Ο Φύλακας Άγγελος Μου

18. Εξορία

Η πιο όμορφη μέρα ξημέρωσε για εμένα στην αγκαλιά του Αχιλλέα. Άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα να με κοιτάει. Του χαμογέλασα πλατιά, μου χαμογέλασε κι εκείνος, αλλά το δικό του χαμόγελο ήταν συγκρατημένο. Δεν έφτανε στ' αφτιά του, δεν δημιουργίθηκαν τα γλυκά λακάκια που αγαπω, τα μάτια του δεν έλαμπαν όπως πάντα, όπως χθες το βράδυ.. Σίγουρα κάτι δεν πήγαινε καλά..
<< Καλημέρα, τι συμβαίνει?>> τον ρωτησα. Δεν άντεχα άλλο να τον βλέπω έτσι. Το γεγονός οτι με κοιτούσε σα να ήταν η τελευταία φορά που με έβλεπε, με τρόμαζε πολυ.
<< Καλημέρα αστέρι μου.. Τίποτα δεν συμβαίνει, όλα καλά>> μου απάντησε γρήγορα.

Τον κοίταξα βαθιά στα μάτια, σίγουρα κάτι έγινε και δεν θέλει να μου πει. Δεν είχα σκοπό όμως να τον πιέσω, θα μου έλεγε κάποια στιγμη..

Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο, μια σκέψη άρχισε να με βασσανίζει. Αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει.. Αφού χτένισα τα μαλλιά μου, βγήκα απο το μπάνιο και πήγα στο δωμάτιο μου, ο Αχιλλέας δεν ήταν πουθενα. Τον φώναξα μέσα στο μυαλο μου αλλά δεν πήρα κάποια απάντηση.
Άρχισα να ανησυχώ, τι θα μπορούσε να έχει συμβεί? Τον ξαναφώναξα, αλλά και πάλι τίποτα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και περίμενα, κάποια στιγμή θα μου απαντούσε.

Πρέπει να είχα φωνάξει πάνω από είκοσι φορές όταν τελικά αποφάσισε να μου απαντήσει.
<< Επιτέλους, μα καλά που είσαι?>> τον ρώτησα μέσα στο μυαλό μου.
<< Άκουσε με προσεκτικά, Ηλέκτρα, αυτό που έγινε χθές, δεν έπρεπε να γίνει. Τώρα, ως τιμωρία μου που παραβίασα έναν απο τους συμαντικότερους κανόνες, με εξορίζουν και μάλλον δεν θα είμαι φύκαλας άγγελος για πολύ ακομα. Εσένα θα σου στείλουν άλλον φύλακα να κάνει σωστά αυτό που εγώ έκανα εντελώς λάθος. Εσύ μην ανυσηχείς, όλα καλά θα πάνε.>> μου είπε.
<< Που θα σε εξορίσουν?>>
<<Δεν ξέρω. Σε παρακαλώ, μείνε μακρυά απο τον Έκτορα και απο τους μπελάδες.>>
<<Θα μπορέσω να σε ξαναδώ?>>
<<Δεν το νομίζω.>>
<<Σε αγαπάω>>
<<Και εγώ, πολύ. Να προσέχεις σε παρακαλώ. >>
<< Λυπάμαι που εξαιτίας μου τιμωρίθηκες εσυ.. Και εγώ έχω μερίδιο ευθύνης.>>
<< Σε παρακαλώ μην ρίχνεις το φταίξιμο πάνω σου.>>
<<Μα...>>
<<Αντίο, Ηλέκτρα. Σε αγαπώ. Πάντα και για πάντα να το θυμάσαι αυτο. Να προσέχεις.>>

Αυτό ήταν. Όλα τελείωσαν... Ή μήπως όχι? Θα τον αναζητούσα. Τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα. Εγω θα έβαζα τέλος σε αυτή την ιστορία και σίγουρα δεν ήταν αυτό.

**Καλημέρα, sorry που άργησα να ανεβάσω καινούριο κεφάλαιο. Πείτε μου στα σχόλια αν σας άρεσε.
**Γράψτε μου αν θέλετε να συνεχείσω. **