Blijf Bij Me..

Deel 27 ✔

{Tamara}
~vrijdag~

Ik bedenk me net dat mijn plakboek bijna vol is. Dan zal ik toch echt in een ander boek moeten verder gaan want dit moet gewoon compleet zijn! Vanaf kleins af aan zitten er al foto's van Lisa en mij in het plakboek. Ik mag hopen dat dat nog door gaat totdat we 80 zijn of nog ouder! Gister heb ik het best laat gemaakt met Lisa. Toen ik thuis kwam en net op de bank wilde ploffen kwam Boaz binnen. En als of dat nog niet genoeg was belde Toby mij voor een of ander feestje. Ik heb er eigenlijk geen tijd voor want over ongeveer een week zijn de examens al. Daarna gaan we studeren maar voordat we dat gaan doen, gaan we samen een apartement kopen. Ik heb ondekt dat Boaz zo'n beetje dezelfde richting op wilt gaan net als mij. Namelijk ontwerpen, of met dans en muziek. Maar gelukkig is dat feestje van Toby pas na de examens, tenminste aan de datum te zien duurt dat nog wel twee weken. Volgensmij rond hij dan ook zijn middelbare school af en dat wilt hij vieren met ons. Nadat ik Boaz heb wakker geschud besluit ik om om te gaan kleden. Ik trek een blauwe croptop uit de kast en daarbij trek ik een zwarte broek aan. Ik doe daaronder mijn adidas schoenen aan en dan is mij outfit compleet. Als ik weer terug naar het bed loop merk ik dat Boaz weer in slaap is gevallen. Ik haal de dekens van hem af en fluister in zijn oor dat we naar school moeten. Eindelijk stapt hij uit bed. Ik zie dat hij een donker blauwe broek aandoet en daarop een wit shirt.  Dan trekt hij z'n standaard schoenen aan, zijn nikes.

•••

Ik houd er echt van als we naar school fietsen. Niet omdat we naar school toegaan, natuurlijk niet. Maar omdat we dan zó gek en raar doen dat iedereen ons aankijkt. Normaal deed ik dat met Lisa maar Boaz heeft haar plekje ingenomen. We moeten altijd zo hard lachen om de mensen die ons dan aankijken.

Als we de eerste twee lessen gehad hebben lopen we naar ons vaste tafeltje in de aula. In de hoek. Waar we alles kunnen doen wat we willen. Oké ik moet niet overdrijven, maar veel mensen hebben dan geen oog op ons. Opeens geeft Boaz me een kusje. Dat doen we wel vaker hoor, maar een keer wanneer ik het niet had verwacht. Ik bedenk dan om wat te gaan halen in de kantine maar net wanneer ik wil opstaan botst iemand tegen me aan. Een niet al te fijne smurrie valt over mij heen. Verdomme! Manouk kijkt me met een grijns aan.
"Jij.. Vervelemd wijf!" grom ik.
"Oh ik had je echt niet gezien ukkepuk." snawt ze terug. Zonder nog enige verzet pak ik mijn tas en stamp ik boos naar de wc. Daar trek ik mijn shirt uit en die probeer ik dan schoon te maken in de wasbak. Het lukt niet. Ik graai in mijn tas naar een ander shirt. Ik had er toch een ingedaan? Ja hoor. Een verkreukeld exemplaar komt uit de tas. Snel trek ik het aan. Het is misschien niet het mooiste shirt, maar het is eentje die niet onder de smurrie zit. Mijn blauwe croptop stop ik in een andere tas, die ik vervolgens in mijn kluisje duw. Ja, ik kan er weer tegenaan. Nog steeds geïrriteerd loop ik terug naar ons tafeltje. Als ik weer ga zitten begint Boaz te praten.
"Vanavond naar de bioscoop? Of wil je liever uiteten? Of wacht vanavond is er een feest op het strand, wil je daarheen?" vraagt Boaz.
"Ehm waar dit ineens vandaan?" vraag ik bedenkelijk.
"Gewoon, ik wil je ergens mee naartoe nemen. Dat verdien je." antwoordt Boaz.
"Ehm doe het feestje maar." zeg ik na een tijdje. Daar heb ik wel zin in. Na nog even gekletst te hebben gaat de bel. Op naar het leukste vak van heel de school, geschiedenis. Wat je altijd hoort, "het is toch allemaal al gebeurd, dus waarom hebben wij geschiedenis?"

*tringggg*

Eindelijk gaat de bel. Eindelijk zijn we uit en eindelijk kunnen we naar huis. Nog nooit heb ik zo snel gelopen om naar huis te mogen. Ik trek mijn jas en de tas met het smurrieshirt uit mijn kluisje en dan ren ik naar buiten. Daar staat Boaz al op me te wachten.
"Hey daar ben je." zegt hij blij.
"Nou ik dacht dat ik al snel was! Dat jij bij de uitgang zit met jouw kluisje kan ik niks aan doen!" roep ik naar Boaz. Onderweg is het vrij stil. Waarschijnlijk is Boaz aan het bedenken hoe hij mij naar het feest brengt. Ik denk dat ik vanavond een jurkje aan doe met een riempje dat het afmaakt. Daaronder mijn zwarte hakjes. Ja dat word mijn outfit. Of de hakjes geschikt zijn voor het zand weet ik nog niet, maar er zal vast wel een mat of zoiets op het strand liggen. Waar wij dan op gaan feesten.

•••

"Ben je bijna klaar liefje?" vraagt Boaz van onder.
"Even mijn haar afmaken!" gil ik terug. Ik heb het zover gekregen om Boaz beneden te laten. Hij mag mij niet zien voordat ik klaar ben.
"Ik kom eraan!" roep ik nadat ik mijn krultang heb weggelegt. Ik loop de trap af, alsof het voor een bruiloft is. Oh wat lijkt me het gaaf om dat te doen! Ik zie Boaz sprankelend toe kijken.
"Wauw." fluisterd hij. Een glimlacht verschijnt er op mijn gezicht. Ik sloof me graag uit. En zeker voor mijn vriendje. Mag wel toch?