Ο χειρότερος Εχθρός μου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11

Η Μέγκαν με περιεργάστηκε από την κορυφή έως τα νύχια, έχοντας εκείνο το βλέμμα πλήρους αποδοκιμασίας. «Δεν ντρέπεσαι να έρθεις με αυτά τα ρούχα στη δεξίωση;», μουρμούρισε έκπληκτη σχεδόν από τις στιλιστικές μου επιλογές.

Παραξενεμένη, έριξα μία τελευταία ματιά στη μεσάτη φούστα με τα λουλουδάτα σχέδια, βουτιγμένα σε μία πανδαισία χρωμάτων του εκρού, πινελιές λιλά και λεπτομέρειες από πετρόλ, καθώς και της μαύρης κοντής μπλούζας την οποία αποφάσισα να συνδυάσω με αυτά. Μαζί με τις μαύρες δερμάτινες αρβύλες μου, θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά ότι ίσως και να έχω ντυθεί καλύτερα από ποτέ!

«Το γεγονός πως ο κώδικας ντυσίματός μου δεν συμπίπτει ούτε κατά διάνοια με τον δικό σου, δε σημαίνει απαραίτητα πως εγώ είμαι η κακοντυμένη», ήταν η απάντησή μου στο άθλιο κίτρινο φόρεμα που είχε επιλέξει, καθώς δεν κολάκευε τις έντονες γωνίες της λεκάνης της και την προεξοχή των πλευρών της... Έμοιαζε με ανορεξικό μοντέλο.

Τα μάτια της στένεψαν, ενώ σταύρωσε τα χέρια στο στήθος και απομακρύνθηκε με το κεφάλι ψηλά, μη θέλοντας προφανώς να παραδεχτεί την ήττα της.

Αναστέναξα και με βαριά καρδιά κατευθύνθηκα προς τον κήπο.

Στραβοκατάπια τη στιγμή που το απαλό, δροσερό αεράκι, χάιδεψε το τσιτωμένο μου πρόσωπο.

Το άσχημο προαίσθημα ήταν ακόμα ριζωμένο κάπου βαθιά μέσα μου και δεν έλεγε να φύγει λεπτό.

Έτσι λοιπόν άρχισα να πειράζω νευρικά την άκρη της φούστας μου τη στιγμή που έμεινα να κατεβαίνω με βήματα προσεκτικά τα σκαλοπάτια, τα οποία αγκαλιάζονταν από το τρυφερό γρασίδι και με οδηγούσαν μπροστά στο μεγάλο σιντριβάνι της έπαυλης των Πράις. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το πανέμορφο και αξιομνημόνευτο λυκόφως, έμοιαζαν βγαλμένα από παραμύθι.

Η οντότητα που κατοικούσε στο κεφάλι μου, παρά τη γαληνεμένη θέα και τα επικείμενα θετικά προσχήματα μιας όμορφης και ζεστής βραδιάς, δεν έπαψε λεπτό να γρατζουνά το εσωτερικό τμήμα του κρανίου μου όλο ανησυχία...

Κάτι δεν πήγαινε καλά, εκείνος ήταν σίγουρος γι' αυτό. Εγώ παρόλα αυτά ούτε ήξερα, ούτε διέθετα την απαραίτητη κρίση επί του θέματος ώστε να διακρίνω τον λόγο και τη πηγή του άσχημου αυτού προαισθήματος.

Το μόνο που ήξερα ήταν ότι αυτό του το προαίσθημα έτρωγε τα σωθικά μου, πράγμα αναμενόμενο καθώς μοιραζόμασταν το ίδιο κορμί.