Blijf Bij Me..

Deel 48 ✔

{Tamara}

Met zijn vieren lopen we naar het feest. Het was in dezelfde lobby, om 20:00 uur. Ik heb echt het idee alsof we veel te chique gekleed zijn. Nouja, bij mij is het gewoon een zomerjurkje dat ook voor zo'n feestje kan. Als de lift het, nu al bekende, *pling* geluidje laat horen, schuiven de stalen deuren open. De hele lobby is bedekt met mensen. Jeejte dat had ik niet verwacht. Oké er zijn sowieso 540 kamers, maar dit had ik echt niet verwacht. We lopen verder en al snel komen we een ober tegen met een dienblad vol glazen. Hij stopt bij ons en reikt een glas champagne aan. Ik hoop dat het kinder chanpagne is. Ik moet in mijzelf lachen van die gedachte. Jeetje dat zou echt slecht zijn. Het glas is maar voor de helft gevult, en dat is eigenlijk maar goed ook. Ik vind het nou niet bepaald het lekkerste drankje op aarde. Langzamerhand komen we iets losser in de Franse menigte. We zoeken een plaatsje uit om te gaan zitten. En al gauw zijn er gesprekken over waar we nou precies vandaan komen. En wat blijkt? We wonen een dorp van elkaar. Onze dorpen liggen zegmaar naast elkaar. Het is nogal toevallig dat we niet dezelfde Toby hebben, als in Nederland. Ze lijken niet bepaald op elkaar qua uiterlijk, maar karakter komt het al meer in de buurt. Dadelijk is hij verkleed om als een 'spion' op ons te letten.

Na een tijdje begin ik me al een beetje te vervelen. Ik zou nou liever een film willen kijken, maar dat zouden we niet kunnen maken. Af en toe komen ze langs met een schaal hapjes, die tot nu toe erg lekker zijn. Nu komt er een ober op ons afstappen om te vragen of wij mee willen doen aan een challenge. Natuurlijk willen we dat dus we lopen de menigte door, naar letterlijk de andere kant van de lobby. Daar staat een medewerker die het spel moet gaan uitleggen. Ik ben benieuwd.
"Oké, het is dus koppels tegen elkaar en we moeten een quiz doen over Parijs, maar natuurlijk ook over het hotel. Wie wint krijgt een pakket met allemaal cadeautjes." zeg ik na de uitleg.
"Jep. Moge de beste winnen." roept Toby.
"Succes!" roepen we in koor.

Hier komt weer mijn uber-tastische Engels. Waar ik echt pro in ben.

"How many rooms have this hotel? (Hoeveel kamers heeft dit hotel)" vraagt de medewerkster, die Louise heet.
"Schrijf het antwoord op het bordje dat is makkelijker." zeg ik tegen Boaz, en verstaanbaar voor Devyn en Toby.
"Ik denk 600 kamers, dat zouden we eigenlijk eens moeten kijken vanavond ofzo." fluisterd Boaz. Ik knik instemmend dus schrijft Boaz het aantal op het bordje. Als we de bordjes om moeten draaien krijgen we het antwoord. Wij zitten blijkbaar op de hoogste verdieping, dus het is niet veel meer dan 540. Devyn en Toby denken 580 kamers.
"There are 555 rooms! (Er zijn 555 kamers)" roept Louise.
"Wow. We didn't have 555. (Wow, ja we hebben geen 555)" zegt Devyn. Ik moet lachen. Wij ook niet. Uiteindelijk gaan de punten toch naar Devyn en Toby. Die zaten er het dichtste bij.
"Okay next question. How many people lifes in Paris in 2011? (Oke volgende vraag. Hoeveel mensen leefde in Parijs, in 2011)" vraagt Louise. Deze is moeilijk!
"Schrijf maar wat op, ik weet het echt niet. Meer als twee miljoen?" zeg ik. Boaz schrijft een random getal in de twee miljoen op, 2.250.970. Devyn en Toby hebben 2.280.000.
"The answer: in 2011, there lifes 2.249.975 people in Paris (Het antwoord: in 2011 leefde er 2.249.975 mensen in Parijs)" zegt Louise. Dat zijn er super veel! Maar we zitten dus in de buurt van het aantal. En het dichtst bij, dus krijgen wij de punten. Louise vind dat we ook dicht in de buurt zitten.

Na een tijdje zijn we klaar en staan we blijkbaar gelijk. Louise is iets van plan, maar wat? Ik heb geen flauw idee. In eens begint ze te roepen.
"We got same points! It's 3-3! Who got win? Please help! Have you a question for them? (We hebben gelijke spel, het is 3-3! Wie gaat winnen? AUB help! Heb je een vraag voor ze?)" roept Louise. Een Farns man roept iets, maar ik kan het niet verstaan. Louise blijkbaar wel want ze gaat weer van alles doen. Ze bespreekt van alles maar ik kan het niet bijhouden, ze spreekt zo snel! En ik kan het gewoon niet verstaan.
"Because there are two teams, and same points, we got a special price. You and you got a price, and you and you got a price. It's the same, haha. (Omdat er twee teams zijn en er gelijk spel is, hebben we een speciale prijs. Jullie krijgen een prijs, en jullie krijgen een prijs. Het is wel hetzelfde, haha.)" zegt Louise, druk wijzend naar ons.
"That's amazing. Thank you so much! (Dat is geweldig. Super bedankt!)" roepen Boaz en Devyn tegelijk. Want ja, vanaf nu is alles tegelijk. We krijgen allemaal een doosje in de handen geduwd, met daarin onze prijzen. We bedanken Louise en lopen dan terug naar onze plek. Daar komen we even op 'adem'.
"Jeetje, dat was leuk! En wat lief dat ze ons allemaal een prijsje geeft!" zeg ik blij. De andere vinden dat ook. We genieten nog even van de gezelligheid maar gaan dan toch naar onze kamers. Morgen hebben we een nieuwe dag. Dan gaan we shoppen en de stad verkennen. Daar heb ik zin in. We lopen terug naar onze kamer, nemen afscheid van Devyn en Toby, en roepen nog na dat er morgen een gratis ontbijt is, ter ere van het 25 jaar bestaan. We zien ze morgen wel weer, bij het ontbijt dus. Ik wil naar binnen lopen als Boaz me aan tikt. Ik kijk hem vragend aan.
"Laten we nu even naar kamer 555 gaan. Kijken hoe ver we moeten lopen." zegt hij. Ik knik en samen rennen we naar de laatste kamer. Zo leuk om door het hotel heen te rennen, zoals vroeger. Als we bij het einde zijn draaien we ons al snel om en dan rennen we weer terug naar onze kamer. Daar plof ik op het bed, en zo val ik dan ook in slaap. Geen behoefte om te weten wat onze prijs eigenlijk is.

---

Oké, dat dacht ik al. Dit hoofdstuk is best onduidelijk. In het kort:

Ze gaan met z'n vieren naar het feest, in de lobby. Daar worden ze na een tijdje gevraagd om mee te doen aan een challenge, dit keer een quiz. Ze spelen om een prijs, die ze uiteindelijk allemaal winnen. Niet veel later gaan ze weer naar hun kamers maar voordat Tamara en Boaz gaan slapen rennen ze nog even naar de laatste kamer van het hotel.

(Ze zijn Devyn, Toby, Tamara en Boaz.)

Hopelijk snap je het :p
Vote/Comment? X