Αν όχι τώρα, τότε πότε;

κεφάλαιο 22

Ειναι απιστευτο πως περνουν οι μερες τοσο γρηγορα. Ηδη εφτασε η τελευταια νυχτα σε αυτη την ονειρικη πολη. Θα ηθελα να ζησω εδω για παντα αν γινεται, με τους ανθρωπους που αγαπω, ηρεμη, ξεγνοιαστη. Δεν θα ηθελα τιποτε αλλο. 

Σημερα λοιπον αποφασισαν να μας αφησουν ελευθερους, να κανουμε οτι θελουμε, αρκει να γυρισουμε νωρις στο ξενοδοχειο, καθως θα φευγαμε αξυμερωτα. Ο Ορεστης τοσες μερες περναγε μαζι μας το χρονο του, σαν μελος της ταξης . Ευτυχως δεν ειχαμε αντιρρησεις απο τους καθηγητες. Ειχε χασει ενα σωρο προπονησεις και ολο μαλωνουμε γι αυτο το θεμα, μα ηθελε, λεει, να περασουμε τις τελευταιες μερες εδω μαζι πριν φυγω. Με τουμπαρει , τι να κανω.

Εδω και μιση ωρα εχουμε κατσει σε μια καφετερια με τον Ορεστη, τη Χρυσα και τον Αγγελο και πινουμε τον τελευταιο καφε. Δεν θελω να φυγωωωωωωωω, 

Ο Ορεστης με κραταει αγκαλια και μου ψιθυριζει ποσο πολυ θα του λειψω.

'Τελικα εσεις τα χετε;' αυτο δεν τοειχα προβλεψει ,ε ιναι η αληθεια. Ποτε δεν ειχαμε κανει κουβεντα με τον Ορεστη για τετοιο θεμα και οσο να ναι με επιασε απροετοιμαστη η ερωτηση του Αγγελου.

' Ναι ' 'Οχι' Απαντησαμε ταυτοχρονα , αυτος θετικα και εγω αρνητικα. Εκεινος με κοιταξε περιεργα και υστερα τα παιδα'ΝΑΙ' ειπε και με εχωσε στην αγκαλια του. Δεν μιλησα, δεν ειπα τιποτα . Κατσε ρε φιλε, ποτε τα φτιαξαμε και δεν το ξερω;

Μετα απο λιγα ωρα βγηκαμε μια βολτα στο κεντρο της πολης για να αγορασουμε τα τελευταια δωρα. Τα παιδια μας αφησαν μονους , για να μην ενοχλουν λενε. 

'Γιατι ειπες οχι πριν;' ρωτησε ενω με σταματησε . Τον κοιταξα για ενα δευτερο και πηρα θαρρος

'Αφου δεν εχουμε πει οτι ειμαστε μαζι ξερω γω'

'Τι; Χρειαζεται επισημοποιησεις; Δεν φτανουν ολα αυτα που σου δειχνω καθε μερα; Ποσο σε θελω;'

Χαμογελασα και τον τραβηξα κοντα μου. Επεσα στην αγκαλια του και προσπαθησα να μην κλαψω. Ουσιαστικα απο σημερα ειμαστε μαζι. Εκεινος περασε τα χερια του γυρω μου και με φιλησε στο κεφαλι.

'Θα μου λειψεις πολυ' ειπα με ενα λυγμο. 

'Εμενα να δεις μωρο μου. Αλλα θα κατεβω Αθηνα, μολις τελειωσουν οι προπονησεις' Ξεφυγα απο την αγκαλια του και τον πηρα απο το χερι και συνεχισαμε να περπαταμε. 

Μπηκαμε σε ενα σωρο μαγαζια και αγορασα μικρα πραγματακια για τους δικους μου. Εκεινος δεν αφησε ουτε λεπτο το χερι μου και με βοηθουσε στα ψωνια. Ηταν τοσο γλυκος. 

Αφου τελειωσαμε με τα ψωνια πηγαμε οι δυο μας για φαγητο και θα ερχονταν και αλλα παιδια απο τη παρεα μετα απο λιγη ωρα. 

'Αγαπη μου, σκεφτηκα κατι' μου ειπε και σηκωσα το κεφαλι μου απο το πιατο. 

'Σκεφτεσαι κιολας;' ειπα ειρωνικα και γελασα. Εκεινος ομως σοβαρεψε . Αντε παλι. 'Καλα σκαω. Πες μου τι σκεφτηκες'

'Κοιτα, αφου ετσι κι αλλιως θα πας σε ιδιωτικη σχολη μαγειρικης, τι θα ελεγες να ερχοσουν εδω. Εχει μια πολυ καλη. Και θα εισαι κοντα στον κυριο Χρηστο και στη κυρια Ευαγγελια και...' σταματησε για ενα δευτερο και ηρθε στη καρεκλα διπλα μου. 'και θα ειμαστε συνεχεια μαζι. Θα πηγαινουμε βολτες , θα σου κανω ερωτα, θα μαγειρευουμε μαζι, θα σου κανω ερωτα, θα κανουμε εκδρομες, θα σου κανω ερωτα , θα μπορουμε να κοιμομαστε μαζι..' 

'και θα μου κανεις ερωτα'

'Ολο εκει εχεις το μυαλο σου' ειπε και ξεσπασε σε γελια. Εγω τον κοιταξα σοβαρη και αμεσως μαζευτηκε. 

'Λοιπον τι λες;' Του χαιδεψα το μαγουλο και κρατησα το χερι του.

'Λοιπον, ετσι και αλλιως το καλοκαιρι θα το περασουμε μαζι.Θα δουμε μωρο μου. Θα τα βαλω κατω τα πραγματα, θα το συζητησω και με τους δικους μου και θα δουμε' 

Μου χαρισε παλι ενα τεραστιο χαμογελο. Απο αυτα τα ωραια. Απο αυτα που ερωτευτηκα τοσο πολυ.

Η νυχτα περασε ησυχα μπορω να πω. Βεβαια απο μια ωρα και μετα μονοτο κλαμα επικρατουσε στο δωματιο , ενω εκεινος προσπαθουσε να με κανει να ηρεμησω. Μου ελειπε ηδη τοσο πολυ. 

Το πρωι εφτασε γρηγορα και ειχαμε μαζευτει εξω απο το πουλμαν. Εκεινος δεν με αφησε ουτε λεπτο απο την αγκαλια του , ενω με φιλαγε συνεχεια.

'Να προσεχεις μικρη εκει κατω, γιατι αν μαθω οτι εκανες τιποτα, εχω κατεβει και εχω κανει φονο' 

'Ζηλιαρηη μου' ειπα και τον φιλησα για αλλη μια φορα 

'Παπαπετρου, Ανδρεου. Τι θα γινει παιδια, θα ξεκολλησετε καποια στιγμη. Πρεπει να φυγουμε. ' Η ενοχλητικη καθηγητρια μας διεκοψε για αλλη μια φορα

' Κυρια την αγαπω , τι να κανω.'

' Ναι αγορι μου, αλλα πρεπει να φυγουμε καποια στιγμη'

'Ενα λεπτο κυρια και την αφηνω' 

Η σπαστικια Θανου μπηκε μεσα στο πουλμαν και εγω τον κοιταξα στα ματια. Μ ΑΓΑΠΑΕΙΙΙ

'Πρεπει να μπω '

'Το ξερω. θα σε παρω τηλεφωνο μετα'

'Φιλι;' ειπα παρακλειτικα και μου εδωσε ενα απο τα ρουφιχτα ωραια του φιλια. 

'Σ'αγαπω'μου ψιθυρησε και με ξανα φιλησε. Εγω ανεβηκα στο πουλμαν και τον ξανα κοιταξα. 

'Και γω ' ψιθυρισα αλλα ειμαι σιγουρη οτι με ακουσε...

...............................

Μικρο αλλα.....

Ελπιζω να σας αρεσε. 

αν ναι , ξερετε τι να κανετε. 

Αυτα

κισσεις