7. Για να δούμε

130 13 2
                                    

<<Έλα, ξύπνα θα αργήσουμε και ειδικά σήμερα δεν πρέπει...>> είπε η Αγγελική και άρχισε να χτυπάει παλαμάκα δίπλα απο το αφτί μου.

<<Καλά τι έχεις πάθει μου λές? Ακόμα ο Θεός δεν έχει ξημερώσει την μέρααα.. Άσε με να κοιμηθώώώ>> γκρίνιαξα, ήμουν απίστευτα εξαντλημένη.

<<Μια χαρά την έχει ξημερώσει και είναι και πολύ ωραία μαλιστα.. Άντε τώρα σήκω να ντυθείς, σου ετοίμασα καφέ και να φύγουμε βολίδα στην σχολή.. Σήμερα δίνουν την ήλη της εξεταστικής και είμαι σίγουρη πως δεν πρέπει να τα χάσουμε...>> τι? ήλη? εξεταστική? Ααα ναι ρε....

<<Γαμώ το και δεν το λες τόση ώρα!!!>> πετάχτηκα απο τον καναπέ και έτρεξα στο δωμάτιό μου. Άνοιξα την ντουλάπα και έβαλα το πρώτο πράγμα που έπιασαν τα χέρια μου. Ένα στενό τζιν παντελόνι και μία σκούρη κόκκινη μπλούζα με μανίκια ως τους αγκώνες, που ταίριαζε φοβερά με τα μαλλιά μου και έκανε τρομερή αντίθεση με τα πράσινα μάτια μου... Μόλης έβαλα το τζιν μου όμως, παρατήρησα κάτι που με τρόμαξε. Οι πληγές στα πόδια μου είχαν εξαφανιστεί.. Μέχρι και την τελευταία γραντζουνιά, η πιο μικρή !

<<Αγγελικήήή>> σχεδόν ούρλιαξα.. Την άκουσα να τρέχει προσ το δωμάτιό μου

<<Τι έπαθες?>> ρώτησε πανικόβλιτη

<<Κοίτα!>> της έδειξα τα πόδια μου

<<Τι στο...? Μα καλά δεν ήσουν...>> τα 'χασε και εκείνη..

<<Ναι... Να σου πω, δεν πας εσύ στην σχολή να πάρεις την ήλη και εγώ να πάω σε μια βιβλιοθήκη να κάνω μια έρευνα που θέλω??>> την είδα να κουνάει καταφατικά το κεφάλι της, χωρίς όμως να έχει πάρει λεπτό τα μάτια της πάνω απο τα πόδια μου.. Βγήκε απο το δωμάτιό μου και έφυγε για την σχολή.

Δεν άργησα να φτάσω στην κεντρική βιβλιοθήκη. Μπήκα μέσα και ρώτησα την κοπέλα που καθόταν μπροστά απο έναν υπολογιστή και πληκτρολογούσε κάτι μετά μανίας, αν μπορούσα να δανειστώ μερικά βιβλία. Μου χαμογέλασε φιλικά και είπε πως θα πρέπει πρώτα να βγάλω μία καρτα μέλους και μετά μπορω να δανειστώ όσα βιβλία θέλω. Έτσι κι έγινε συμπλήρωσα μια αίτιση και μέσα σε λίγα λεπτά κρατούσα στα χέρια μου μια κάρτα.

Προχώρησα πιο μέσα και είδα έναν τεράστιο διάδρομο με πολλά ράφια και ακόμα περισσότερα βιβλία. Άρχισα να ψάχνω αόριτσα, μέχρι κάτι να μου καντρίσει το ενδιαφέρων. Σε λίγο στάθηκα μπροστά απο έκαν μικρό πίνακα ο οποίος έλεγε βιβλία με θέμα υπερφυσικά, μεταφυσικά και άλλα ανεξήγητα φαινόμετα βρίσκονταν στον επάνω όροφο. Αναίβηκα τις σκάλες χωρίς δεύτερη σκέψη και βρέθηκα μπροστά σε ακόμα έναν τεράστιο διάδρομο.. Εκεί άρχισε το πραγματικό ψάξιμο. Προσπερνούσα βιβλία με τίτλόυς όπως : Τελετουργική μαγεία, Ύπνωση, Επαθή με τον ανώτερο εαυτό μας, Πως να μάθεις τι ήσουν στην προηγούμενη ζωή σου, κ.ά.

Μέχρι που το μάτι μου έπεσε σε ένα που ονομαζόταν ''Αστρική Προβολή, τι είναι και πώς επιτυγχάνεται ''. Το κοίταξα για μερικά δευτερόλεπτα και το πήρα στα χέρια μου.. Είχα ακούσει κάπου οτι είναι μία έμφυτη ικανότητα σε όλους τουα ανθρώπους.

<<Λες αυτό να είναι?>> ρώτησα τον εαυτό μου. Τι στο καλό δεν έχανα και τίποτα αν το διάβαζα.. Ποιός ξέρει, ίσως αυτό να έπαθα χθες.. Πήγα κάτω και έδωσα στην κοπέλα που με εξηπηρέτησε πριν το βιβλίο με την κάρτα να το περάσει απο τον υπολογιστή. Πάτησε πέντε έξι πλήκτρα και μου το έδωσε πίσω χαμογελώντας ξανα. Μου είπε πως είχα περιθώριο είκοσι μέρες μέχρι να το επιστρέψω. Την ευχαρίστησα,της χαμογέλασα και έφυγα... Για να δούμε λοιπόν.....


Εσείς τι πιστεύετε?

Είναι αυτό που νομίζει?

Γράψτε κάτω στα σχόλια!!




Ο Φύλακας Άγγελος ΜουWhere stories live. Discover now