Blijf Bij Me..

Deel 51 ✔

{Tamara}

Zo. Ik heb het verteld. Niet aan Boaz hoor, nee die mag het niet weten. Nee, ik heb het verteld aan Bo, over de Voice. Niks bijzonders. Hij moet alleen nog even door mogen en dus auditie mogen komen doen. Ik wil het nu al weten! Vandaag gaan we klimmen. Ik heb er zin in. Wie zou er als eerste en als snelst klaar zijn met het parcour? In Nederland doe ik dit ook regelmatig. Dus ik maak nog een kans. Maar dit vind ik gewoon leuk om te doen. Aan het plezier kan het dus zeker niet liggen.

Als we aankomen bij het parcours worden we tegengehouden. We moeten eerst wachten voor de uitleg en daarna pas mogen we beginnen. Gelukkig duurt de uitleg niet zo lang. Het gaat over hoe je je moet verplaatsen en moet vastpakken. En wat je moet doen als je niet meer wilt. Thuis moet je het standaard afmaken, ben benieuwd dus wat ze er hier mee doen. Bij elke stop staat wel een ladder. Misschien is dat daar voor. Boaz gaat als eerst. Devyn houdt de tijd bij. Wie verliest, hebben we afgesproken, moet een rondje drinken geven. Dat vond ik wel een leuke strijd. Het drinken is hier niet heel duur, maar we willen iemand ook niet meteen blut maken. Dan wil diegene vast niet meer met ons omgaan. Ik moet lachen bij die gedachte. En Devyn kijkt me dan ook vragend aan. Ik negeer haar.

Uiteindelijk duurt Boaz er 31:29 minuten over. Nu is Toby aan de beurt. Hij gaat, zo te zien al veel sneller. En hij doet er dan ook maar 24:48 minuten over. Devyn en ik hebben nog een discussie over wie er het eerst gaat. Ik besluit om dan maar te gaan. Ik doe er 27:32 over. En devyn die geeft op een gegeven moment helaas op. Tenminste zo ziet het er naar uit. Misschien maakt ze een grapje. Ik dacht dat zij dit graag deed en dat ze zou winnen. Nee, ze geeft echt op. Dat wordt trakteren voor haar. Devyn maakt het niet veel uit. Ze was trots dat ze zover kwam, maar bij de obstakel waar ze opgaf kwam ze echt niet verder. Daar was ze gewoon te klein voor. De blokken zaten iets te ver uit elkaar en dat zou ik dan ook niet durven. Ik wil wel zeker zijn van mijn zaak. Maar ja, Devyn is ook een van de kleinere in ons groepje. De rest van de dag is het erg gezellig. We blijven best lang zitten op het terras. Rijden weer lekker een uur naar het hotel, bijna dan. We gaan nog even zwemmen in het zwembad vlakbij het hotel. Als laatst eten we in het restaurant van het hotel met vandaag een lopend diner. Dat vind ik altijd het fijnst, dan hoef ik niet af te zien als er wat minder lekker eten is. Ik besluit om voor frietjes te kiezen, met een kroket en frikandel. We krijgen standaard een stokbrood erbij dus neem ik een mini kuipje kruidenboter en een kom met soep. Als toetje pak ik fruit met slagroom. Klinkt Frans he. Nee niet. Ik bestel sprite als drinken en dat doen Devyn en Boaz ook. Toby bestel cola. Het is nog steeds gezellig, zo gaat de avond dan ook langzaam voorbij.

•••

Het is 10:00 als ik maar eens op ga staan. Eindelijk weer eens lekker uitgeslapen. Ik trek een simpele crop-top aan en een short. Vandaag gaan Boaz en ik naar de Eiffeltoren, de Notre-Dame en de Arc de Triomphe. Ik heb er zin in. Dit is de vierde dag. En ik moet eerlijk zeggen, we hebben volgens mij bijna alles wat 'bijzonder' is in Parijs al gedaan. Dus als we overmorgen gaan vind ik dat niet zo erg. We hebben een dag bij geboekt, daarna kon het niet meer, dan is onze kamer weer voor iemand anders. We gaan een dag eerder dan Devyn en Toby. Samen rijden doen we toch niet. Het is hier wel mooi, dat verberg ik niet. Maar ja, ik heb het wel al bijna gezien. Ik ga liever vaker naar plekken en minder lang, dan naar weinig plekken en iets van twee weken. Al helemaal als er niet veel te doen is. We gaan nog op vakantie met onze ouders. Dat wordt ook vast erg gezellig.

Alle bezoekjes aan deze gebouwen.. Ze zijn zo mooi! Straks, als het wat donkerder wordt, gaan we naar de Eiffeltoren. Dan zijn de lampjes aan en ze zeggen dat het dan nog mooier is. Boaz heeft het voor elkaar gekregen om mij over te halen. Nou, het was niet heel moeilijk want dan hebben we de Eiffeltoren overdag maar ook 's avonds gezien. De rest van de avond zou Boaz trouwens verzorgen. Ik ben benieuwd wat we allemaal gaan doen. Ik hoop wel op eten, ik kan niet zonder. Als we bij de Eiffeltoren aankomen gaan we al snel met de lift naar boven. Zo onwijs gaaf. Ook al zijn we er de eerste dag al geweest, het blijft indrukwekkend. Dat zal het altijd voor mij blijven. Ik weet niet hoe vaak ik hier nog ga zijn. Dus genieten doe ik sowieso. We lopen hand in hand de lift uit en zien dan een groot aantal lichtjes van alle andere huizen en gebouwen verschijnen. Dit had ik echt niet willen missen.
"Boaz.. Wat ben ik blij dat je gevraagd had om 's avonds te gaan. Dit is zo gaaf!" zeg ik blij. Ik geef hem een kus.
"Hey, het verbaasd mij ook hoe mooi het is maar ik ben ook blij dat ik het gevraagd heb." lacht Boaz.
"Ik hou van jou." zeg ik verliefd.
"Ik hou ook van jou..." begint Boaz, "wil je voor altijd mijn meisje blijven?" fluisterd hij in mijn oor.
"Ja natuurlijk!" zeg ik blij. We bewegen zachtjes op en neer. Alsof er muziek is, maar die is er niet. In onze hoofden misschien. Dan besef ik pas:

Ben ik net gevraagd?

---

Hopelijk vermaken jullie je, anders dit deel :)

Vote/Comment? X