Blijf Bij Me..

Deel 8 ✔

{Tamara}
~donderdag~

Vandaag, op school was erg saai, ik heb de hele dag weer met Bo uitgehangen en van Manouk heb ik geen last gehad. Ik kom nog maar net thuis en ik voel mijn telefoon alweer trillen. Hoeveel mensen hebben mij nodig? Ik plof op de bank. Ik heb nu geen zin in huiswerk, eigenlijk nooit niet. Ik pak mijm telefoon en open whatsapp. Berichtjes van mam, Bo en Lisa. Ook heb ik een sms. Waarom sms? We hebben whatsapp.

[ ] 06-38437293
-------------
Hey,
Vanmiddag niets te doen? Kom dan naar het parkje om 15:00.
Zie ik je daar?
-------------

Wie moet dat in vredesnaam zijn? Is het Boaz? Die heeft mijn nummer toch? We zitten bij elkaar in de klas. Anyway, Ik besluit om naar het parkje te gaan. Om te zien wie het is. Damn wat is die leuk! In het parkje zit er, zo ver nu te zien, een leuke jongen. Knappe*. Hij draait om en zwaait naar me. Wauw, hij kent mijn tijdschema. Daar houd ik van. Ik loop naar meneer toe en zie dan dat het Boaz is. Dus toch.

"Hey." zeg ik als ik langs hem sta.
"Heyy je ziet er goed uit."
"Thanks. Maar.. Ik heb gewoon hetzelfde aan als op school." lach ik.
"Gister was echt nice!" begint Boaz.
"Jah op de stank na dan."
"Shit! Ik verpest het altijd weer!" bekent Boaz. Ik barst in lachen uit. Boaz snapt er niks van maar lacht mee. Ik laat iedereen lachen.
"Maar! lach me niet meer uit anders krijg je de kieteldood!" zegt Boaz lachend. Meteen stop ik met lachen. Ik kijk Boaz met een pruillipje aan, wat ik niet lang volhoud en weer in lachen uitbarst. Ik ga op het bankje zitten wat ik beter niet kon doen. Ik voel hoe iemand in mijn buik port. Wat kleine knijpjes worden. Dat voelt zo lekker! Ik kan er alleen niet tegen, ik kan niet meer stoppen met lachen.

Als ik weer thuis op de bank plof, met dit keer Boaz naast me, begin ik, we, met ons huiswerk. Aangezien Boaz en ik in de zelfde klas zitten ken ik hem al best goed. Hij is net 18 jaar geworden en woont bij mij in de buurt. Zijn lievelingskleur is blauw en zo kan ik nog wel even door gaan. Boaz weet ook best veel van mij. We hebben samen op de basisschool gezeten en toen spraken we al af en toe met elkaar af. Boaz is zo knap! Dan denk ik weer aan Toby. Hij is ook zo lief. Maar hij heeft me geen berichtje gestuurd, wat ik wel hoopte. We moeten nog steeds een keer wat drinken. Toby zit niet bij mij in de klas en ik zie hem ook niet elke dag. Alleen als ik naar Lisa ga. Uit het niets ga ik huilen. Lisa ik mis je! Boaz ziet het en troost me. Hij klopt op zijn schoot dus ik ga erop zitten. Ik leun tegen zijn borstkas aan. Met daaronder een sixpack. Dat vind ik zo stoer bij jongens. Ik ben verliefd. Nog meer dan bij Toby denk ik. Ik voel een kusje op mijn wang. Hij geeft er meerdere op mijn wang, die richting mijn nek gaan. En dan weer naar boven naar mijn wang. Hij eindigd bij mijn lippen en geeft me een zoen. Hij vraagt toestemming maar ik blokkeer. Hij trekt even terug en zegt dan de wel bekende zin, je raad het al.
"wil je mijn vriendin zijn?"
Natuurlijk wil ik dat! Ik knik en geeft Boaz een zoen. Dit keer vraagt hij weer toestemming. En dit keer sta ik het toe. Een wild spel onstaat er tussen onze tongen. Na een tijdje laat ik los. Ik hap zowat naar adem. Wat een goede zoener. Ik ben blij dat hij mijn vriendje is. Heel blij. Uiteindelijk gaan we weer verder met ons huiswerk. Boaz is nou niet bepaald een lieveling van de docenten, dat ben ik ook niet. maar dat maakt mij niet uit. Hij is lief. En dat is het belangrijkste voor mij. Dan gaat mijn telefoon. Manouk belt me, maar ik negeer haar. Waarschijnlijk stuurt ze me nu een berichtje, ik hoor mijn telefoon trillen. Ook het berichtje negeer ik. Ik ben nu met Boaz.

---

Denken jullie dat Boaz en Tamara goed bij elkaar passen? Of echt helema niet?
En wat wilt Manouk van Tamara?