'Laten we terug gaan.' Stelt Jason voor. We knikken en lopen naar de tenten.
POV Anna
We komen aan bij het tenten veldje.
'Hey Jasie.' Zegt de mierzoete stem van Olivia. Ik grom innerlijk. Moon ook. Kunnen we die b¡tch niet gewoon een keer op stang jagen?
Vraagt Moon gromment. Hou je in. We mogen niet ontdekt worden.
Zeg ik tegen haar.
Olivia loopt heupwiegent naar Jason toe. Hij rolt verveelt met zijn ogen.
'Jasie, wat doet de Demoon hier? Waarom is ze niet terug naar de Hel? Alexander zou daar voor zorgen.' Zegt ze 'zielig'. 'Rot op Olivia.' Zucht Jason.
'Hoezo? Wat is er gebeurt met ons?' Vraag ze weer 'zielig'. 'Er is nooit een ons geweest. En nu weg.' Zegt hij weer. Ze kijkt hem beledigt aan.
Dan kijkt ze naar mij. 'O, ik zie het al. Demoontje hier is zielig gaan doen. En nu sta jij ineens aan haar kant.' Snauwt ze. Ze loopt langs me en stoot expres met haar schouder tegen de mijne. Een kleine zachte grom verlaat mijn mond. Ik voel Moon vechten om de macht te krijgen. Moon, kalm. Niet nu en hier. Denk aan de jongens!
Maar ze luisterd niet. Ik voel dat ik bijna verander. Ik begin zo snel als ik kan te rennen. Als ik denk uit het zicht te zijn, verander ik. Ik ren zo hard als ik kan door het bos heen. Ik voel me langzaam aan kalmeren.
Moon, nu heb ik geen kleding meer...
Zucht ik. Sorry. Maar ik kon me echt niet meer inhouden... verontschuldigt ze zich.
Geef niet. Ik verzin wel iets.
Ik begin langzaam af te remmen en terug te lopen naar de tenten. Als ik er aankom zie ik niemand. Gelukkig.
Ik zie Kraavy. Ik snuffel aan de rits. Hij snapt me en opent hem voor me. Ik kijk hem dankbaar aan en loop naar binnen. Ik verander terug en kleed me aan. Ik kruip de tent weer uit. Stefan komt aanlopen. 'Waar was je? We hebben je overal gezocht.' Vraagt hij. 'Ik wil er nu even niet over praten. Maar ik had gewoon even wat tijd voor mezelf nodig...' Zucht ik. Hij knikt. 'Kom, dan gaan we naar de anderen.' Zegt hij. Ik knik en volg hem. Als snel zie ik de anderen in de beuken boom zitten. Stefan klimt er in. Ik zwaai mijn ene been over de tak en dan ook de ander. Als ik sta, pak ik de volgende tak en klim daar op. En zo gaat het door tot ongeveer 6 meter boven de grond. 'Waar was je?' Vraagt Jason bezorgt. 'Voor mezelf.' Is het enige wat ik zeg. Ik zucht en sluit mijn ogen. Ik hoor iemand naast me komen zitten. Ik voel al snel een arm over mijn schouders heen. Ik open mijn ogen en kijk verbaast naar degene naast me zit. Jason. Hij praat gewoon rustig verder met de jongens. Ik voel mezelf blozen. Een grote vermoeidheid overspoelt me ineens. Ik voel mezelf langzaam wegzakken.
Moon? Wat is er aan de hand? Moon?
Vraag ik. Het enigste wat ik nog hoor is: Maan. Voordat ik weggetrokken wordt in de duisternis van de slaap...POV Jason
Anna valt ineens tegen mijn schouder aan. Ze voelt slap aan. 'Anna?' Vraag ik. Geen antwoord. 'Anna!?' Vraag ik weer. Geen antwoord. Ik hoor haar zacht slapen. De jongens kijken me vragent aan. 'Maan.' Is het enige wat ik zeg. Ze knikken begrijpent.
We tillen haar langzaam de boom uit. Onderaan de boom legt Levi haar voorzichtig in mijn armen. In bruidsstyl breng ik haar naar haar tent.
Daar binnen leg ik haar onder haar deken en kruip de tent uit. Ik voel mezelf ook moe worden. Ik strompel naar mijn tent. Ik kruip in mijn slaapzak en val ook al snel ik slaap.Aloha mensjes!
Weer een hoofdstukje!
Wat vonden jullie ervan?
En wat zullen Moon en Jason bedoelen met Maan?
Bij 4 stemmen vrijdag nieuw hoofdstuk! Anders zaterdag pas😜
Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_
JE LEEST
Strange Wolves
مستذئبEen normale jeugd, je Mate vinden en gelukkig samen leven. De droom van elke weerwolf. Maar helaas is dat voor Anna niet bekent. Ze is anders dan andere door haar ogen. Ze zijn zo donker bruin, dat het eigenlijk zwart is. Echt vrienden heeft ze niet...