Blijf Bij Me..

Deel 4 ✔

{Nog steeds in de gedachte van Tamara, een week geleden}

De doktor was inmiddels weer weg. Ik zou hem wel willen opzoeken maar dan zit Lisa hier alleen. Ik doe gewoon alsof ik naar de wc moet. Dat kan wel toch?

Daar stond hij, in het kantoortje. Ik liep naar hem toe en klopte op de deur. Ik weet het gesprek nog precies uit mijn hoofd.
"Is er iets?" vroeg hij.
"Ehm n-nee" zei ik.
"Kan ik wat voor je doen?" vroeg hij. "Ehm.. N-nee niet dat ik weet. W-wat is je naam trouwens?" vroeg ik.
"Mijn naam is Toby. En die van jou?"
"Ehm Tamara" zei ik.
"Wat? Weet je niet zeker hoe je heet?" grapte Toby.
"Haha jawel." lach ik.
"Heb je zin om iets te drinken?" vroeg Toby. Ik knikte iets te snel.
"Ehm.. Ja maar ik zei tegen Lisa dat ik naar de wc ging.. Dan duur ik wel lang."
"Oh. Dus je bent aan het liegen? Om mij te zien?! Wat leuk!" riep hij.
"Nee. Ehm ja.. Maar ik moet nu gaan." zei ik snel. Ik draaide mij om, ik stond op het punt om weg te lopen.
"Wacht! Mag ik je telefoon even?" vroeg hij.
"En dan?" vroeg ik terwijl ik hem gaf.
"Dan zet ik m'n nummer erin" antwoorde hij lachend.

Omg! In eens voelde ik een vonkje. Braken de vlinders nou los in mijn buik? Heb ik nou serieus zijn nummer? Yes! Ik appte hem meteen. Dan had hij mijn nummer ook. Opnieuw vroeg hij of ik wat wilde drinken. Ik zei later. Daarna geen antwoordt meer gekregen.

Ik had nu Toby's nummer. Snel ging ik terug naar Lisa. Onderweg dacht ik na, ik maakte een lijstje over Toby. Voor- en nadelen. Hij had leuke humor, mooie lach. Bijzondere ogen. In de kamer, vroeg Lisa of ik een grote boodschap moest doen. Ik lachte en knikte.
De rest van de dag was ik niet echt op de wereld. Ook niet toen ik bij Lisa was. En dat is geen goed teken! Ik weet niet of Lisa het gemerkt had maar dat hoor ik dan nog wel een keer. Lisa ziet het heel snel als ik iemand heb gezien die ik knap vind. Dus deze zal ze ook wel zien.

Ineens stond Toby in de deuropening. Wat had hij nou te vertellen? Dat Lisa voor altijd in het ziekenhuis moest blijven zodat ze verliefd op hem kon worden? No way! Toby was nu van mij. Zo ver ik wist dan. Ik geloof dat er wel wat wederzijds is. Ik hoop het tenminste. Hij kwam ermee dat Lisa was gevallen. Alsof ik dat nog niet wist! Maar, op haar rug, en daardoor zou ze misschien even geen lucht hebben gehad. Daarom ademde ze even niet.. Dat moesten ze dan nog verder onderzoeken. Maar voor nu mocht ze naar huis. Nadat haar pols was ingepakt dan, want die was gebroken. Ik wilde meteen op het gips schrijven, maar dat mocht niet. Niet op dit gips. Helaas.

Toen ik op mijn telefoon keek had ik een appje. Hij was van een anoniem persoon. Met de vraag wat ik zou doen als Lisa er niet meer was.. Awkward. Als Toby dit aan mij vroeg, was het meteen over. Gelukkig was het Toby niet, want die staat al in mijn contacten.