Deel 38 ✔

9 3 2
                                    

{Tamara}

"En nu? Hebben we er nu alsnog niks aan?" vraag ik teleurgesteld.
"Wat? Oh dat geluid.. Staat hij al op zijn hardst dan?" vraagt Boaz. Ik kijk nog een keer maar zie dan dat hij pas net over de helft is. Oeps! Snel zet ik hem op 100% en dan speel ik het stukje vanaf het begin, nog een keer af. Deze keer kan ik alles wel prima verstaan. Yes! Na drie keer het stukje afgespeeld te hebben, heb ik het voor elkaar gekregen om alles op te schrijven van wat onze stalker zegt. Buiten dan. Want na een tijdje stapt hij naar binnen. Dan zien we niks, todat hij na zo'n tien minuten weer naar buiten gaat. Waarom zou hij dan zo snel weer naar buiten komen? Ik bedoel als 'inbreker' wil je toch zo veel mogelijk meenemen? Onze stalker is niet zo slim. Het gaat over dat hij een inspecteur is en dat hij even wat moet zien, binnen. Waarom zou je dat geloven? Ik had nog niet eens open gedaan. Wanneer wel eigenlijk? Ach ja.
"Ik dacht dat we alleen maar meer te weten zouden komen, maar nee ik krijg steeds meer vragen!" roep ik boos.
"Rustig liefje." begint Boaz waarna hij een kus op mijn voorhoofd drukt.
"We hebben in ieder geval bewijs, hoe hij eruit ziet, waarom hij komt, hoe hij praat en dus ook de voicemail, want die blijken hetzelfde te zijn. Waarover heb je dan vragen?" zegt Boaz kalmerend.
"Waarom hij maar zo 'kort' binnenwas en waarom het boven, op zolder moest."
"Waarschijnlijk had hij niks aan de antwoorden die Thom gaf. Dat is maar goed ook, voor jullie dan. Hij zal wel gedreigd hebben, door hem bijna te killen en omdat hij bewusteloos was geworden, is hij er vandoor gegaan. Maar hij heeft hem boven gelegd zodag niemand Thom zou vinden. Dat wilde hij tenminste." zegt de politie die ineens binnen staat. Ja dat was ik vergeten, de politie is er ook bij betrokken geraakt. Yay! Maar wat hij zegt, dat denken ze. Het klinkt allemaal wel logisch, maar ik heb het gevoel dat de stalker een andere reden heeft, maar welke? Ik laat mijn hoofd vallen in mijn armen. Klote school, klote examens, klote stalkers, klote mensen op de wereld! Ik ben er helemaal klaar mee! Verdomme! Ik heb schijt aan de tranen die nu over mijn wangen lopen. Even heb ik schijt aan alles. Heel even. Want al gauw houd ik, zoals altijd van Boaz. En Lisa mag ik ook niet vegeten. Was ik nou maar bij haar. Even weg van de wereld. Dat zou moeten kunnen. Was ik nou maar niet in dit alles beland! Had ik nou maar voor vwo gekozen, dan had ik nu nog één jaar, en geen examens. Waarom!? Waarom moet het zo?! Ik voel een arm om mij heen. Dat zal Boaz wel zijn die mij probeert te troosten. Hoe kan ik nou laten merken dat ik even alleen wil zijn? Alleen even alles 'uit mij huilen'. Dan kan ik er wel weer tegenaan. Voor even. Ik laat mijn hoofd tegen Boaz vallen. Nog steeds ben ik aan het huilen. Hoe kan die politie er nog steeds zijn! Hij zou zich moeten schamen. Even komt er een glimlach op mijn gezicht. Lachen om mijn eigen grappen, wie had dat gedacht. Ik merk dat Boaz na een tijdje opstaat. Hé maar dat wil ik helemaal niet! Boaz blijf bij me! Nog net kan ik aan zijn shirt trekken. Hij loopt gewoon door, en dus laat ik me meenemen. Pas als hij in de keuken is begrijp ik dat hij thee voor me wilde maken. Als hij zich omdraait schrikt hij een beetje. Hij wist vast nog niet dat ik achter hem aan ging.
"Je hoeft niet te schrikken hoor!" zeg ik alsof ik dronken ben.
"Maar ik wist niet dat je achter mij stond." antwoordt Boaz.
"Ik ben achter je aan gelopen, heb je dat niet gemerkt?" vraag ik.
"Ehm nou nee, ik vroeg of je iets wilde maar je was zo ver in gedachten, tenminste dat leek. Blijkbaar was je er gewoon bij." zegt Boaz, waarna hij zijn lippen op de mijne drukt. Nou eigenlijk niet maar Boaz mog niet weg.

Na nog een paar minuten gewacht te hebben, is de thee klaar. We nemen de kopjes mee naar de kamer, waar de politie nog steeds is. Hij is aan het bellen? Ondertussen raak ik weer helemaal bij. Als we allemaal zitten praten we over de stalkers. Over dat ze hun aan het zoeken zijn wat logisch is, dat ze er net een hebben opgepakt -het meisje- en dus is die man/ andere stalker nog aan het stalken is. Maar met dit beeld kunnen ze de getuigen ondervragen. Misschien dat dat nog helpt. En anders moeten ze dat meisje -die blijkbaar Manouk heet- maar ondervragen. Daarnaast verteld hij nog dat we de stalker een keer moeten bezoeken, zodat we in contact komen en misschien nog iets kunnen vragen.

---

Oke dat laatste stukje is misschien ingewikkeld. Ik zal het even uitleggen:

De politie heeft gevonden;
• dat er wél twee stalkers zijn (misschien nog meer, maar zeker twee.)
• Het meisje, dat ze tevens op hebben gepakt, heet Manouk. (Hoeft niet dé Manouk te zijn, maar het kan.)
• Manouk komt overeen met de kenmerken die ze/we gevonden hadden. (Ze had de kleren aan die Boaz gezien had bij zijn val tegen de verwarming.)

De politie moet nog vinden;
• een man, a.k.a de andere stalker. (Door de beelden aan getuigen te laten zien.)
• de naam van de man.
• meer te weten komen waarom de stalkers hun hebben gestalkt.

Wat Boaz & Tamara nog moeten doen:
leren voor hun examens :p
• bezoek aan Manouk a.k.a de ene stalker (voor onder andere meer informatie.)
• de getuigen zoeken. (Samen met de politie natuurlijk.)

---

Dit was ook gelijk het hoofdstuk.
Hopelijk vonden jullie hem leuk.
Vote/Comment/Follow? :)

Blijf Bij Me..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu