Blijf Bij Me..

Deel 22 ✔

{Tamara}
~ twee week later, maandag ~

[   ] Toby 💎
Laatst gezien: gister 21:47
---------------------------------

Goeeiemorgeee! En zin in vandaag? :ik
T

oby 💎: goedemorgen lieverd :) jaa heb er zin in! X

wat is nou eigenlijk het plan? Wat gaan we allemaal doen? X :ik

Toby 💎 is aan het typen...

Toby 💎: eerst gaan we iedereen ophalen, ik rijd half 11 trouwens langs jou huis, dan gaan we naar het park. Als het goed is hebben we een picknick daar. Dan gaan we spelletjes spelen, als ze dat wilt er liggen verschillende klaar, en een wandeling maken. Als het zover is gaan we naar het restaurant voor een diner en als laatst gaan we naar de bioscoop!

oke dan moet ik opschieten haha! Tot straks. X :ik
T

oby 💎: tot straks :)

---------------------------------

Het is twee weken na de uitslag. Vandaag is de grote dag, de verrassing voor Lisa. En voor nog wat meer mensen uit het ziekenhuis. Ofja, de spelletjes en de wandeling, die je apart met elkaar kan maken, is ook voor andere mensen. De rest is voor ons vieren. Ik stap uit bed en vrijwel meteen loop ik naar mijn kledingkast. Wat zal ik eens dragen? Ik kies een mintgroen jurkje met kant en witte bloemetjes erop. Daaronder mijn witte allstars. Voor douchen heb ik geen tijd meer. Als ik aan de tafel zit komt Manon bij me zitten.
"Wat ben jij vroeg op." zeg ik verbaasd, "Ga je ergens heen?" ga ik verder.
"Nee ik wilde jou even zien. De laatste tijd ben je zo veel weg!" antwoordt Manon quasi-huilend. Eigenlijk is mam ook goed in acteren. Zou ze het vaker gedaan hebben? Ik ben best benieuwd naar haar achtergrond.
"Awh sorry!" ik geef mam een knuffel en pak dan mijn ontbijt. Het liefst had ik uitgebreid iets gemaakt, voor mam en mij, maar ik heb geen tijd.

Het is 10 uur als ik naar boven loop en mijn make-up op doe. Ik doe niks bijzonders, een laagje mascara en lipgloss is genoeg. Ik doe mijn haren in een knot maar de voorste plukjes laat ik eruit, die krul ik. Als laatst poets ik mijn tanden. Precies om half 11 staat Toby voor de deur. Ik kruis mijn arm in die van hem en samen lopen we, als vriend en vriendin, naar de auto. Best gek. We zijn nadat ik zijn nummer heb gekregen niets meer gaan doen. Maar nu doet hij wel dit. Cute maar raar. Ik vind het wel grappig, maar als Lisa straks met hem heeft wil ik niet dat hij dit nog doet. In ieder geval niet zo overdreven. Dan is Toby echt alleen voor Lisa. Vanaf nu, jongens en meisjes, ben ik een navigatie. Omdat Toby nog steeds niet weet waar Boaz woont help ik hem. Als we er zijn bel ik aan en als Boaz in de deuropening staat trek ik hem mee naar de achterbank van de auto.
"Zo taxichauffeur. Waar gaan we heen?" grapt Boaz als hij is ingestapt.
"Naar wonderland jongen." speelt Toby mee terwijl hij de auto start. Wanneer ik niet aan het opletten ben, en we rijden door een 'grote en scherpe' bocht val ik met mijn hoofd op Boaz's schoot.
"Ben je nog moe?" vraagt hij lachend.
"Laat me. Ik lette mega goed op oke." zeg ik sarcastisch.
"Whoops sorry! Heb je er geen zin in dan?" vraagt Boaz lief.
"Jawel! Maar ik heb geen zin in die geintjes." beweer ik.
"Goed ik houd mijn mond." zegt Boaz en hij doet alsof hij zijn mond dicht rits en de sleutel weggooit. Ik merk dat Toby de parkeerplaats oprijd en daarmee droom ik zo'n beetje om Lisa op te halen. Toby doet alsof hij de chauffeur is, zoals Boaz al 'zei' en hij zelf gaat met mij mee. Tot mijn grootste verbazing lijkt het wel of dat ze mijn gedachtes kunnen lezen want ze doen wat ik droomde. Hoe kan dat?! Boaz en ik lopen naar de open kamer. Daar treffen we veel mensen, behalve Lisa aan. Waar kan ze zijn? Dat meisje, dat langs haar lag, is er ook niet. Ik vraag het aan de doktor die in de kamer is en die beweert dat hij hier geen Lisa heeft gezien de laatste tijd. Huh?
"Zijn we wel in de goede kamer?" vraag ik aan Boaz.
"Ja, kamer 356, de open kamer." zegt hij alsof hij het ook niet weet.
"Ik heb die doktor hier nog nooit gezien. Kan het zijn dat hij nieuw is?" vraag ik. Het kan niet zijn dat Lisa niks heeft laten weten. Maar er is iets aan de hand.
"Ik herken hem ook niet." zegt Boaz. Ik loop weer naar de doktor toe en vraag hoelang hij hier werkt, een week. Maar dit is de eerste keer pas dat hij op deze kamer is. Geen wonder! Lisa is dan vast even naar de wc, naar de kantine of weet ik veel waarheen. Als we na een tijdje Lisa nog steeds niet hebben gevonden gaan we meer vragen aan de mensen die hier werken. Op het laatst besluit ik om Toby te bellen. Al snel neemt hij op.

"Hoi met mij" hoor ik aan de andere kant van de lijn.
"Hey Toby, Tamara hier. Ehm we kunnen Lisa niet vinden. Weet jij misschien meer?" vraag ik wanhopig.
"Duren jullie daarom zolang? Ze is hier niet bij mij dus ze moet, denk ik, binnen zijn. Anders bel je haar even om te vragen waar ze is."
"Waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht?! Dom van me! Ik denk dat we haar dan wel vinden. Tot zo."
"Oke tot zo." antwoordt Toby. Ik hang op en vrijwel meteen toets ik Lisa's nummer in. Ze neemt na een lange tijd op.

"Met Lisa?" zegt Lisa.
"Lisa waar ben je?!" vraag ik ongerust.
"Gewoon, in de open kamer, wat duren jullie lang. Is er wat?"
"Huh? Wij zijn ook in een open kamer, ik weet niet zeker 'de' maar Boaz zei kamer 356, dat is toch de goede?" vraag ik.
"356 zeg je? ...."

----

Wat zal er fout zijn aan kamer 356? Weet jij het?

Je zult het lezen in het volgende deel :)
Vote/Comment/Follow? X