάζει επίσης αλλά κρύβει το πρόσωπό της στο στήθος μου.. Εγώ την αγκαλιάζω όπως θα αγκάλιαζα ένα παιδί και της λέω " Άιριν.. Μην φοβάσαι μικρή μου.. Το καταλαβαίνω ότι φοβάσαι.. Όμως μην ανησυχείς.. Είμαι εγώ εδώ και θα παραμείνω όσο και να χρειαστεί.." Εκείνη χωρίς να σταματήσει στιγμή να με αγκαλιάζει σηκώνει το κεφάλι της και με κοιτάζει στα μάτια.. Τόσο αθώα, τόσο όμορφα !!! Είναι πραγματικά τέλεια ! " Ματτ.. Ξέρω πως... Ίσως έχεις και άλλα πράγματα να κάνεις.. Ίσως και πιο σημαντικά αλλά.. Μπορείς να με βάλεις να ξαπλώσω ;; Σε παρακαλώ.. Για να μην φοβάμαι και να αντιμετωπίσω κάπως τους εφιάλτες.. Δεν ξέρω, κοντά σου.. Νιώθω ασφαλής.."με κοιτάζει και λέει εκείνη..Εγώ με μια κίνηση την αγκαλιάζω και την παίρνω στα χέρια μου όπως οι γαμπροί τις νύφες.. Το σώμα και τα μαλλιά της μυρίζουν τόσο ωραία.. " Επόμενη στάση.. Το κρεβάτι σου !!" κάνω σαν παιδάκι που παίζει το αεροπλανάκι..Εκείνη με αγκαλιάζει για να πιαστεί χαρούμενη και εγώ την πηγαίνω ως το κρεβάτι της...

Με ηρεμία και καλοσύνη την πηγαίνω ως το κρεβάτι της και την αφήνω εκεί ήρεμα..Εκείνη με φιλάει απαλά στο μάγουλο μόλις την έχω βάλει να ξαπλώσει και με πιάνει απαλά με τα χέρια της μόλις την σκεπάζω..Παρά όλα αυτά είναι αρκετή η δύναμη που βάζει για να με τραβήξει κοντά της.. " Ξάπλωσε κοντά μου.." μου λέει. " Τουλάχιστον μέχρι να με πάρει ο ύπνος.. Σε παρακαλώ.." λέει εκείνη..Εγώ βγάζω τα παπούτσια μου και ξαπλώνω δίπλα της κάτω από τα σκεπάσματα βγάζοντας το σακάκι μου.. Την αγκαλιάζω και εκείνη φέρνει το κεφάλι της κοντά στο στήθος μου.. Μένει για λίγη ώρα εκεί και μυρίζω λίγο τα μαλλιά της.. Απελευθερώνουν μια ωραία μυρωδιά και το σώμα της μυρίζει ακόμα καρύδα..Εκείνη ηρεμεί για λίγο και κλείνει λίγο τα μάτια της..