Αν όχι τώρα, τότε πότε;

κεφάλαιο 44

Δεν μου χάλασε χατήρι. Μετά από μια βδομάδα πετάξαμε στη Θεσσαλονίκη . Ήμουν ευτυχισμένη γιατί θα έβλεπα τους δικούς μου ανθρώπους μετά από πολύ καιρό.

Μόλις φτάσαμε έξω από το σπίτι του παππού μου , ο μικρός έτρεχε στον κήπο , δίχως να τον νοιάζει τίποτα . Εγώ πάλι ένιωσα ένα κόμπο στο στήθος . Εδώ με αποχαιρέτησε τελευταία φορά ο Ορέστης και έπειτα από τόσο καιρό είμαι πάλι μαζί του εδώ . Έκλεισα για ένα δεύτερο τα μάτια μου , για να αποφύγω τις δυσάρεστες σκέψεις μου .

' Είσαι εντάξει ;' με ρώτησε , ενώ χαιδεψε ελαφρά τα μαλλιά μου . Γύρισα και τον κοίταξα στα μάτια .

" Δεν ξέρω " είπα , ενώ έκανα νόημα στον Αχιλλέα να πλησιάσει. Μόλις το έκανε μπήκαμε στο σπίτι.

Χαρές και πανηγύρια με τον μικρό. Χάρηκαν πολύ που είδαν τον Αχιλλέα αλλά και που είδαν ότι εγώ και ο Ορέστης ήμασταν πάλι μαζί.

Μετά από πολύ ώρα τους άφησα στο σαλόνι και ανέβηκα στο δωμάτιο του μπαμπά μου, για να ξεκουραστώ λίγο.

Ορέστης

"Αχιλλεα πήγαινε λίγο στη γιαγιά, να τη βοηθήσεις" είπα στον μικρό και εκεινος αμέσως με άκουσε. Τώρα είμαι με τον κύριο Χρήστο και είμαι έτοιμος να του μιλήσω "Κύριε Χρήστο θέλω να σας ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη. Ξέρω φέρθηκα σαν παιδάκι, μα έχω μετανιώσει"

" Αγόρι μου, εγώ θα σου μιλήσω σαν παππούς, Παιδιά είστε ακόμα, μα τώρα έχετε ένα παιδί. Από εδώ και πέρα σε παρακαλώ μην μου την ξανά στεναχωρησεις. Πέρασε πολλά, Ορέστη, που δεν της άξιζαν. "

" Ειναι υπέροχος άνθρωπος. Το ήξερα πάντα. Μα από εδώ και πέρα θα είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο "

"Το ελπίζω"

"Θα πήγαινα στον πατέρα της, μα πρώτα θέλω να πάρω την έγκριση από εσάς. Κύριε Χρήστο μου δίνετε το χέρι της εγγονής σας;" τον κοίταξα με αγωνία και εκεινος γέλασε.

" Καλύτερα να το ζητήσεις από τον γιο σου " είπε και ξανα γέλασε " Αχιλλεααααα " φώναξε και ο μικρός ήρθε αμέσως μέσα. " Έλα εδώ μικρέ " του έκανε νόημα και εκεινος καθισε δίπλα μας.

" Τι με θέλετε; " ρώτησε ενώ είδα αλεύρι πάνω του. Θα τον σκοτώσει η Εύα

" Να εδώ ο μπαμπάς θέλει να σε ρωτήσει κάτι " Εκείνος με κοίταξε

" Αγόρι μου, να εγώ σκεφτόμουν, αν θα ήθελες και εσύ βέβαια, να λέγαμε στην μαμά να παντρευτουμε. "

" Τι είναι παντρευτουμε; " ρώτησε εκείνος και φάνηκε να ζορίζεται.

" εε να, να γίνει η γυναίκα μου και εγώ ο άντρας της. Και θα μένουμε όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι κάθε μέρα "

" Ναι ναι ναι θέλω. Πάμε να της το πούμε " με διέκοψε και σηκώθηκε όρθιος, αλλά τον σταμάτησα.

" Όχι τώρα. Θα το κρατήσουμε μυστικό, για να της κάνουμε έκπληξη " είπα ψιθυριστα και εκεινος γέλασε

Μετά από αρκετή ώρα ανέβηκα πάνω, να δω αν ξύπνησε η Εύα, αφήνοντας πίσω τον Αχιλλέα με τους παππούδες .

Άνοιξα την πόρτα αθόρυβα και την κοίταξα να κοιμάται . Την έκλεισα το ίδιο αθόρυβα και πλησίασα το κρεβάτι.  Ξάπλωσα δίπλα της και την έχωσα στην αγκαλιά μου .

" Άσε με να κοιμηθώ " ψιθύρισε , ενώ βολευτηκε καλύτερα στην αγκαλιά μου. 

" Πήγε εφτά ρε μωρό μου " της είπα ενώ την φιλησα στο κεφάλι . Ξαφνικά γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε,  μισοκοιμησμενη.

" Θα πάμε ;" ρώτησε ενώ ακούμπησε το πρόσωπο μου. 

" Που αγάπη μου ;"

"στον Μπαμπά σου " συνέχισε και ένιωσα να τσιτωνω.

" ρε μωρό μου ' παραπονεθηκα

' Εγώ θα πάω . Εσύ αν θες μην έρθεις '

"Εύα γαμωτο.  Δεν θέλω να τον δω αυτόν τον άνθρωπο.  Σε παρακαλώ "

" Εντάξει Ορέστη ' είπε και γύρισε πλευρό.  Αναστεναζοντας άρχισα να της δίνω φιλιά στον ώμο της .

" Άσε με ' είπε , αλλά μόνο που δεν την άφησα . Συνέχισα να τη φιλάω και τη γύρισα στη μεριά μου.  Την φίλησα στο στόμα , χωρίς να την αφήσω να αντιδράσει,  ενώ της χαμογέλασα. 

"Μην μου κρατάς μούτρα "

"Καλά.  Σήκω τώρα γιατί θα γκρινιάζει ο μικρός. "

"Άσε τον μικρό " είπα,  ενώ ανέβηκα πάλι πάνω της και την φιλησα άγρια .

" Μ'αγαπας; ' ρώτησα

" Σ'αγαπωωω" φώναξε και αμέσως γέλασα . Την έσφιξα στην αγκαλιά μου και την χαϊδευα. 

"Σήκω να σας πάω βόλτα"  είπα ενώ την κοίταξα στα μάτια 

" Μμμ θα με κυκλοφορησουν οι άντρες της ζωής μου; " είπε ναζιάρικα και αμέσως χαμογέλασα.  

" Αντε σηκω " ξανά είπα,  ενώ την χτύπησα ελαφρά στα οπίσθια.  Εκείνη έβγαλε ένα επιφώνημα,  μα την άφησα και κατέβηκα κάτω.  Αυτή η γυναίκα είναι το τέλος μου,  το πιστεύω... 

...........

Συνεχίζεται