11.Bölüm

3.5K 264 3
                                    

Yavuz' dan :

Bayan asi mesaj atmıştı tamamda bu kursdan benim niye haberim yoktu ki? Hemen annesinden kursun yerini öğrenip arabama bindim ve sürmeye başladım. Sonuçta kimler var kimle ne yapıyor görmem lazım yoksa içim rahat etmeyecekti.

Yaklaşık on beş dakikanın ardından geldim. Arabamı park ederek sınıfa doğru ilerledim. Sınıf kapılarında cam vardı. Kimseye görünmemeye çalışarak camdan baktım bu sınıfta yoktu. Diğerine baktım yoktu. Ve diğer camdan baktığımda ordaydı. Yanında adam elini tutuyordu.

Lan ben o eli kırmazmıyım? O kimde benim müstakbelimin elini tutuyor çenesini elleyebiliyor!? Sinirle sınıfa daldım. Kimseyi umursamadan adamın yüzüne yumruğumu indirdim.

"Kimse benim olana do-ku-na-maz..!"

"Yaa...vuzz naptın sen..?"

"Seninlede sonra konuşacağız Elif..!"

Dedim ve adama tekrar döndüm. Ne olduğunu anlayamamıştı tabi. Bir daha asla cesaret edemez işte iyi oldu.

"Benim olandan uzak dur..!"

Diyip Elifin elinden tutup arabama sürükledim. Bana kızıyordu ama umrumda değildi. Erkeklik gururu sonuçta bu her ne kadar gerçek anlamda eşim olmasa da Allah katında evliyiz. Benim olana dokunamazlar o kadar..!

"Yavuz naptığının farkında mısın..?"

"Evet..bir daha sarkıntılık yapamaz benim sayemde..!"

"O sadece hoca işini yapmakla görevli..!"

"Demek öyle ha? Elini çeneni tutmakta mı dersin içinde..?"

"Tam bir...gerikafalısın Yavuz...!"

"Bana bak bayan asi..! Kimse benim olana do - na - maz..!"

Elif ' ten :

Bir an onun kıskandığını düşündüm ve birden soruverdim.

"Hım.. Sen beni kıskandın yani..?"

"Kimse benim olana dokunamaz bayan asi..!"

Hödük ya kıskandın işte başka açıklaması yok ama söylemiyor bir türlü. Öf be öf..

"Eve götür beni.."

Dedim çünkü akşam olmak üzereydi. Zaten daha yarına hazırlık yapmamız falan lazımdı.

"Evliliğe bu kadar meraklı olduğunu bilmiyordum.."

İyide bu benim düşüncelerimi nerden biliyor ki ya sabır! Onunla uğraşmak istemiyorum zaten rezil olmuştum onun yüzünden. Ben konuşmadığım için o da yol boyunca bir daha konuşmadı. Eve geldiğimizde sessizce iniyordum ki susmadı tabiki.

"Ban bak Bayan asi bir daha kurs murs yok..! Yarın da görüşmek üzere..!"

"Yavuz ama.. Senden nefret ediyorum uyuz ukala egoist.."

"Bende bayan asi.. Seninle tanıştığımdan beri ömrümü yedin bitirdin!"

"Demek öyle ha! Yarın bekleme evlenmeyeceğim seninle.."

Diyip hızla arabanın kapısını çarpıp eve doğru koştum. Ama o benden önce davranıp kolumdan tuttu ve beni kendisine döndürdü. Beni bırakması için elimi kaldırdım..

Kemancı (KHS/1)✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin