24.Bölüm

2.8K 220 23
                                    

Yavuz'dan :

O iğrenç olayın üzerinden iki gün geçmişti. Öyle korkmuştum ki biricik karıma birşey olacak diye. Ama şükürler olsun ki olmadı. Bütün sinirimi pi* heriften çıkartmıştım ama benimde yüzümde bir kaç sıyrık falan vardı elim zaten bardaktan kesilmişti. Ama Elif yanımda ya hiç bir şey umrumda değil ve mutluyum.

Bizde artık normal evli çiftler gibi aynı evde ve aynı odada kalıyorduk. Ama bu ev fazla kalabalık ve küçük. Bu yüzden Bayan asiye süprizim olacak. Ama bakalım henüz boş vaktim olmadı. Yine her sabah olduğu gibi Elif'in seslenmesiyle uyandım.

Ne güzel uyuyordum be kadın! Ne diye uyandırırsın ki sabahın köründe. İçimden bunları söylerken Elife cevap vermediğim için sinirlenmişti onu kolundan yakalayıp kendime çektim. Yanağını öptüm ve duşa girdim. Elif başta kendime çektim diye kızsada günaydın öpücüğümü almıştım.

Duş alıp çıktıktan odada kimse yoktu bende üzerimi giyip salona geçtim. Nisa ile bir şeyler konuşuyorlardı.

"Günaydın"

Dedim ikisinin konuşmasını bölerek, ve kahvaltı masasına yerleştim.

"Günaydın uyuz.."

"Günaydın eniştee.."

Sevgili karım önceliğini koruyarak yine etmişti lafını. Sonra tabiki Nisa enişte demeyi unutmamıştı. Eymen ise halinden memnun Elif'in kıcağından bize bakıyordu. Onlarda masaya oturunca biraz Eymen'i öpüp kokladım. Öz oğlum gibi seviyorum onu.

Sofrada yemeğe başlayınca Nisa kaş göz işareti yapmaya başladı bana. Ama tam olarak anlayamamıştım.

"Meyve suyunu unutmuşum alıp geleyim mutfaktan"

Dedi Elif Eymen'i bana verip. En azından Nisa'nın ne diyeceğini anlayacaktım.

"Söyle Nisa kaç dakikadır kaş göz yapıyorsun?"

"Aman enişte be önemli olmasa... Of neyse konu bugün  Elif' in doğum günü onu söyleyeyim dedim"

Dedi Nisa gerçekten iyi akıl etmişti .bu kız fazla zeki sanırım. Ne kadar güzel değil mi? karımın bugün doğum günü olduğunu bile bilmiyorum bravo bana! Neyse hemen bir şeyler düşünmeliyim. Zaten fazla tatsız şeyler yaşamıştık. Bu doğum günü fikri aklıma yatmıştı.

"Tamam Nisa ben hallederim.."

Dedim ve Elif geldi masaya oturdu ve

"Ne oldu  Yavuz neyi hallediyorsun?"

"Iı.. Nisa dolaşalım biraz hep birlikte diyor da bende Elifle dolaşın dedim."

Diye basit bir yalan uydurdum. Yani evden uzaklaşırsa ona sürpriz hazırlayabilirdim.

"Hım.. Aslında olabilir Eymen' in de alınacakları var. Yemekten sonra çıkalım o zaman."

Dedi Elif oh! İnat etmeden kabul etmişti en azından. Nisa ise durumu çaktırmadan devam etmişti.

"O zaman alışverişte yaparız."

Dedi Nisa .Elif de onaylayınca tekrar kahvaltıya başladık. Ve çayımı da bitirip bir an önce işlerime başlamaya kara verdim. Eymen'i Elife vererek:

"Eline sağlık Elif benim şirkete uğramam lazım, sizede para veriyorum ne isterseniz alın."

Dedim ve cebimde olan beş yüz lirayı bıraktım masaya.

"Afiyet olsun Tamam görüşürüz, ne zaman gelirsin..?"

"Geç gelirim ben ....görüşürüz"

Kemancı (KHS/1)✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin