Αν όχι τώρα, τότε πότε;

κεφάλαιο 41

"Δεν ακουω κουβεντα. Θα αφησεις τον μικρο στην μαμα σου και θα βγουμε σημερα" μου ειπε η Χρυσα για πολλοστη φορα , αφου απο το πρωι εχει ερθει στο μαγαζι μου και προσπαθει να με πεισει να βγουμε για ενα χαλαρο ποτο. Εγω ομως δεν εχω καμια ορεξη για εξοδους και βλακειες.

"Ρε Χρυσα μην επιμενεις. Θα μεινω σπιτι, θα δω καμια ταινια με τον μικρο και θα πεσω για υπνο. Τοσο απλο." επιτεθηκε και εκεινη πηγε να μου ριξει το ποτηρι με το νερο πανω μου. Καλα ειναι οντως τρελη.

"Στις 10 θα περασω να σε παρω. Αν δεν εισαι ετοιμη , θα σε παρω με τις μπιτζαμες. Και το εννοω. Ειμαι τρελη εγω, οποτε κανονισε. "

"Την καημενη την Αναστασια λυπαμε. Με τετοια μανα , τι θα περναει το καημενο" 

"Σουτ ρε. Παω στο παιδι μου. Να εισαι ετοιμη. Στις 10 ακριβως " ειπε ξανα εκεινη και πηρε τη τσαντα της. Ηρθε και μου εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο και εφυγε. 

Αχχ θεε μου ειναι οντως τρελη. Που θελει να με τραβηξει βραδιατικα; Η αληθεια ειναι οτι εχω να βγω πολυ καιρο εξω και σχεοδν εχω ξεχασει πως ειναι να διασκεδαζεις, αλλα απο τοτε  που μπηκε στη ζωη μου ο Αχιλλεας , αυτα για μενα ειναι ανουσια πραγματα.

"Ευαα θελω βοηθεια" ακουσα τη φωνη του σεφ και πηγα στην κουζινα. Τον κοιταξα και μου εδωσε την παραγγελια.

"Ελα ρε Δημητρη. Νομιζα οτι θα ηταν παιχνιδακι για σενα."ειπα γελωντας και πηρα τα υλικα μπροστα μου. Εκεινος χαμογελασε και συνεχισε με το γλυκο του. Αφου εγω εκανα την ζημη για τη Tarte Tatin την εβαλα στο φουρνο και καθαριστηκα απο το αλευρι που ειχε πεσει πανω μου.

"Γιατι εισαι θλιμμενη " με ρωτησε , ενω ειχε βαλει το γλυκο του στο ψυγειο. Πηρα μια βαθια ανασα και του χαμογελασα.

"Δεκαλεπτο διαλειμμα " ειπα και βγηκαμε μαζι απο την κουζινα. Καθισαμε σε ενα τραπεζι και εκανα νοημα στην Ισμηνη να μας φερει 2 καφεδες, Μολις κατσαμε τον κοιταξα στα ματια. Εκεινος ειχε μαθει να με ακουει απο τοτε που ειμασταν στην σχολη και καθε μου προβλημα το λυναμε μαζι. "Εκεινος .." ειπα με μια κοφτη ανασα " Απο τοτε που γυρισε μου εχει κανει τη ζωη ανω κατω. Πλεον δεν ερχεται καν σπιτι. Ερχεται η μανα του και παιρνει τον μικρο καμια φορα και μου τον επιστεφει η ιδια. Εκανε λαθος και συμπεριφερεται λες και φταιω εγω" Εκεινη τη στιγμη ηρθε η Ισμηνη και αφησε τους καφεδες μας .

"Παλι προβληματα με το βουτυροπαιδο;" ειπε και αμεσως γελασα. Πραγματικα η Ισμηνη και ο Δημητρης ειναι τα καλυτερα παιδια. Εχουν σχεση τον τελευταιο χρονο και εχουμε δεσει σαν ομαδα.