14.Bölüm

3.3K 256 10
                                    

Elif ' ten :

Sabah sabah beni sinirlendir sinirlendir. Sonra süprizim var de. Aslında merak etmiyorum ondan gelen hiç bişeyi ama be deli gibi de merak ediyorum aslında ama önce onu sinir etmem gerek yoksa olmaz.

"Seninle hiç bir yere gelmiyorum ben UYUZ.."

Dedim biraz sinirli görünmeye çalışarak. Önce kahkaha attı sonra bana döndü. Ve konuşmaya başladı.

"Emin misin bak bayan asi dışarıda onca kız varken süprizim için seni seçtim ama istemiyorsan eğer..."

Bak sen şuna birde beni tehdit ediyor. İnadım inat bende gelmiyorum kimle gidersen git. İç sesimde süpriz ne git desede onu susturuyorum. Ve salona geçip koltuğa oturuyorum.

"Gelmiyor musun?"

"Hayır gelmiyorum kimle gidersen git.."

"Bana bak bayan asi ya on dakikaya hazır olursun ya da ben seni giydirmesini bilirim.."

Ama bu tehdit çok ağır oldu şimdi. Pis ukala uyuz ya. Gıcık şey nefret ediyorum ondan pislik sapık.

"Senden nefret ediyorum uyuz ,ukala ,kas yığını ,gıcık sapık ..."

Diye tüm sinirimi atarcasına saydım hepsini. Ne mi dedi bana .

"Bende seni seviyorum sevgili karıcım.."

Diyip kahkaha attı. Ben öyle bişey dedim mi sinirden diye düşünmeden edemedim. Sinirden ayaklarımı yere vura vura odama gittim. Abdestimi alıp su yeşili ve beyazlı tuniğimi giydim. Altına koyu kotumu pudra pembesi şalımı da yaptım. Ee ayakkabı tabiki vaz geçilmezlerimizden topuklu ayakkabı.

Tamamdım. Yani güzel olmuştum. Tam şalıma son şeklini verirken odama uyuz daldı. Allahtan giyiniktim. Hazırlanmasaydım dediğini yapardı çünkü sapık.

"Hazırlanmışsın bende yardıma gelmiştim aslında.."

Diyip güldü. Dudakları alayla kıvrılıyordu. Pis uyuz.

"Bana laf yetiştireceğine kendin giyin. Salonda bekliyorum."

Diyip salona geçtim. Evet bir bayan olarak bir erkeği bekliyordum. Kim demiş kadınlar bekletir diye. Külliyen yalan işte.

Yavuz' dan :

Bu elif tam bir baş belası. Bu kızla uğraşmak hoşuma gidiyor. Bir de hiç bozuntuya vermeyip benle inatlaşması. Giyinmemiş olsaydı gerçekten ayakkabıyı kafama yerdim heralde.

Ama beni dinlemesini öğrenmeli. Neyse o da odadan çıktıktan sonra bende giyinmek için salona geçtim. Giyeceklerimi aldım. Yeşil gibi gömleğimi üzerime geçirdim. Koyu renk de pantolon giyecektim ama arkamda Elifin olduğu geldi.

"Yardım edeceksin heralde.."

Diyip pantolonumu gösterdim. Gözlerini devirip kapının oraya gitti. Bende güldüm. Sonra giyinip birlikte çıktık. Arabama bindik. Güzel bir lokantaya geldik. İçeri girdik. Güzel bir manzaralı yere oturduktan sonra siparişlerimizi verdik.

"Eee bayan asi beğendin mi?"

"Neyi anlamadım?"

"Sanırım beğenmedin neyse tadını çıkar"

Diyip güldüm. Sürpriz olarak başka bişey bekliyordu heralde. Neyse benden bu kadar. Yani ilk günden en azından kahvaltı hazırlatmadım. Teşekkür etmeli bence bana . Siparişlerimizde gelince yemeğe başladık.

Bunun bu sessizliği pek hayra alamet değildi ama bilmiyorum. Bir şey düşünür gibiydi. Bense sadece yemeğe odaklanmıştım. Sonra sessizliğimizi onun konuşması bozdu.

Kemancı (KHS/1)✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin