SYNPOSIS: Sa mga tumatagal na mga taon, patuloy pa rin na naghihintay si Alexis kay Marvin.
Pagkatapos siyang pangakoan nitong babalik ito ay patuloy parin siyang naghihintay sa lalaki, dahil para sakanya, gagawin talaga nito ang pinangako.
...
Bagong gising ko palang ay laking gulat ko ng makita ko si Marvin sa sala na preteng naka-upo habang my orange juice sa harap nito.
Nang mga minuto na parang nalaman ata nitong may nakatingin ay lumingon ito sa bandang sakin. "A-anong, teka ano bang ginawa ko? I mean anong ginagawa mo dito Marvin, ang aga aga oh!" Sabi ko sabay turo sa orasan.
"Pagpapasana sana ako sa iyo." Nakangiting sabi ni Marvin, napakamot ako sa buhok ko, "Saan, ano, bakit?" Sunod sunod kung tanong, "Gusto ko lang mamasyal kasama ka, doon lang naman sa mall jan, nagsasawa na rin kasi akong jan nalang palagi sa mansyon, o di kaya'y sa farm, tsaka malapit na rin akong umuwi, gusto kung sulitin ang mga araw na kasama ka." Habang sinasabi niya iyon ramdam ko ang kalungkutan niya, kaya lumapit ako sakanya at niyakap siya, hindi ko alam kung bakit ko iyon ginawa.
Hinaplos haplos ang likod niya at hinawakan ng mahigpit ang mga kamay niya, "Babalik ka pa ba?" Hindi ko namalayan ng biglang tumulo ang mga luha ko habang sinasabi yon. Pinunasan niya ang mga luhang tumulo sa mga mata ko at sinabing.. "Babalik ako." Nakangiting sabi niya, "Wag ka ngang umiyak, nanghihina akong makita kitang ganyan, parang sinasabi ng sarili ko na wag nalang na bumalik doon." Sa pagkakataong iyon, gusto kung umiyak nalang ng umiyak para hindi nalang siya bumalik roon ang kaso ay ang iniisip ko ay dapat niyang tapusin ang pag-aaral niya.
"Hindi, wag, tapusin mo ang pag-aaral mo okey, hihintayin kita." At hinawakan ko ng mahigpit ang mga kamay niya.
Ngumiti ako ng mapait sakanya habang sinasabi 'yun, KAYA KUNG MAGHINTAY PARA LANG SA MAHAL KO.
Sa ngayon, alam kung hindi lang kay mahal ang nararamdaman ko kay Marvin, kundi ay mahal na mahal ko na ito, bukod kasi sa mabait ito at gentlemen ito ay hindi ko mapigilan ang sarili ko na mas mahalin ko ng husto ang lalaki.
"Wag ka na ngang umiyak, imbis na maganda tingnan mo tuloy pumangit ka." Dahil sa sinabi niya ay itinaas ko ang mga kamay ko para sana hampasin siya pero naunahan ako nito, bigla kasi ako nitong kilitiin, kaya napahiga ako sa sofa.
"Ahh, Tumigil ka nga Marvin, nakikiliti ako!" Sigaw ko habang pinatid patid ko ang mga paa ko para tumigil siya, Nagulat ako ng tumigil ito habang nakatitig sa akin, "Alam mo ba kung anong araw na sinabi ko sa sarili kung saan o kung kailan ka pinakamaganda?" nagulat ako sa sinabi niya at mas naging curious ako kaya napakunot ako sa mga noo ko, "Saan, Kailan?" Sabi ko.
"Noong araw na hinalikan kita." Nagulat ako dahil sa sinabi niya, anong ibig niyang sabihin? Bakit niya ibinalik ang scene na iyon, "Bakit mo naman nasabi?" Nakakunot noong tanong ko sakanya, "Hindi sa mata ko nakita, kundi sa puso ko.." nagulat ako dahil sa mga sinabi niya.
"Mahal na ata kita Alex, i'm thankful that i met you.. Your sacred by my heart." Hindi ko alam kung makakapagsalita pa ba ako dahil sa sinabi niya, kinuha ko ang orange juice na nasa harap namin at ininum ko iyon, at ngumiti ako ng palihim.
"I don't know what to say." Sabi ko at ibinalik ang juice sa table, "Do you love me too?" Nabulunan ako dahil sa tanong niya, Kaya kinuha ko ulit ang juice at ininum 'yun.. "Ano?!.. A-ano, oo, noon pa noong una kitang nakita.." Napahawak ako sa mga bibig ko dahil sa sinabi ko.
Hindi ko na dapat na maibalik, nasabi ko na ang dapat kung masabi eh.
Bahagya siyang nagulat, sa sinabi ko at nanlaki ang mga mata. Nagulat ako ng hinigit niya ang mga batok ko, at kasabay nuon ang paglapat ng aming mga labi.
"Marvin." Bulong ko, he stared at me. "Hmm?" He said, "Do you think i'm a easy girl?" Tanong ko sakanya, napakunot ang noo niya sabay iling. "Your not."
"Do you mind, hindi pa tayo pero ang advantage na.." Hindi ko alam kung bakit ko natanong ang mga bagay na 'yon pero sadyang lumabas lang talaga yun sa mga bibig ko.
Ang dali dali lang kasi nitong gawin ang paghalik at ang pagyakap sa akin kahit na hindi pa naman kami, pero ang hindi ko lang alam ay kung bakit ako nagpadala sa mga ginagawa nito.
--
PAGKATAPOS kung magbihis ay diretso kung kinuha ang suklay at binilisan kung suklain ang buhok ko, kinuha ko ang polbos at ang lipgloss at nilagay ko 'yun sa mukha ko.
Pagkatapos kung maghanda ay muli akong lumabas sa aking silid at nakita ko si Marvin doon na nakangiting nakatingin sa akin, nginitian ko rin siya at lumapit na ako sakanya.
"Tara na?" Sabi ko, nakangiti siyang tumango tango sabay kuha ng mga kamay ko. We just do, holding hands while walking.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Inalalayan ako ni Marvin na sumakay sa kanyang kotse. Suamakay na si Marvin at nagsimula na siyang nag-drive.
NAKARATING kami sa isang mall, hindi ko alam kung saang lugar 'to, dahil nakaabot kasi kami ng 1 hour and 15 minutes sa kakarating rito.
Malaking mall 'yun, sa gilid nun ay may dagat.
Tapos sa gitna ay may isang malaking cube na nag-iba iba ang kulay.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Saan 'to?" Tanong ko sakanya, "SM Seaside." Nakangiting sabi niya at pumasok na kami roon.
