36.Bölüm

2.1K 173 20
                                    

Bu bölümde çok tatlı bir dostumdan bahsedeceğim. KitapKokuluByn birde kitabı var. Gerçekten güzel okuyun derim. Kendisine çok teşekkür ediyorum.
************

Yavuz 'dan:

İki haftalık zaman zarfından sonra Kemal ve Buse evlenmeye karar verdiler. Aslında bu benden vaz geçmiş olduğunu gösteriyor ve ondan kurtulmuş olduğumun bir göstergesi. Nisa ve Ömere olanları anlatmıştık ama pekde önemsemeyip kurtulduğumuzu söylemiştiler.

Aslımda bende mutluydum Buseden kurtulduğum için ama sanki pekte inandırıcı gelmiyordu aşkları. Rol yapıyorlarmış gibi geliyordu. Mesela Busenin gözü sürekli bendeyken Kemalin gözü karımda oluyordu. Düşünüyorum acaba olanlardan haberi falan var mı diye aman banane diyip susuyorum.

Şimdi yine şirkette projemin başındayım. Tam olarak bir şeyler çıkaramamış olsamda birazı hazırdı. Acaba Elife danışsam o bana biraz fikir verebilirdi belki. Telefonumu alıp Karımı aradım.

"Nasılsınız Elif?"

"Şükür iyiyiz sen uyuzum?"

Dedi güldüm ve tekrar ekledim.

"Bana yardıma şirkete gelebilir misin diyecektim"

"Hım geleyimde ne anlarım ki ben? Hem Eymen var o ne olacak?"

Haklıydı oğlumuz doğru durmayacaktı çünkü artık emeklemekten yürümeye çalışıyordu. Ömerlere bıraksa iyi olurdu.

"Nisalara bıraksan birkaç saat olmaz mı?"

"Tamam bakalım yarım saate görüşürüz."

"Görüşürüz canım"

Diyip telefonu kapattık. Bende çizimlerimi yaptığım yerdeki gereksiz her şeyi toplayıp masama koydum. Sonra çizimlerimde ve not almamda yardımcı olacak eşyalarımı hazır ettim. Ve beklemeye başladım.

Elif ' ten :

Şükür ki hayatımız artık normal evli çiftler gibi ilerliyordu. Kemal ve Buse evlilik kararı almış ve hatta bu gün yarın düğünleri olacaktı. Ben evde temizlik yaparken uyuzum aradı. Şirkete gelmemi istedi. Sanırım yine proje hakkındaydı. Oğlumu da maalesef ki Nisalara bırakacaktım.

Yürümeye çalıştığı için artık biraz yaramaz olmaya başlamıştı çünkü. Kendim hazırlanıp çıktım. Oğlumuda giydirip mamasını oyuncağını ve bezini de minik bir çantaya ayarlayıp evden çıktık. Nisalarım kapısına gelince zillerine bastım ve beklemeye başladım.

"Hoşgeldin Elif gel canım gir içeri."

"Hoşbuldum canım da birkaç saat oğluma bakabilir misin diyecektim?"

Dedim gülerek. Aynı şekilde güldü oğlumu kucaklayıp bana döndü.

"Tabikide bu şirin yakışıklıya bakarım ben sen nereye önemli bir şey yok değil mi?"

"Yok canım yavuza şirkette biraz yardım etmem gerekte."

Dedim daha sonra çantayıda verip vedalaştık. Bende bir taksi çağırıp şirketin adresini verdim. On dakika sonra taksiye ücretini ödeyip şirketin önünde indim. Şirkete daha öncede gelmiştim . O yüzden merdivenlerden çıkıp sevgili kocacığımın odasına geldim. Kapıyı tıklattım.

"Gel"

Dediğinde gülerek içeri girdim. Çizimlerinin önünde oturmuş yakışıklı ama tatlı bir adet yavuz buldum.

Kemancı (KHS/1)✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin