Kemancı (KHS/1)✔️

3.Bölüm

•••Düzenlenmiştir. (20 vote 50 yorum)
•.•.•.•

Yavuzdan :

Öğle yemeğimizi yedikten sonra artık yaptığımız duvarları boyama işine gelmişti sıra. Öncelikle Ömer ve ben boya kutularını taşımaya başladık. Sonra ordaki usta nasıl boyanacağını bize gösteriyordu. Benden de sarı kutuyu vermemi istedi.

Şimdilik en hafif olan beş kiloluk sarı boyayı aldım ve uzatıyordum ki PAAT..! aşağı düştü..! Aşağıya düşmesiyle kalmayıp birde bir o 'ay..!!' Diye bağıran sesle bir bayanın üzerine döküldüğünü anladım. Tebrik edin şimdi beni...

Hızla aşağı indim. O değilde birden gülmeye başladım. Sarı renk bayana yakışmıştı gerçekten. Ama karşımdaki bayan şu an beni öldürse yeridir. Birde geçmiş karşısına sırıtıyorum. Gülmemeye çalışarak :

"Özür dilerim bayan.."

"Ya sen ne sanıyorsun kendini önce gül sonra gel özür dile!"

"Sarı renk yakışmış bayan"

"Bak hala konuşuyor ukala..! Senin gibi iş bilmezleri ne diye alırlar ki işe? Patronun nerde senin şikayet edeceğim seni..!"

"İstediğinizi yapın bayan ve de ben işçi değilim Mimar Yavuz Kaya'yım"

"Umrumda mı sence?.."

"İsterseniz evinize bırakayım?"

"Yok istemez..!"

Deyip ilerledi kadın bir yandan da üzerindeki boyayı silmeye çalışıyordu. Böyle gidemezdi evine herkes ona bakıyordu. Arkasından koşturdum. En azından bir kez daha teklif etsem sorun olmazdı en azından.

"Bakın bayan hatamı telafi etmem için izin verin de evinize bırakayım"

****

Elif' ten:

Bu adam ne kadarda ukala egoist bir varlık anlamadım ki. Nasıl gidecektim şimdi ben böyle..? Allahım sen yardım et..! Bak yine gelmiş ya , aslında evime bıraksa bu rezilliğim daha fazla şey olmaz. En iyisi kabul etmek şu durumda.

"Daha fazla rezil olmamak için tamam geliyorum"

"Hah! Gerçekten mi gelin arabama doğru gidelim."

Kafamla onayladım sadece. İnsanların bana dik dik bakışları rahatsız etmişti doğrusu. Günaha giriyordum şuan ama yapacak birşeyim yok sen affet Allahım.! Bana arabasını işaret ederek binmemi söyledi. Arabaya bindik ve yine konuşmaya başladı.

"Dediğim gibi Adım Yavuz sizin nedir Bayan?"

"Elif.."

Dedim nefesimi seslice dışarı üfledim. Çünkü birazdan annemin laflarını dinleyecektim bir süre. Yok ben sana ne dedim neden dinlemedin beni vs vs vs..

"Bir sorun mu var.?"

"Evet var hemde senin yüzünden..! Annem şimdi beni soru yağmuruna tutacak ve üzerini azar yiyeceğim ve sırf senin sakarlığın yüzünden hayır mimarsın madem boyayla ne işin var senin sakar pis ukala egoist..!"

Dedim tek nefeste. Evet eve gidince annem baya kızacaktı çünkü kaç kez uyarmıştı inşaatların altından yürüme diye. Üstüme başıma bak ya her yerim sapsarı.

"Hım o zaman külkedisi sana son bir iyilik yapmama daha izin ver"

Dedi. Dudağının kenarı alayla kıvrılıyordu resmen. Neyse daha fazla inceleyipte günaha girmeyelim. Gözlerimi yola sabitleyip sustum. Hem merak etmiştim neydi acaba son iyiliği.