Το βιβλίο ξανά ανεβαίνει με κάποιες διορθώσεις. Ελπίζω να το θυμάστε
Εύα
Ειμαι η Ευα. Ευαγγελια οπως τονιζει καθε φορα η γιαγια μου. Εχω παρει βλεπετε το ονομα της και την εκνευριζει οταν με φωναζουν με το υποκοριστικο μου. Τριτη λυκειου , μα μη περιμενεις να δεις τη ζωη μιας εφηβης. Εχω βγει απο αυτη τη περιοδο εδω και χρονια. Μπορει και να μη μπηκα και ποτε μου βεβαια . Εχω και εναν αδελφο, τον Στεφανο, την αγαπη της ζωης μου. Κλασσικα ο αφελφος μου , σαν μεγαλυτερος θα ειχε και κολλητους, ετσι δε γινεται σε καθε τετοια ιστορια, οπου εγω θα ημουν ερωτευμενη με εναν απο αυτους. Καλα το παμε μεχρι εδω..
"Στέφανε μην τολμήσεις και τον φωνάξεις αυτόν πάλι εδώ" Ελεγα κατι για ωριμοτητα πριν το ξερω, αλλα ενα αγαπημενο μου συνήθειο ειναι να φωναζω, νομιζω δειχνω πιο αυταρχικη ετσι.
"Τι έγινε πάλι;" με κοίταξε παραδομένος. Εγώ έκατσα στον καναπέ και κοίταξα το ταβάνι. Πήρα μια βαθιά ανάσα και τον κοίταξα καταματα. Ο αδελφος μου με αγαπουσε και το ηξερα πολυ καλα αυτο. Ακομα καλυτερα ηξερα οτι δεν θα αφηνε κανεναν να με κανει εστω και μια φορα να νιωσω ασχημα.
"Μίλαγα με τον Σταύρο και έτσι στα ξαφνικά άρχισε να φωνάζει σαν τρελός. Του φωναζε να μεινει μακρυα μου ,αλλιως θα τον πλακωσει στο ξυλο και έφυγε. Τόσο απλά. Χωρίς να μου δωσει καμια εξηγηση " ο Νικος λοιπον. Ο Νικος ειναι χρονια φιλος με τον αδελφο μου, οπως θα ξανα πω και παρακατω.
"Άστον ρε Εύα. Μην του δίνεις σημασία."
Αυτη τη φορα δεν του μίλησα. Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και κλειδώθηκα εκει. Ηξερα οτι ο Στέφανος θα μάζευε πάλι τους φίλους του σπιτι μας ,καθε μερα σχεδον ερχονται εδω και ειδικα τωρα που οι γονεις μου λειπουν ,καθονται σπιτι μας ολη μερα. Και θα ερχόταν και ο Νίκος. Αυτό με εκνεύρισε πιο πολύ από όλα. Ο Νίκος είναι αυτός που τσακώθηκε το πρωί με τον Σταύρο. Θέλει να χώνει τα μούτρα του παντού. Λες και του έχει δώσει κανείς αυτο το δικαίωμα. Ο Νικος είναι ενα χρόνο μεγαλύτερος μου, όμως εχει μείνει στην ίδια τάξη και γι αυτο το λογο τον ανεχομαι και στο σχολειο. Βλεπετε προσπαθει να μου υπενθυμισει την παρουσια του με καθε τροπο. Κολλητός με τον αδελφό μου χρόνια αφού μέχρι πέρσι πήγαιναν στην ιδια τάξη. Αλλα έπρεπε να μείνει από απουσίες.
Νομιζω ηρθε η ωρα να παρω την Χρυσα τηλεφωνο και να την πεισω να ερθει απο το σπιτι μου. Βρηκα την επαφη της και περιμενα να το σηκωσει. Η Χρυσα ειναι η δικη μου κολλητη. Ειμαστε φιλες απο μωρα ,οπως λεει και η μαμα μου.
YOU ARE READING
Αν όχι τώρα, τότε πότε;
RomanceΤον έβλεπα να πλησιάζει και να κάθεται δίπλα μου. Είχα ακουμπήσει το κεφάλι μου στο καναπέ και αντέγραψε την κίνηση μου αυτή. Γυρίσαμε αυτόματα τα πρόσωπα μας και κοιταχτηκαμε. Αυτό το έντονο βλέμμα του με έκανε να ανατριχιάσω. Εκείνος έβαλε το κ...