Blijf Bij Me..

Deel 40 ✔

{Tamara}

"Zal ik de tafel maar afruimen? Aangezien ik mijn eigen slaapkamer niet meer in mag om me op te maken en verder klaar te maken voor vanavond.." vraag ik aan de rest. Ze knikken instemmend. Tuurlijk. Zolang hun het niet hoeven te doen.

Uiteindelijk heeft Boaz me wel geholpen maar het meeste heb ik zelf gedaan. Nu ben ik aan het kijken voor een paar zakken chips, flessen cola en sprite. Het duurt nog wel even voordat ze er zijn, maar ik kan niet meer wachten. Ik leg vast wat films kijken, aangezien ik sinds kort niet meer op netflix kan. Ik moet echt weer gaan zoeken naar een baantje. Want ja, het geld gaat niet bepaald snel meer in mijn spaarpot. Sterker nog, het gaat er sneller uit.

Na nog een half uur gewacht te hebben gaat eindelijk de bel. Ik maak de deur open en daar staat Bo. Ik geef haar een knuffel want de laatste dagen hebben we elkaar niet gezien. We hebben vrij van school, om te leren voor de examens. Wat ik nog steeds niet veel heb gedaan, maar het komt in de buurt van wat ik minimaal nodig heb. We hebben nog 3 dagen voor de eerste examens en die moet ik nu echt goed gaan gebruiken. De politie komt nu toch niet meer zo veel in actie. Ik laat Bo maar eens binnen en net voordat ik de deur dicht wil maken, zie ik Toby lopen. Ik zwaai naar hem en geef ook hem een knuffel. Toby heb ik al heel lang niet meer gezien. Nu pas zie ik dat hij ons Best Friends trui aan heeft. Die had ik ook aan moeten doen! Als we allemaal op de bank zitten en liggen gooi ik nog een deken naar iedereen. Maar Boaz trekt mij zo dicht tegen zich aan dat ik wel bij hem onder de deken moet. Vind ik niet zo erg hoor. We hebben voor 22 jump street gekozen, aangezien iedereen 21 al gezien had, en ik de andere niet heb. Een tijd geleden heb ik deze al eens gezien maar ik kan me er niet veel meer van herinneren. Opnieuw gaat de bel? Of was dat in de film?
"Wie kan dat zijn?" vraag ik terwijl ik onder de deken vandaan kruip. Ik zat net zo lekker in de film. "Zet iemand de film even op pauze?" roep ik nog. Ik trek de deur open en daar staat iemand in een zwarte jack. Ik kan niet veel zien maar volgensmij is het een meisje. Zijn haren zijn anders wel lang.
"Wat is er?" vraag ik geïrriteerd. Het gedaante reageerd niet. Opnieuw vraag ik wat er is. Maar in plaats van dat ze reageerd maakt ze een foto van mij. Daarna rent de naar het raam waar ze opnieuw een foto maakt. Waarom doet ze dat? Terwijl ze weg probeert te rennen gaat haar muts af, en dan zie ik pas echt goed dat het een meisje is. Ik probeer zo goed mogelijk te zien en te onthouden hoe ze eruit ziet. Dit kan weer een aanwijzing zijn. En ik dacht nog wel dat de politie hier even niet meer hoefde te zijn. Fijn. Nog minder concentrstie voor alles. Geïrriteerd loop ik weer terug naar de kamer. Meteen wordt ik ondervraagd. Ik negeer ze een klein beetje en schrijf eerst alle aanwijzigingen op voordat ik ze vergeet. Daarna kan ik reageren.
"Waarschijnlijk was het onze geliefde stalker." zeg ik sarcastisch. Ik ga weer zitten en kruip als een bang kind tegen Boaz aan. Hij slaat een arm om me heen en drukt een kus op mijn wang. Langzamerhand kom ik weer in de film en in de filmavond. Beter houden we dat zo.

Na nog even gekletst te hebben over de film en wat andere dingen gaan Bo en Toby weer naar huis. Het was super gezellig. Dit moeten we vaker doen. Heel even dacht ik dat Bo Toby leuk vond. Maar ik weet het nog niet zeker. Ik zit alleen op de bank, aangezien Boaz weer naar boven is gerend. Zodra Bo en Toby weg waren heb ik alles opgeruimd. En al die tijd is Boaz boven. Maar dan hoor ik hem roepen. Mag ik dan eindelijk weer eens naar mijn slaapkamer? Ik loop naar boven waar ik muziek hoor. Is dat Boaz die aan het zingen is? Ik hoor ook een gitaar. Sinds wanneer kan die dat? Ik besluit om de deur open te maken en daar staat een 2-persoonsbed. Die is nieuw neem ik aan. Ik heb nog nooit een 2-persoonsbed gehad. Op het bed liggen rozenblaadjes in -ik denk- de vorm van een hartje. Wie had dat niet kunnen raden. In het midden zit Boaz met een gitaar. Hij was dus inderdaad aan het zingen en spelen. Ik zing een beetje mee nadat ik het nummer herkent heb en als het is afgelopen begin ik te roepen.
"Jezus sinds wanneer kan jij dit allemaal?" vraag ik nieuwsgierig.
"Geleerd van m'n vader. Maar eh jou zang is ook niet slecht!" lacht hij.
"Het klonk inderderdaad heel mooi samen." zeg ik blij. Ik kom bij Boaz op het bed zitten. "Maar waarom dit bed?" vraag ik.
"Alvast voor je verjaardag. En omdat we echt niet meer in die twijfelaar kunnen." ik bedank hem vriendelijk door een zoen.
"Hé kijk eens.." zegt Boaz na een tijdje. Terwijl hij zijn gitaar afdoet. Op de achterkant zit een kaart. Als ik het goed zie, staat er een reis op naar Frankrijk.
"Meen je dit serieus?! Wow!" roep ik. Opnieuw geef ik hem een zoen. En dit keer vlieg ik om zijn nek. Ik ga gewoon naar Frankrijk met Boaz!

---

Yay weer een langer deeltje!
Maar waarom maakt zij een foto?

Vote/Comment/Follow? X