Αν όχι τώρα, τότε πότε;

κεφάλαιο 18

ΕΥΑΑΑ 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗ

από το πρωί έχουμε φτάσει στη Θεσσαλονίκη και περνάμε υπέροχα.  Το ξενοδοχείο είναι τεράστιο και πολυτελές. Από τη στιγμή που έχουμε φτάσει δεν έχουμε καθίσει στιγμή κάτω.  Τρέχουμε από δωμάτιο σε δωμάτιο, ακούμε μουσική, χορεύουμε.  τρελή κατάσταση το ξέρω.  

έχει πλέον βραδιάσει και είμαστε στα δωμάτια μας.  Ετοιμαζομαστε για τη βραδινή μας έξοδο σε ένα από τα πιο γνωστά κλαμπ της περιοχής.  Όπως πάντα εγώ με τη Χρύσα έχουμε το ίδιο δωμάτιο,  το οποίο έχει γίνει αχουρι ακόμα δεν ήρθαμε.  

μετά από αρκετή προσπάθεια καταλήξαμε να φορέσουμε από ένα μαύρο κοντό φόρεμα με ψηλοτάκουνες γόβες. Αφού ισωσαμε τα μαλλιά μας και βαφτηκαμε, κατεβηκαμε κατω για να ξεκινήσουμε.  

Το πούλμαν γέμισε άλλη μια φορά με τις νεανικές μας φωνές και όπως πάντα γινόταν χαμός. Διασκέδαζα αρκετά,  καθώς με αυτά τα παιδιά έχω περάσει σχεδόν όλη μου τη ζωη.  

'χρυσα σε θέλουν μπροστά 'ακουσα τον Νίκο να μιλάει στην Χρύσα και εκείνη σηκώθηκε. Ο Νίκος κάθισε δίπλα μου και με κοίταξε.  

'Ομορφια ' του χαμογέλασα και έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του. Ειχα μιλήσει σε εκείνον για μένα και τον Ορεστη. Παρόλα αυτά με συγχώρεσε.  Τώρα τα έχει με μια κοπέλα από άλλο λύκειο.  πολύ καλή κοπέλα.  

'θα το καψουνε σήμερα μικρό; '

'Εννοειται μεγάλε 'ειπα και χαμογέλασα. Εκείνος με πήρε αγκαλιά και μείναμε έτσι μέχρι που φτάσαμε στο κλαμπ.  

Η μουσική μου τρυπαει τα αυτιά εδώ  και πόση ώρα,  όμως ο χορός που έχω ρίξει με έχει κάνει να ξεχάσω τα πάντα. 

ξαφνικά είδα την Χρύσα να τρέχει προς το μέρος μου.  Με άρπαξε από το χέρι και πήγαμε πιο κει.  

'Ηρθε ο Ορεστης 'ειπε με μια ανάσα και εγώ έτρεξα στη τουαλέτα. Δεν ήμουν έτοιμη να τον δω είναι η αλήθεια.  Δεν γινόταν όμως να μείνω όλη νύχτα εδώ κάτω.  

Ανέβηκα διστακτικά πάνω και διακριτικά έκατσα σε ένα απομερο καναπέ μόνη.  

Η μοναξιά μου όμως δεν θα διαρκούσε για πολύ.  Τον έβλεπα να πλησιάζει και να κάθεται δίπλα μου.  Είχα ακουμπήσει το κεφάλι μου στο καναπέ και αντέγραψε την κίνηση μου αυτή. Γυρίσαμε αυτόματα τα πρόσωπα μας και κοιταχτηκαμε.  Αυτό το έντονο βλέμμα του με έκανε να ανατριχιάσω.  Εκείνος έβαλε το κεφάλι του στο χέρι μου και μου χαμογέλασε.  Μα είναι δυνατόν να αντισταθεί κάνεις σε αυτό το χαμόγελο;