κεφάλαιο 16

304 34 6
                                    

Έχει περάσει ενάμισι μήνα σχεδόν από την ημέρα που έφυγε ο Ορέστης,με τον οποίο δεν μιλάμε πια. Θυμάμαι την τελευταία μου φράση. Ήσουν το χειρότερο μου λάθος. και έτσι απλά του έκλεισα το κινητό στα μούτρα. Δεν με ξανά ενόχλησε. Πως θα μπορούσε άλλωστε ,όταν τον έπιασα με άλλη στο κρεβάτι.

Flashback

"και θα πας να τον βρεις χωρίς να του πεις τίποτα; "

"Ευκαιρία είναι ρε χαζό . Ο μπαμπάς θα πάει επαγγελματικο ταξίδι εκεί για δύο μέρες "

Έπειτα την επόμενη μέρα βρισκόμουν έξω από το σπίτι του. Μου άνοιξε η γυναίκα του μπαμπά του και μου έδειξε το δωμάτιο του . Μπήκα σιγά σιγά και τον είδα στο κρεβάτι, ημίγυμνο με μια . Εγώ για χάρη του χώρισα τον Νίκο (θα τα πούμε στη συνέχεια και γι αυτόν) και αυτός πήγε με αλλη; ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΝΉΚΕΙ ΧΑΖΉ. ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΌΤΟ ΘΈΛΕΙ.

Αυτό σκέφτηκα , αλλά δεν κρατήθηκα. Πήγα να ουρλιαξω, όταν άνοιξε τα μάτια του

"Εύαααα;" φώναξε αλλά εγώ σαν κυρία γύρισα να φύγω .

"Σταμάτα ' ξανά φώναξε και έτρεξε κοντά μου ημιγυμνος. Με άρπαξε από το χέρι και πήγε να με αγκαλιάσει.

"Άσε με να σου εξηγήσω "

"Δεν χρειάζεται 'είπα με ένα ψεύτικο χαμόγελο "Ήθελα απλά να σε δω και το έκανα. Πρέπει να φύγω γιατί με περιμένει ο Νίκος. Χάρηκα που σε είδα " είπα και του χαμογέλασα για μια ακόμη φορά , ενώ ένιωθα υγρά τα μάτια μου .

"Μείνε λίγο σε παρακαλώ "

'Έχεις παρέα."

"Μόνο εσένα θέλω . καμιά άλλη. Είχα πιει " είπε και μου έδειξε αυτήν στο κρεβάτι. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα να περνώ φωτιά .

"Παράτα με Ορέστη . Μην με ενοχλήσεις ξανά " είπα και έφυγα σχεδόν τρέχοντας από τι σπίτι του. Οι επόμενες μέρες ήταν τραγικές. κλάμα ,φωνές, σοκολάτες, παγωτό .

End Flashback

Όσον αγορά τον Νίκο, μου φέρθηκε πιο Εντάξει από όλους. Είδαμε πως δεν γινόταν να είμαστε μαζί και μείναμε δύο πολύ καλοί φίλοι. Δεν με πίεσε να μάθει το λόγο που δεν μπορούμε να είμαστε μαζί,δεν με πίεσε για τίποτα. Αντιθέτως πλέον έχουμε μια διαφορετική σχέση. αδελφικη θα έλεγα.

Σε μια βδομάδα έχω γενέθλια. Και όλοι θα είναι εδώ . Θα γιορτάσω με όλους τους αγαπημένους μου ανθρώπους. όλους εκτός από έναν . Δεν θα μου ξανά μιλήσει ποτέ. Το νιώθω. Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι ήταν λάθος να χαλάσω τη σχέση μου με εκείνον. Ήταν κολλητός μου. Και αυτό έπρεπε να μείνει . Τώρα πια ούτε αυτό δεν μπορώ να έχω.

Αν όχι τώρα, τότε πότε;Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum