Blijf Bij Me..

Deel 42 ✔

{Tamara}
~een week later~

Ik ben mijn koffer aan het inpakken voor Parijs. Maar ik kan niet kiezen wat ik allemaal mee moet nemen! Van de examens hebben we nog niets gehoord. Het gaat morgen echt gebeuren. Maar wat er ook gebeurd, we gaan deze week nog naar Parijs, zodat we voor mijn verjaardag nog thuis zijn. Ook gaan we maar een halve week. Het is best duur vertelde Boaz mij diezelfde avond nog. Ik geloof dat dit echt een leuk weekje wordt!
"Boaz?!" roep ik voor de zoveelste keer.
"Wat is er schatje?" vraagt Boaz.
"Welk shirt zal ik meenemen? De blauwe of de rode?" vraag ik.
"Neem ze gewoon allebei mee. Zoveel zal je toch niet mee nemen dus dat past makkelijk. Desnoods prop je het maar in je koffer of bij mijn kleren." antwoordt hij voordat hij weer naar de badkamer loopt. Waarom zijn jongens altijd zo makkelijk in koffers pakken? Hij zal ook wel benieuwd zijn naar de uitslag van de examens.
"Nou je weet niet hoeveel ik de vorige keer mee had hoor!" roep ik nog na. Ik krijg geen reactie meer terug dus ga ik maar rustig verder. Ik kan best wat meer thuis laten. Ondertussen zet ik muziek aan. Niks is leuker zonder muziek. Ik zing mee met de meeste liedjes -niet wetend dat Boaz mijn zang opneemt- want bij de meeste ken ik de tekst bij sommige vraag ik me nog af wat ze nou eigenlijk zingen. Zodra het liedje van Teske opkomt zing ik hard mee.
"Oh hey, sorry maar ik denk dat ik gelogen heb. Ik heb lang gedaan alsof ik niet hoorde wat je zei, maar dat is nu voorbij. Oh en hey, stiekem wisten wij toch allebei de waarheid? Als ik zeg het is over, dan haal je me weer over. En kom ik weer naar jou. Als ik zeg het is over, dan haal je me weer over. En kom ik weer naar jou." begin ik, "en elke keer opnieuw. Ik doe het elke keer opnieuw. Zeg dat ik verander maar opnieuw maak ik weer die fout. En ik probeer het elke keer opnieuw. Ik doe het elke keer opnieuw. Ik ga het anders doen dit keer. Anders dan vertrouwd. Ik fok niet meer met jou." ga ik verder. Even ben ik stil. Dat 'oh-ooh' gedoe mag ze zelf en alleen doen. Maar daarna ga ik weer verder.
"Oh en hey, ben ook niet eerlijk met mezelf geweest. Ligt niet alleen aan jou, al geef ik je de schuld. Maar dat is echt gelul. Oh en hey, je kan wel schreeuwen maar je weet dat het te laat is. Je wilt niet dat ik verander maar toch moet alles anders. Dus ik doe het niet meer
Je wilt niet dat ik verander maar toch moet alles anders. Dus ik doe het niet meer." zing ik.
"En elke keer opnieuw. Ik doe het elke keer opnieuw. Zeg dat ik verander maar opnieuw maak ik weer die fout. En ik probeer het elke keer opnieuw. Ik doe het elke keer opnieuw. Ik ga het anders doen dit keer. Anders dan vertrouwd. Nee, nee, nee, nee, niet meer met jou
Nee, nee, nee, nee, niet meer met jou" ik haal uit bij de eerste paar zinnen. Daarna wordt hij nog tien keer herhaald. En de rest van het lied zing ik niet mee. Ik moet mijn koffer vol krijgen. Even niet meer zingen, nee, niet meer zo serieus zingen. Ik houd persoonlijk niet heel veel van Nederlandse muziek maar hier ben ik echt verliefd op. Dus laat mij even serieus zijn. Ik laat me op mijn bed vallen. Even uitrusten. Ik pak een potje met koekjes en haal er twee van uit. Een voor mij, en nog een voor mij. Als ik op mijn (nieuwe) bed zit, lig of hoe ik er ook mee in aanraking ben, moet ik denken aan die keer dat Boaz voor mij zong. Het was echt heel mooi. Zal ik zijn zang een keer proberen op te nemen? Zodat ik hem als beltoon kan gebruiken? Of misschien kan ik hem opgeven voor de Voice of Holland. Laatst was er een reclame daarvan, dat je mensen weer kon opgeven. Dat zou wel heel gaaf zijn!

Nadat ik mijn koekjes op heb ga ik weer aan de slag. Voor de laatste keer loop ik naar mijn mini-inloopkast om wat kleren te pakken. Deze keer zes paar sokken, een paar broeken en nog een trui. De rest zit al in mijn koffer. En daarom is op een gegeven moment ook een van de twee koffers vol. Het zijn twee kleine koffers, rustig maar, eentje voor al mijn kleren en de ander voor de belangrijkste spullen. Die ik het eerst nodig zal hebben. Mijn hoeveelheid make-up doe ik er het laatst pas in. Niet dat het veel ruimte in beslag neemt, nee absoluut niet, maar dat doe ik overmorgen nog op mijn smoel voordat we vertrekken. We gaan gewoon met de auto, dat leek ons het fijnste.

Als ik Boaz hoor zingen na een tijdje sluip ik naar de gamekamer. Hij was al klaar met zijn koffer inpakken dus ging hij maar gamen. Niet je meisje helpen met pakken, nee gewoon gaan gamen. Ik zet mijn camera aan en druk op het filmknopje. Ik kan het niet heel goed horen, maar dat krijg ik nog wel voor elkaar. Ik duw de deur een stukje open, maar helaas hoor je een "kraak". Meteen stopt Boaz met zingen. Verdorie! Ik stop snel met filmen en loop dan naar hem toe. Ik verzin wel iets.
"Hey sweetie." zegt Boaz flirtend.
"Hey snoep mag ik dadelijk meegamen? Ik ben bijna klaar met pakken." zeg ik blij. Boaz heet snoep voortaan.
"Ja natuurlijk! Een potje gamen met mijn meisje, dat wil ik wel!" roept Boaz.
"Afgesproken." zeg ik zachtjes. Daarna loop ik weer naar mijn kamer waar ik snel mijn koffer verder inpak. Ik ben nog lang niet klaar maar het meeste hoeft er pas in, net voordat we gaan. Als ik klaar bent, voor zover, ren ik weer naar Boaz. Snel pak ik een contoler en plof ik op de zitzak die voor de tv staat. Altijd als Boaz en ik samen gamen doen we mario kart of mario bros. Maar dit keer gaan we voor iets anders. GTA5. Iedereen praat er over op school dus ik moet dat ook kunnen. Boaz vindt alles goed dus start ik GTA op. Na een tijdje krijg ik alles onder de knie, heb ik van mijn verdiende geld een huisje gekocht en een auto gepikt van iemand. Yay! Ooit word ik pro in dit spel. Sowieso!
"He Boaz laten we iets gaan eten. Ik heb trek gekregen." zeg ik na twee uur. Nooit gedacht dat ik zo lang zou gamen. Ik vind het wel leuk, in dat geval ben ik echt een meisje-jongen. Ik zou ook heel graag willen kickboksen of zoiets.
"Hm vooruit." zegt Boaz mompelend terwijl hij opstaat. Hand in hand lopen we naar beneden waar we een gedekte tafel vinden. We zijn precies optijd dus.

Toen we klaar waren met eten ben ik achter de laptop gekropen. Na onze examens ben ik al een beetje gaan kijken naar een appartement. Niet dat we die nog kunnen betalen, na deze reis. Ik houd een paar van de appartementen die ik bekijk apart. Die zouden nog wel een mooi kunnen zijn voor ons. Maar als ik de afstand bekijk van hier naar het appartement vallen er twee van de vijf af. We moeten natuurlijk ook kijken waar we heen gaan qua hoge school. Hier in de buurt is er wel een, die is voor muziek/zang en musical/acteren. Het zou wel wat voor mij zijn. Maar welke dan? Ik ga naar de site van de hoge school en onderzoek alles.
"Hé daar ga ik heen! Ofja, proberen. Ik heb gekozen voor m.." roept Boaz.
"Serieus!? Ik wilde daar ook heen gaan maar ik weet niet welke ik moet kiezen." zeg ik blij.
"Ik ga voor muziek en zang. Nadat Thom me gitaar geleerd heeft ben ik er verslaafd aan. Ik wil het voortzetten. Als ik voor jou moest kiezen.. Goede vraag! Acteren doe je soms kei goed, en zingen kun je ook wel. Misschien kun je het aan hun vragen." antwoordt Boaz.
"Ja dat ga ik denk ik ook doen. Ik vind het beide leuk." zeg ik teleurgesteld.
"Musicals zijn inderdaad ook leuk. En je bent in beide goed."

---

Heyy

Oke het is een lang hoofdstuk, heb ik het idee. Maar omdat er een lied in voor komt vond ik dat wel oke.

Heb ik al gezegt dat ik ga proberen langere hoofdstukken te schrijven? Van rond de 900-1000 woorden ofzo? Nou ik ga het proberen ;)

Hope u like it <3
Vote/Comment/Follow?