Kemancı (KHS/1)✔️

37.Bölüm

Bu bölümü çok tatlı okuruma hediye ediyorum. Umarım beğenir. BeyzaKaraali3 kendisinin iki kitabı var mutlaka okuyun bence. 😊
**********

Yavuz ' dan:

O kadın biraz önce bana hâlâ ilanı aşkını mı sunuyordu. Ya sabır! Sinirle ona tokat attım. Bu ne cüretti  böyle?

"Sen kendini ne sanıyorsun? Evleniyorsun lan bugün bari yapma ..!"

Dedim. Çünkü biraz daha konuşursam ağır konuşacaktım. Hızla ordan ayrılıp içeri geri döndüm. Elifin yanına gidip oğlumu kucakladım ve seslendim.

"Elif hadi gidelim.."

"Ne oldu Yavuz daha yeni geldik.."

"Soru sorma güzelim anlatacağım her şeyi.."

Dedim. Salondan çıkıptık arabaya biniyorduk ki Kemal çıktı. Endişeli hâlde bana doğru geldi ve bir yumruk indirdi suratıma.

"Napıyorsun lan?"

Dedim bir tanede ben karşılık verdim ona.

"Sen nasıl olurda benim karıma ilanı aşk edersin?"

Dedi. Bir dakika ben mi Buseye ilanı aşk  etmiştim. Kesin biraz önceki olanları ben yapmışım gibi anlatmış. Elif geldi olanları bilmediği için sadece 'ayrılın ne yapıyorsunuz?' Dediğini duydum. Bu işin sonu nereye gidecekti bilmiyorum. Herkes bize bakıyordu.

"Sen Buseyi tanımıyorsun Kemal! O bana çocukluğundan beri aşık..!"

Dedim. Durdu yüzüme baktı derin bir nefes aldı. Elifin ve bazı insanların 'durun yapmayın ayrılın' dediklerini duyuyordum.

"Yalan söylüyorsun Yavuz ! "

Dedi ama duruyordu. Sanki gözleriyle Buseyi arıyordu. Kalabalığın arasından buldum. Kolundan tutup Kemal'in yanına ittim onu. Kemal üzerime doğru gelip

"Lan sen karıma ne hakla dokunursun?"

Diye tekrar bağırdı. Bu sefer koluma karım girdi. Ama her şeyi söyleme vaktiydi. Yaptıklarını ödeme vaktiydi.

"Kemal dinle! Bu kadın tam bir o***bu anladın mı? Sana oyun oynuyor? İnanmıyorsan sor kardeşine , Ömere , Elife.."

Dedim. Ortalıktan 'aaa' sesleri yükseldi. Ağır konuşacaktım çünkü çok fazla sinirliydim. Gözüm dönmüş gibiydi. Kemal saçlarında ellerini geçirip Buseye döndü.

"Doğru mu lan bunların hepsi?"

Sustu ağlıyordu. Kemal ona tokat atınca ayağa kalktı.

"Ya sen Kemal? Sende Elife aşık değil misin? Ben bunu görmüyor muyum sanıyorsun?"

Dedi. Ağlamaklı sesiyle. Bunu ilk defa duyuyordum. O yüzden Elife dikkatli bakıyordu. Daha önce aklıma gelmemişti bile . Şimdi ise yüzü yerde susuyordu. Doğru değil demeliydi. Ama hayır doğru olmamalı. Sırtından tutup kendime çevirdim ve tekrar yumruk attım.

"Lan sen bana diyorsun ş***siz diye sensin lan o!"

Dedim ardı ardına yumruk atarak. Yine Elifin çığlık sesini duydum. Ama bu seferki çığlığı benim için değildi.