Because of you (On going)

Chapter 34: I don't know what to say

Tinakpan ni Marvin ang mga mata ko gamit ang mga kamay niya at unti unti niyang binuksan 'yun, nagulantang ang sikmura ko sa nakita ko..

WILL YOU BE MY GIRLFRIEND, ALEX. :*

Napatingin ako ngayon kay Marvin na ngayo'y nakaluhod na sa harapan ko habang may ipinakikitang relo.

"I prefer giving you a watch than giving you a ring.. dahil sa orasan na 'to, i wan't your time.. love.. and etc, i wan't you mine.. Alex, Will you be my girlfriend?"

Napatingin ako sa paligid at kaagad na napa-awang ang mga labi ko, nanginginig ito.. Hindi ako makapagsalita.. Ano bang isasagot ko, nakangiti ang lahat nang tao sa paligid namin.. 

Ang mga cute na bata na lumapit sa akin kanina, ang mga beautiful sesies at lalong lalo na ang dalawang lalaking binigyan ako nang stuff toys.

Pabalik palik ang tingin ko sa lahat nang taong nakapaligid sa amin habang nakangiti at kay Marvin, talagang nag-froze ako at ayokong mag-salita. 

Marvin, mga tao. Marvin, mga tao.. 

Marvin, muli kung inilibot ang mga mata ko at luminga linga sa paligid.. nanlaki ang mga mata ko sa hindi ko inaasahan, Siya, ang taong mahal ko.. Seryoso siyang nakatingin sa amin at nang naramdaman niyang nakatingin ako sakanya ay kaagad siyang umiwas sa akin nang tingin, seryoso na seryoso ang mga mata niya.. 

Muli akong napatingin kay Marvin, nakangiti lang siya habang ang laki nang ngisi niya sa akin habang seryoso rin ang tingin niya sa akin, muli akong lumingon kung nasaan ko siya nakita pero sa hindi ko inaasahan nakita ko siyang unti unting naglakad palayo.. 

Habang nakikita ko siyang ganoon, kaagad akong nanlumo.. sabay sabay ang pag hulog nang mga binigay nila sa akin, ang stuff toys, ang bouquet of flowers, and letters, kaagad na tumulo ang mga luha ko.. i feel guilty. 


Tumayo kaagad si Marvin nang makita akong ganoon napahawak ako sa bibig ko at umiling iling, "S-orry Marvin, b-but i don't k-know what to say.." At kaagad akong tumakbo patungo kung saan ko nakita si Dave. 

I only want him, hindi ko naman inaasahan na gagawin 'yun sa akin ni Marvin eh.. But ang hindi ko maiintindihan sa lahat ay kung bakit ako sinundan ni Dave, Napasabunot ako sa buhok ko at sa wakas nakita ko siya.. nasandal siya sa likod nang Mercedes Benz niya habang nakatingin sa kawalan. 

Suminghap ako, kaya dahil doon ay napatingin siya sa akin at namumuo ang mga luha sa mga mata niya, "D-dave..." Bulong ko habang nakawak parin ako sa bibig ko, "I-i.. d-d-on--" Hindi ko pa natuloy ang sasabihin ko ay nagsalita na siya.. "Pinaasa mo na naman ako, Zuchi.. palagi nalang, mag-usap nalang tayo muli kung kailan okay na ang lahat ah? Masakit na eh.." At umamba siyang sasakay na sana pero tinawag ko siya.. 

"DAVE!" Napalingon siya sa akin pero hindi 'yung diretso , hindi kagaya noon.. bakas sa mga mata niya ang sakit, galit at poot, "H-hindi---" 

"Hindi? Anong hindi? Hindi mo kuno siya sinagot? Nakita ko na Zuchi, akala ko hindi mo na siya mahal, pero nagkakamali pala ako.." tumakbo ako papalapit sakanya habang tumutulo parin ang mga luha sa mga mata ko, niyakap ko siya nang mahigpit.. "W-wag mo.. w-wag mo a-akong i-iwan D-dave, ma-mali ang iniisip mo.." At napahikbi ako, tinanggal niya ang kamay kung nakayakap sakanya.. 

Kasabay naman doon ang pagtulo nang malakas na ulan.. pumasok kaagad siya sa sasakyan niya, hindi ako nagpatinag at kinatok ko ang glass nito.. "Dave dave!" Sigaw ko, sinumula na niya ang engine kaya napatakbo ako pero hindi ko na ito nalampasan pa.. 

Napaupo nalang ako, napahagulhol ako sa iyak.. 

Hindi man lang niya ako pinapa-explain.. 

Kaagad akong pumara nang taxi, nang makasakay ako ay humagolhol lang ako sa iyak.. hanggang sa nakarating ako sa bahay.. diretso na ako hindi ko na nilingon pa si nanay, kaagad akong pumasok sa kuwarto ko at doon ko inilabas ang lahat nang sakit na nadarama ko.. 

Hindi ganito ang naramdaman kung sakit kay Marvin noon, kung hindi ay mas grabe pa si Dave.. gumuguho ang mundo ko, ayoko na.. ang sakit..