Blijf Bij Me..

Deel 32 ✔

{Tamara}

Als ik weer wakker word lig ik op de bank. Mijn hoofd doet zeer en als ik op probeer te staan voel ik een steek in mijn buik. Ik schreeuw het uit van de pijn. Shit! Nou maak ik de andere vast ongerust. En ja hoor, niet veel later staat Boaz bij me. Oeps.
"Gaat het wel? Wat gebeurde er?" vraagt Boaz bezorgd.
"Ik probeerde omhoog te komen. Maar dat deed pijn." antwoord ik braaf.
"Moet ik je helpen? Wil je iets hebben? Ik zal t allemaal halen!" roept Boaz terwijl hij wegrent. Wat gaat hij doen? Hij haalt echt veel te veel in zijn hoofd. Na een tijdje komt hij terug. Hij heeft een trui van hemzelf in zijn ene hand, en een dekbed in zijn andere hand. De trui geeft ie aan mij. Omdat die zo lekker zit en ruikt naar Boaz zelf. Het dekbed gooit hij daarna over ons allebei heen.
"Wilde je nou eigenlijk iets hebben?" vraagt Boaz na een tijdje weer.
"Ehm een kopje thee is wel lekker! En misschien een paracetamol voor mijn hoofdpijn." geef ik aan.
"Komt eraan." zegt Boaz en hij loopt weer weg. Ik hoor van alles en bij de helft weet ik niet of het wel goed is.
"Lukt het? Kun je alles vinden?" vraag ik dan. Ik moet een beetje lachen.
"Ja, bijna klaar!" krijg ik te horen. Voorzichtig komt Boaz met twee kopjes thee aangelopen. Beide zet hij op tafel, waar ik dus net niet bij kan.
"Boaz." begin ik.
"Ja?" vraagt hij.
"Kan je niet de thee op het tafeltje naast mij zetten? Anders kan ik er niet bij." ga ik veder. Bij de laatste woorden grinnik ik. Eigenlijk klinkt het best dom. Stiekem is het dat ook.
"Ohja! Oeps, je ziet al dat ik slecht ben in het helpen van mensen niet waar?"
"Nee! Je doet het harstikke goed!" zeg ik blij. Ik wil niet dat hij ermee stopt. Zeker niet nou ik pijn heb. Waarschijnlijk is het spierpijn omdat ik wat raar ben gevallen.
"Zeg, wat zullen we gaan kijken?" vraagt Boaz dan.
"Kies jij maar eens." antwoord ik.
"Horrorfilm?" vraagt hij onzeker. Ik begin te glimlachen.
"Wat jij wilt." zeg ik. Ik zie hoe Boaz netflix opstart en daarna een horrorfilm kiest. Ik weet niet of ik het zo leuk ga vinden. Desnoods val ik wel in slaap of zorg ik ervoor dat de tv weer uit gaat. Geen probleem! Dat lukt wel.

De film is afgelopen. En tot mijn grootste verbazing was hij helemaal niet zo eng. Ofja, ik wil hem alsnog niet nog een keer zien. Maar het heeft wel voor wat afleiding gezorgd. Afleiding voor andere dingen. Je weet wel. Ik moet aan Lisa denken. Verdomme! Waarom moet het nou bij ons gebeuren? Ik zorg er ook altijd zelf voor dat ik er weer aan denk. Waarom heb ik dat nou weer? Dan merk ik dat Boaz weg is. En al gauw begin ik mezelf af te vragen waar hij heen is. Naar huis? Nee, dan had hij echt wel wat gezegt. Maar. Waar blijft hij? Het duurt nu wel erg lang.
"Mam?" roep ik dan maar.
"Ja liefje wat is er?" vraagt Manon. Ze komt aangelopen met een bord eten. Hoe laat is het dan wel niet? Ik kijk op de klok en zie dat het vijf uur is.
"Wat is er dan?" vraagt Manon opnieuw.
"Waar is Boaz als ik vragen mag. Weet jij dat?" vraag ik snel.
"Die is even naar huis. Hij wilde wat dingen halen. Hij is zo terug. En Ik weet niet wat maar dat had hij wel tegen je gezegt. Je zat denk ik, net als net, in gedachten."
"Oh dat verklaart alles." zeg ik. En zoals ik al verwacht had, gaat na een tijdje de bel. Dat zal Boaz dan wel zijn.
"Hey daar ben ik weer." zegt Boaz als hij in de woonkamer komt.
"Ben je weggeweest dan?" grap ik.
"Nou de grapjas zijn in ieder geval weer aan, en terug!" lacht Boaz.
"Maar wat heb je thuis gehaald?" vraag ik verbaasd na het lachen.
"Ik heb dat briefje van school en mijn laptop thuis even gehaald. Want de foto en mijn telefoon had ik hier wel al. Misschien dat we dan iets kunnen vinden over die ehm." begint Boaz.
"Stalker?" vraag ik.
"Ja laten we het zo noemen. Maar dat dus." zegt Boaz.
"Oke goed idee. Dan heb ik ook wat te doen als jij naar school bent." zeg ik.
"Ik. Ik wilde het eigenlijk samen doen. Want ik ben ook nieuwsgierig." zegt Boaz met teleurstelling in zijn stem.
"Ben je gek? Ik ga dat nooit alleen voor elkaar krijgen! Ten slotte heb jij mij gevraagt om te helpen." roep ik.
"Ohja klopt." lacht Boaz. Maar dan gaat de bel weer. Wie zou dat zijn? Maar echt. Ik heb geen flauw idee. Krijgt mam iemand op de koffie? Rond etenstijd? Heeft Boaz iemand uitgenodigd? Niemand heeft mij geappt om te vragen of hij of zij langs mocht komen. Dit is raar.