Blijf Bij Me..

Deel 54 ✔

{Tamara}

Het is zover. De verhuizers zijn er en ik sta hier in mijn pyjama naast Boaz te kijken hoe ze het doen. We hebben besloten om zo snel mogelijk weg te gaan. Voor de rust dan. Ik zou hier natuurlijk nog wel even willen blijven. Het enige wat we mee hoeven te nemen hier is een bed, en twee kasten. Bij Boaz een bed, kast en een bureau. Geen idee waarom hij een bureau heeft - ik leer gewoon aan de keukentafel of op bed - maar die verhuiswagen is dus eigenlijk nutteloos. De rest gaan we nieuw kopen. Maar om de verhuizers toch nog wat meer mee te geven stoppen we een stuk of tien dozen in de wagen. Een playstation met zijn bijbehorende controlers, spullen voor in de keuken, gereedschap en heel wat kleren. Meer is er simpelweg niet. De huizen zijn leeg, onze spullen zijn in ieder geval weg.
Helaas wordt ons beveelt om mee te gaan naar het appartement. Anders was ik weer terug naar bed gegaan. Boaz merkt dat ik er geen zin in heb dus zegt dat ik maar later moet komen. Hij zal de verhuizers de weg wel laten zien en meehelpen alles naar boven te tillen.
"Dankjewel Boaz, je bent een schat. Ik zie je straks in het nieuwe huisje." zeg ik dankbaar maar slaperig.
"Tot straks liefje." zeg Boaz die een kus op mijn hoofd drukt. Ik zwaai de verhuizers en Boaz uit en ga dan weer naar binnen. Ik maak me klaar om te gaan. Het duurt niet heel lang dus besluit ik met de fiets naar het appartement te gaan. Het is best fris. Maar ik trap lekker door.

•••

Alle spullen zijn boven en binnen. Nu even kijken hoe we dit appartement gaan inrichten. Sowieso gaat er een bed, ik denk de mijne - de tweepersoonsbed -, naar de grootste slaapkamer. Het bed van Boaz komt in waarschijnlijk de logeerkamer. Waar ook zeker het bureau komt. Want waar moet die anders? De badkamer ziet er gewoon perfect uit, er moet alleen nog een mat in en een wasmand voor de vuile was. De vorige bewoners waren zo lief om de tweede koelkast en de wasmachine in de berging te laten staan. Hoeven we die in ieder geval niet te kopen. De extra wc ziet er ook top uit en dat geeft het meeste voordeel aan dit appartement. Het meeste is gewoon al klaar. En ik vind het niet erg om te klussen, maar dit bevalt me wel wat meer.
"Tamara? Zullen we even naar de meubelzaak rijden voor een bank, bijzettafel, tafel met stoelen en boekenkast? Dan hebben we dat gehad. En dan is ons huisje klaar." vraagt Boaz.
"Ehm ja is goed. Maar dan moet ik even geld pakken." antwoord ik. Boaz houd me tegen en zegt dat hij de meubels betaalt als we ze vinden, maar dat laat ik niet toe. Die spullen zijn hardstikke duur!

Als we binnen lopen bij de Pronto zie ik al snel een leuke bank met bijzettafel. De bank is grijs en de kussen die erbij liggen passen goed. Na het testen, of hij lekker zit, wordt de bank goedgekeurd en kopen we hem. Niet verder kijken voor een andere bank, nee dit is liefde op het eerste gezicht. Net zoals bij Boaz en mij. Echte liefde. De mensen zijn zo lief om de bank en bijzettafel te komen brengen. Het bijbehorende kleed kopen we er ook bij. Ze helpen straks met het naar boven krijgen van de spullen, want dat kan nog wel een probleem worden. Na de Pronto gaan we naar de Leenbakker. Daar vinden we een mooie tafel met bijpassende stoelen. Er is ook - wat mij enorm verbaasd - een piano te koop. Boaz en ik slaan onze slag en kopen die. Dit zal goed helpen bij onze muziek en acteer studie. Oeps! Ik moet nog vragen wat ik het beste kan doen. Zingen of acteren. Niet vergeten!
"Moeten we nou alleen nog maar een boekenkast?" vraag ik.
"Ehm.. Nee, want hier staat een hele mooie denk ik. Als jij hem ook goedkeurd." zegt Boaz.
"Oh ja die is leuk!" roep ik blij. Ook de boekenkast kopen we dus zijn we voor nu geslaagd in ons huisje. Alle spullen worden zometeen geleverd. Nooit gedacht dat het allemaal zo makkelijk ging. Meestal duurt het nog een paar weken voordat het geleverd wordt.
"Doen we nog een kleurtje op een van de muren? Of laten we het gewoon zoals het nu is?" vraag ik aan Boaz.
"Ik denk dat het zo mooi is. Misschien later." antwoordt hij. Met dat als teken rijden we weer naar ons appartement. Klaar om de rest op zijn plek te zetten. Dan is er zometeen genoeg ruimte om de nieuwe spullen in elkaar te zetten en zijn we klaar met het inrichten. Hoeven we alleen nog maar de spullen in te ruimen. Wauw, ik had echt niet verwacht dat dit zo snel zou gaan. Maar ik vind dat toch wel fijn. Hebben we weer meer tijd voor andere dingen.
"Boaz? Let jij op of die mensen komen? Ik ga de inloopkast inruimen. Kom je trouwens even kijken welke kant jij wilt?" roep ik. Wat ik niet zag, was dat Boaz achter mij stond.
"Ja ik kom wel even kijken of jij niet teveel ruimte in beslag neemt. Ik stel voor dat ik de kast in 'de muur' pak en nog een klein stukje van het gedeelte tegenover die kast." zegt Boaz. Ik knik toestemmend en begin de kasten in te ruimen. Alle kleren op hangers en de broeken op een stapel eronder.

Ik merk niet eens dat de bel gaat en dat de spullen in de kamer worden opgebouwd. Te druk met de kleren en mijn muziek. Als ik weer in de woonkamer kom zie ik dat de spullen er staan. Ik help met alles op de goede plek te zetten en dan is ons appartement klaar!

---

Nou ik geloof dat ik nog nooit zoveel 'alle(s) en 'spullen' heb gebruikt in een deel maar dit is het geworden. Ik zal je een beetje op weg helpen. Op de eerste foto zie je de spullen vanaf boven. Ik heb de foto's met de telefoon naar de computer gemaakt dus er zit zo'n streep overheen en op de tweede foto staat wat/welke ruimte is :)

Hopelijk vonden jullie het een beetje een leuk deeltje, ik ben er niet helemaal tevreden mee, alles door elkaar..

Vote/Comment? X